Mariana Mazzucato & Rosie Collington

De consultancy industrie : hoe consultants bedrijven verzwakken, overheden uithollen, economieën schaden
Nieuw Amsterdam 2023, 352 pagina's  - € 27,99 

Oorspronkelijke titel: The big con : how the consulting industry weakens our businessses, infantilize our governments and warps our economies (2023)

Wikipedia: Mariana Mazzucato (1968) en Rosie Collington (19?)

Korte beschrijving
Dit boek moet het begin van het debat zijn: hebben we al die consultants echt nodig?' Rutger Bregman

Er was een tijd dat consultants vooral bedrijven adviseerden. Tegenwoordig worden op grote schaal ook overheden, organisaties en instellingen geadviseerd. We zijn te afhankelijk geworden van consultancy's als McKinsey, PwC, Deloitte en KPMG. Ze wekken de indruk objectieve bronnen van expertise te zijn, maar oefenen grote macht uit via uitgebreide netwerken. Consultancy belemmert innovatie en vertroebelt zakelijke en politieke verantwoordelijkheid. Enorme sommen belastinggeld vloeien naar de adviesbranche. Consultancy tiert welig op de akkers van het moderne kapitalisme. Het is een gevaarlijke industrie geworden.

Mazzucato en Collington leggen machtsverschuivingen en afhankelijkheden bloot. Ze pleiten voor financiële en intellectuele versterking van overheden, organisaties en instellingen. Ze laten zien hoe de publieke sector en daarmee onze democratie weer versterkt kan worden.

Tekst op website uitgever
There is an entrenched relationship between the consulting industry and the way business and government are managed today which must change. Mariana Mazzucato and Rosie Collington show that our economies’ reliance on companies such as McKinsey, Boston Consulting Group, Bain & Company, PwC, Deloitte, KPMG and EY stunts innovation, obfuscates corporate and political accountability and impedes our collective mission of halting climate breakdown.

The ‘Big Con’ describes the confidence trick the consulting industry performs in contracts with hollowed-out and risk-averse governments and shareholder value-maximizing firms. It grew from the 1980s and 1990s in the wake of reforms by both the neoliberal right and Third Way progressives, and it thrives on the ills of modern capitalism, from financialization and privatization to the climate crisis. It is possible because of the unique power that big consultancies wield through extensive contracts and networks – as advisors, legitimators and outsourcers – and the illusion that they are objective sources of expertise and capacity. To make matters worse, our best and brightest graduates are often redirected away from public service into consulting.

In all these ways, the Big Con weakens our businesses, infantilizes our governments and warps our economies. Mazzucato and Collington expertly debunk the myth that consultancies always add value to the economy. With a wealth of original research, they argue brilliantly for investment and collective intelligence within all organizations and communities, and for a new system in which public and private sectors work innovatively for the common good. We must recalibrate the role of consultants and rebuild economies and governments that are fit for purpose.

Fragment uit

Lees vooral ook: De ondernemende staat : waarom de markt niet zonder overheid kan (uit 2015) De waarde van alles : onttrekken of toevoegen aan de wereldeconomie (uit 2018) en  Moonshot : grootse missies voor onze economie en samenleving (uit 2021).

Terug naar Overzicht alle titels

Tim 'S Jongers

Beledigende broccoli
Van Gennep 2022, 91 pagina's - € 11,99

Korte bio van Tim 'S Jongers (1981)

Korte beschrijving
De Participatielezing 2022 zoals gehouden door de adviseur bij de Raad voor Volksgezondheid & Samenleving, aangevuld met enkele columns en een interview met de auteur.

Een uitgeschreven versie van de Participatielezing 2022, waarin Tim ’S Jongers pleit voor het benutten van ervaringskennis bij het vormen van sociaal beleid ten behoeve van het overbruggen van verschillen. Aan de hand van een sprekend voorbeeld beschrijft de auteur een grote kloof tussen goede bedoelingen en uitwerkingen van sociaal beleid: kinderen uit achterstandswijken worden aangespoord om meer pastinaak en broccoli te eten, maar wat als deze kinderen zonder ontbijt naar school zijn gekomen? ’S Jongers geeft persoonlijke en ongemakkelijke antwoorden op de vraag naar de articulatiemacht van kwetsbare groepen en hoe hun kennis van invloed zou kunnen en moeten zijn bij het vormen van sociaal beleid. ‘Beledigende broccoli’ is in een heldere stijl en vanuit een persoonlijk perspectief geschreven. Het transcript van de lezing is aangevuld met een aantal columns en een interview met de auteur. Voor lezers met verregaande interesse in het onderwerp. Tim 'S Jongers is senior adviseur bij de Raad voor Volksgezondheid & Samenleving (RVS) en columnist bij de Volkskrant..

Tekst op website uitgever
Tussen goede bedoelingen en de uitwerking van sociaal beleid gaapt een grote kloof. Neem het voorbeeld van de broccoli en de pastinaak. Kinderen in een achterstandswijk zouden op school gezonder moeten eten. Een goed idee. Maar wat als die kinderen zonder ontbijt naar school zijn gekomen? In Beledigende broccoli vraagt Tim ’S Jongers hoe deze kloof overbrugd kan worden. De wereld van het beleid is gesloten voor de ervaringen van kwetsbare mensen. Hoe kan ervaringskennis een rol gaan spelen? Op deze vraag geeft Tim ’S Jongers persoonlijke en ongemakkelijke antwoorden, waarbij het verkrijgen van articulatiemacht een belangrijke rol speelt. Tim ’S Jongers is senior adviseur bij de Raad voor Volksgezondheid & Samenleving (RVS) en columnist bij de Volkskrant. In dit boek zijn daarom tevens een aantal columns en een bijzonder interview met de auteur dat in deze krant verscheen opgenomen.

Fragment uit Exotische diersoort
De eerste ervaring die ik met jullie wil delen, is die van de eerste werkconferentie van de RVS die ik mocht bijwonen. In een grote zaal gingen we met wat ik 'hooggeleerden' noem, praten over onze werkagenda en de richtingen die we uit willen met onze adviezen. Na de plenaire sessie zat ik bij de workshop sociaaleconomische gezondheidsverschillen. Kort gezegd gaat het erover dat mensen die onder aan de maatschappelijke ladder bungelen, zes jaar eerder doodgaan en twaalf jaar in minder goede gezondheid doorbrengen. Dat voelt niet alleen onrechtvaardig, maar zet natuurlijk ook een druk op het zorgstelsel en de maatschappelijke veerkracht. Dat moet dus anders.
  Na de inleiding van het thema door onze voorzitter Jet Bussemaker viel het me op dat er slechts anderhalve minuut nodig was om het thema volledig te laten gaan over 'die mensen' in 'die wijken'.  Naar mijn gevoel alsof het een exotische diersoort betrof die niets van de wereld om zich heen begrepen had. Achterstandswijken als het epicentrum van hooplozen die niet mee kunnen. Om de verschillen te verkleinen moesten zij overduidelijk veranderen, alleen maar veranderen. Zij moesten dit, zij moesten dat, zij moesten zus en zij moesten zo. Het gaf me een ongemakkelijk gevoel. Ik voelde me niet alleen persoonlijk aangesproken, want het overgrote deel van mijn leven was ik een van 'die mensen', maar ik vond het ook erg respectloos naar de mensen toe over wie het ging. De andere kant van het verhaal, en dat weet ik ondertussen wel zeker, is dat er een oprechte betrokkenheid, bezorgdheid en goedheid van uitgaat.
  Het is omdat er een collega mijn ongemakkelijke gevoel deelde, dat ik de zaal niet verliet. Bovendien was ik wel gewend aan het gevoel dat veel van wat besproken wordt met betrekking tot meer kwetsbare burgers onder ons, vanuit een zekere realiteit gebeurt die ver afstaat van de realiteit van die kwetsbare burger. Maar toch. Ik ging erover in gesprek met onze directeur. Enkele maanden daarvoor had ze mij een spannend gevoel gedeeld en dat had veel opgebracht. Dus ik waagde de gok, de veiligheid was er. Ik stelde haar de retorische vraag of we de methode het jaar daarop niet konden omdraaien: een groot aantal mensen uit achterstandswijken bij elkaar zetten en hen vragen wat moet veranderen in de wijken van de 'hooggeleerden'.  Ik zag er een goede denkoefening in. Want, hoeveel aanbevelingen denken jullie dat zullen opgevolgd worden? Inderdaad, nul. Vanwaar dan het idee dat we zonder de mensen over wie het gaat erbij te betrekken tot weloverwogen aanbevelingen komen, die ook nog eens braaf opgevolgd zullen worden? Ondanks alle goede bedoelingen waren het de hoopvollen die gingen besluiten over de hooplozen. (pagina 17-19) 

Lees o.a. ook: Pleidooi voor populisme van David Van Reybrouck (uit 2008), In ons belang van Albert Jan Kruiter & Eelke Blokker (uit 2011), De brievenbus van mevrouw De Vries van Stephan Steinmetz (uit 2013),  De onmisbaren van Ron Meyer (uit 2021), Voettocht naar het hart van het land van Jan Schuurman Hess (uit 2014),  Sander en de kloof van Sander Schimmelpenninck (uit 2023), Fantoomgroei van Sander Heijne en Hendrik Noten (uit 2020), Ze zijn ons vergeten van Peter Mertens (uit 2020), De grote verkilling van Geert Van Istendael (uit 2019), of De tirannie van verdienste van Michael Sandel (uit 2020).

Artikelen
The time is now – Elite(s) (juni 2020)
Onttrekken of toevoegen? (februari 2019)

Kijk vooral (ook) naar de Tegenlicht-uitzending De Kloofdichters (januari 2023)

Terug naar Overzicht alle titels