dinsdag 25 februari 2020

James Lovelock

Welkom in het Novaceen : hyperintelligentie, Gaia en de mens
Atlas Contact 2020, 172 pagina's - € 19,99

Oorspronkelijke titel: Novacene: The coming age of hyperintelligence (2019)

Wikipedia: James Lovelock (1919)

Korte beschrijving
James Lovelock (1919) is de auteur van de prikkelende premisse dat binnen afzienbare tijd de mensheid een nieuw tijdperk zal gaan betreden waarin Kunstmatige Intelligentie (KI) nieuwe entiteiten zal creëren. Lovelock hanteert de suggestie dat zijn creatie Gaia de Aarde omvat en uit een levend organisme is samengesteld. Hij baseert zich op het aflopende tijdperk – het Antropoceen – waarin in de aanloop naar een nieuw tijdperk de mens in symbiose leeft met machines. Lovelock noemt het optreden van de nieuwe tijd Novaceen. Hij stelt in populairwetenschappelijke taal een aantal theses aan de orde waarin klimaatverandering een prominente plaats inneemt. Het boek is voorzien van een register.

Tekst op website uitgever
James Lovelock komt in Novaceen met een nieuwe theorie over de toekomst van het leven op aarde. Lovelock, de schepper van de Gaia-hypothese, auteur van de wereldwijde bestseller Gaia, en de grootste denker over milieu van onze tijd, betoogt dat het Antropoceen – het tijdperk waarin de mens met technologie over de wereld begon te heersen – na 300 jaar ten einde is. Een nieuw tijdperk is al begonnen. Welkom in het Novaceen. Kunstmatige intelligentie zal nieuwe levensvormen creëren. Ze zullen 10 000 keer sneller denken dan wij en ze zullen ons beschouwen zoals wij planten beschouwen: als hopeloos traag werkende en denkende mechanismen. Maar dat betekent niet dat de mens een gewelddadig einde tegemoet gaat. Deze hyperintelligente wezens zullen net zo afhankelijk zijn van de gezondheid van de planeet als wij. Op honderdjarige leeftijd heeft James Lovelock het belangrijkste en meest fascinerende werk van zijn leven geschreven. 

Fragment uit 1. We zijn alleen
Onze kosmos is 13,8 miljard jaar oud. Onze planeet is 4,5 miljard jaar geleden ontstaan en het leven begon 3,7 miljard jaar geleden. Onze soort, homo sapiens, is net iets ouder dan driehonderdduizend jaar. Copernicus, Kepler, Galilei en Newton verschenen pas tijdens de afgelopen vijfhonderd jaar  op het toneel. Gedurende bijna zijn hele bestaan  wist de kosmos niets van zichzelf. Pas toen de mensheid de instrumenten en ideeën had ontwikkeld om het verbazingwekkende schouwspel van de heldere sterrenhemel te observeren en te analyseren, begon de kosmos te ontwaken uit zijn lange slaap van onwetendheid.
Of deed een dergelijk ontwaken zich ook ergens anders voor? De onuitputtelijke vloed van literatuur en films over buitenaardse wezens suggereert dat wij dit maar al te graag denken. Het is moeilijk te geloven dat wij de enigen zijn in een kosmos met misschien wel twee triljoen sterrenstelsels, elk met honderd miljard sterren. Sommigen denken dat er toch ten minste een kans is dat er zeer intelligente soorten aanwezig zijn of geweest zijn op in ieder geval een van de quadriljoenen van andere planeten die deze sterren omcirkelen. Die zouden dan net als wij de kosmos begrijpen; of wellicht zouden hun buitenaardse zintuigen een volledig andere kosmos waarnemen.
  Volgens mij is dit hoogst onwaarschijnlijk. Dergelijke enorme aantallen kosmische objecten zijn misleidend. Het kostte een tastend proces van evolutie door middel van natuurlijke selectie 3,7 miljard jaar - bijna een derde van de leeftijd van de kosmos - om ene begrijpend organisme te ontwikkelen vanuit de eerste vormen van primitief leven. Bovendien, als de evolutie van het zonnestelsel een miljard jaar langer had geduurd, zou er nu niemand in leven zijn om erover te kunnen praten. We zouden geen tijd gehad hebben om het technische vermogen te verkrijgen om de toenemende hitte van de zon aan te kunnen. Vanuit dat perspectief gezien is het duidelijk dat ook al is hij nog zo oud, onze kosmos gewoonweg niet oud genoeg is om de verbijsterende onwaarschijnlijke reeks van gebeurtenissen die nodig zijn om intelligent leven te produceren meer dan eens te laten voorkomen. Ons bestaan is een bizarre eenmalige gebeurtenis. (pagina 17-18)

Boeken over onze nieuwe omgang met niet-dieren en dingen

Terug naar Overzicht alle titels

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

De redactie behoudt zich het recht voor reacties te verwijderen