Maven 2022, 335 pagina's - € 22,50
Oorspronkelijke titel: How minds change : the surprising science of believe, opinion and persuasion (2022)
Website David McRaney (19?)
Korte beschrijving
Een verhandeling over het veranderen van andermans mening. Het boek deelt wetenschappelijke inzichten in meningsvorming en leert de lezer zo om betere gesprekken te voeren om iemand of zichzelf van mening te laten veranderen. Helder, toegankelijk en onderhoudend geschreven, met persoonlijke passages. Met illustraties en praktische tips. David McRaney is schrijver en podcaster. Zijn werk werd in meerdere landen uitgegeven.
Tekst op website uitgever
Na het lezen van dit boek weet je: met alleen argumenten verander je niet iemands mening. Zeker in gesprekken over grote onderwerpen waarin twee kampen lijnrecht tegenover elkaar lijken te staan – denk aan klimaat, corona of stikstof.
Het goede nieuws: mensen veranderen wel degelijk van mening en doen dat ook voortdurend, hun hele leven lang. En als je de wetenschap daarachter begrijpt, kun je betere gesprekken voeren om iemand (of jezelf) van mening te laten veranderen.
In de sociologie, psychologie en neurowetenschappen vond de laatste jaren een revolutie plaats, met veel nieuwe inzichten over hoe meningen worden gevormd en hoe je ze kunt veranderen. In dit boek brengt wetenschapsjournalist David McRaney deze kennis voor het eerst samen, op een toegankelijke en praktische manier.
Je krijgt inzicht in waaróm iemand iets vindt en concrete gesprekstechnieken om die mening te bevragen. In een tijd waarin polarisatie toeneemt en ieder debat kan worden afgedaan met 'ja, maar dat is jouw mening' levert dit boek je cruciale kennis op om de uitdagingen van nu het hoofd te bieden.
Als we ons gaan verdiepen in de techniek voel je misschien bezwaren tegen de ethische kant van het geheel. Zelfs als we vinden dat onze bedoelingen goed zijn of dat de feiten ons gelijk bevestigen, kan overtuigen een vorm van manipulatie lijken. Maar het is wellicht geruststellend om te weten dat overtuigen volgens de wetenschappelijke definitie een vorm van meningsverandering is zónder dwang. Zoals hoogleraar communicatie Daniel O'Keefe het definieert, is overtuigen 'een geslaagde opzettelijke poging de geestesgesteldheid van iemand anders te beïnvloeden door middel van communicatie onder omstandigheden waarin de te overtuigen persoon een bepaalde mate van vrijheid heeft.'
Meer specifiek, zoals psycholoog Richard Perloff jaren geleden in zijn boek Dynamics of persuasion uitlegde, kunnen we dwang vermijden door ons te houden aan symbolische communicatie - in de vorm van berichten die bedoeld zijn om andermans standpunten, overtuigingen, of beide, te veranderen door de 'vrijwillige aanname' van die berichten. Volgens Perloff kun je dwang van overtuigen onderscheiden als er ; hardhandige technieken' worden toegepast om iemand aan te moedigen te handelen 'omdat degene die overtuigt dat wil, waarschijnlijk tegen de zin van de nader in'. Hij voegt daaraan toe dat wanneer mensen geloven dat ze vrij zijn om de communicator af te wijzen, er sprake is van 'ethisch overtuigen'. Alleen 'wanneer individuen beseffen dat ze geen andere keuze hebben dan toe te geven, moet de poging tot beïnvloeding gezien worden als dwang.'
Overtuigen is niet dwingen. Het is ook geen poging onze intellectuele opponent te verslaan met feiten of morele superioriteit, noch is het een debat met een winnaar of een verliezer. Overtuigen betekent dat je iemand begeleidt in etappes en hem helpt zijn eigen denkwijze beter te leren begrijpen en hem leert hoe hij die denkwijze in overeenstemming kan brengen met de betreffende boodschap. Je kunt een ander niet overtuigen zijn mening te veranderen als diegene dat niet wil. Zoals je zult zien, focussen de succesvolste technieken meer op de motivatie van die persoon dan op zijn conclusies.
We zullen zien dat overtuigen in veel opzichten vooral een kwestie is van mensen aanmoedigen om zich te realiseren dat verandering mogelijk is. Elke vorm van overtuiging is zelfovertuiging. Mensen veranderen, of weigeren dat, op basis van hun eigen verlangens, motivaie en interne bezwaren. Door te focussen op deze factoren heb je met een argument meer kans om eningen te veranderen. Zoals psycholoog Joel Whalen het ooit verwoordde: 'Je kunt een touwtje niet in beweging krijgen door ertegen te duwen, je zult eraan moeten trekken.'
Daarom is het zo belangrijk om je bedoelingen vooraf duidelijk te maken. Niet alleen blijf je dan ethisch gezien sterk verankerd, maar het vergoot ook je kans op succes. Als je dat niet doet gaan mensen raden naar je bedoelingen. En wat ze ook raden, het zal zich als je 'eigenlijke' uitgangspositie in hun geest vastzetten, waardoor je het risico loopt een ander gesprek te krijgen dan je voor ogen had. Als ze geloven dat jouw uitgangspositie is dat zij lichtgelovig of dom of gefrustreerd zijn, in de verkeerde groep verkeren of een slecht mens zijn, dan zullen ze zich uiteraard gaan verzetten. De feiten zullen dan irrelevant zijn.
In het begin van het onderzoek paste ik een aantal elementen hiervan toe op mijn vader, tijdens een discussie over een complottheorie die zijn politieke standpunt was geen beïnvloeden. We bespraken de feiten, alsmaar opnieuw. Toen ik even op adem probeerde te komen vroeg ik mezelf af wat ik eigenlijk wilde. Waarom wilde ik dat mijn vader zijn mening veranderde?
Ik zei: 'Ik hou van je, en ik maak me zorgen dat je je laat misleiden.' Aan ons geruzie kwam abrupt een einde. We praatten verder over wie er te vertrouwen is op het internet. Hij werd milder en gaf toe dat hij bereid was van mening te veranderen over de feiten, maar dat hij heel behoedzaam was over waar die vandaan kwamen.
Toen ik mezelf afvroeg waarom ik wilde dat hij van mening veranderde, was mijn antwoord: 'Ik vertrouw zijn bronnen niet en ik wil dat hij ze ook niet vertrouwt.' Waarom? 'Omdat ik andere bronnen vertrouw die zijn standpunten weerleggen, en ik wil dat hij dat ook doet.' Waarom? 'Ik wil dat wij aan dezelfde kant staan.' Waarom? Je kunt blijven doorvragen totdat je bij de quarks en gluons bent aangekomen, maar het is van cruciaal belang dat je op z'n minst je bedoelingen duidelijk maakt en vertelt waarom je de ideeën van een ander betwist. Anders neem je allebei dezelfde positie in: 'Ik heb gelijk en ik vind dat jij ongelijk hebt.'
Ik hoop dat die vraag - waarom wil ik hen van mening laten veranderen? - in je mentale rugzak hebt terwijl je met mij van hoofdstuk naar hoofdstuk reist. En ik hoop dat die vraag zal uitgroeien, zoals bij mij gebeurde, tot een hele reeks vragen.(pagina 13-15)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
De redactie behoudt zich het recht voor reacties te verwijderen