De mythe van de groene economie : valstrik, verzet, alternatieven
EPO/Jan van Arkel 2012, 336 pagina's - € 17,95
Mejudice; Anneleen Kenis over de mythe van de groene economie
Korte beschrijving
Vanuit de overtuiging dat klimaatpolitiek stoelt op een bepaalde maatschappijvisie, maken de auteurs, milieuactivisten, duidelijk dat een duurzame toekomst niet kan zonder diepgaande maatschappijverandering, want binnen de logica van het kapitalisme is de ecologische crisis niet op te lossen. Na een schets van de verwevenheid van de klimaatcrisis met andere grote vraagstukken van onze tijd leggen de auteurs uit dat het tegengaan van klimaatverandering een maatschappijverandering veronderstelt. Aansluitend komen de grondoorzaken van de huidige ecologische crisis aan de orde. Na deze iets meer theoretische opstap volgt de ontrafeling van de groene mythe. De auteurs eindigen met een route die méér groen en minder economie oplevert, maar die route vraagt naast transitie ook revolutie gericht op sociale gelijkheid, meer democratie en minder markt. Een boeiende analyse van de klimaatcrisis, gepositioneerd in een maatschappijbreed kader.
Fragment uit 4. Is een groen kapitalisme mogelijk?
Het gaat hier om een heel complexe vraag, waarop wellicht geen exacte antwoorden mogelijk zijn. Wat we wel met vrij grote zekerheid kunnen zeggen, is dat er minstens een aantal bijzonder moeilijke obstakels zijn om een echt groen kapitalisme te realiseren. Het eerste is dat van groei. 'Over groei valt niet te onderhandelen', stelt Thomas Friedman. 'De ontwikkelingslanden willen groeien, en wie hen dat verbiedt, zegt dat ze voorgoed arm moeten blijven.'
Daarom pleit Friedman voor een andere, groenere groei: de groei van hernieuwbare energie en van 'schone' producten. Uiteraard hebben we groei nodig in welbepaalde sectoren, zoals de fabricage van windmolens of zonnepanelen. Bovendien is het evident dat de ontwikkelingslanden een zekere groei moeten kunnen realiseren om minimale bestaansvoorwaarden voor hun bevolking te creëren. Maar de conclusie van het vorige hoofdstuk is onverbiddelijk: er is nauwelijks economische groei in het kapitalisme zonder ecologische impact, en de zogenaamde dematerialisering stoot steeds weer op Jevons' paradox. Als je de economie echt wil vergroenen, zal je steeds op een bepaald punt grenzen moeten stellen aan de groei, en dat is onmogelijk binnen het kapitalisme. (pagina 155)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
De redactie behoudt zich het recht voor reacties te verwijderen