woensdag 20 februari 2019

Peter Frankopan 2

De nieuwe zijderoutes : het heden en de toekomst van de wereld
Spectrum 2018, 301 pagina's -

Oorspronkelijke titel: The new silk roads (2018)

Wikipedia: Peter Frankopan (1971) en zijn website

Korte beschrijving
In 2015 schreef de Oxfordse historicus en hoogleraar Peter Frankopan (1971) het veelgeprezen ’De Zijderoutes’* waarin hij een andere, meer Aziatisch georiënteerde wereldgeschiedenis geeft en betoogt dat de belangrijke rol van dit gebied in onze kijk op de geschiedenis wordt weggedrukt. In ‘De Nieuwe Zijderoutes’ geeft de auteur een update van de huidige militaire, politieke en economische ontwikkelingen vanaf 2015 tot medio 2018. Aan bod komen onder meer de opbloeiende centraal Aziatische staten als Kazachstan en Turkmenistan, de almaar groeiende rol van China op het wereldtoneel, de spanningen in de regio en de gevolgen van het isolationistische beleid van de VS onder president Trump. Ook nu weer levert dat een verfrissende en vanuit Westers perspectief soms beklemmende, kijk op de geopolitieke situatie van vandaag en morgen. Met kaarten en een uitgebreid notenapparaat. Zeer actuele aanvulling op het veelgeprezen De Zijderoutes.

Fragment uit De routes naar de toekomst
De mogelijkheden om zich op de toekomst voor te bereiden lijken beperkt te zijn. In Europa zijn de energie, middelen en focus van politici, beleidsmakers en bureaucraten vrijwel exlusief gericht op één vraagstuk: Europa zelf. Het is de ironie van een lange periode van introversie terwijl in de rest van de wereld samenwerkingsverbanden worden gesmeed - een goed voorbeeld van vioolspelen terwijl Rome in brand staat.
  In de VS ziet het er niet vele hoopvoller uit. Alleen al in de loop van 2017 verloor de buitenlandse dienst van het Amerikaanse State Department 60 procent van zijn carrièrediplomaten - de ambassadeurs met de meeste ervaring en kennis van landen waar ze waren gestationeerd, en met de beste connecties. Deze kaalslag bereikte zelfs de hoogste echelons. Voordat Tillerson werd ontslagen, waren begin 2018 acht van de tien hoogste posities op het ministerie formeel vacant, evenals 38 ambassadeursposten. Voor de 626 topfuncties in de uitvoerende tak van de Amerikaanse regering als geheel waren in 40 procent van de gevallen een jaar na het aantreden van Trump zelfs geen kandidaten gevonden om dele te nemen aan het benoemingsproces. (pagina 186)



Lees ook: De zijderoutes : een nieuwe wereldgeschiedenis (uit 2016) en Vrede en oorlog : een wereldgeschiedenis van Jonathan Holslag (uit 2018)


Terug naar Overzicht alle titels

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

De redactie behoudt zich het recht voor reacties te verwijderen