Editie Leesmagazijn 2018, 136 pagina's - € 17,95
Wikipedia: Ewald Engelen (1963)
Korte beschrijving
Publicist en financieel geograaf Ewald Engelen (1963) heeft zich ooit bezeerd aan de brandnetels van de politiek. Met de jeuk nog aan zijn handen trok hij zich al snel terug uit Burgerforum EU om vervolgens als stuurman aan de wal de wereld te willen verbeteren. Onder een warrige boektitel verwijt hij zijn linkse broeders 'het onvermogen een geloofwaardig antwoord te vinden op de uitwassen van het kapitalisme van de 21ste eeuw'. Volgens Engelen staan we er slecht voor: 'toenemende ongelijkheid, groeiende uitbuiting, uitputting van natuurlijke hulpbronnen, corpocratisering van de democratie, onbeschrijflijk dierenleed, onstuitbare klimaatverandering en ideologische verdorring'. Links Europa heeft het allemaal laten gebeuren, hun reactie: 'we moeten het beter uitleggen', aldus de auteur. Als de doelgroep van deze pocket de oorspronkelijke arbeidersklasse is, dan slaat Engelen met zijn overdreven sombere en elitaire toon de plank flink mis. Jammer, want zijn goedbedoelde boodschap gaat daardoor grotendeels verloren. Eerder als columns gepubliceerd in de Groene Amsterdammer.
Beschrijving op website uitgever
Sinds de Fortuyn-revolte van 2002 staart de babbelende kaste zich blind op identiteitspolitiek. Talkshows, praatprogramma’s, nieuwsrubrieken, kranten, tijdschriften: het gaat al vijftien jaar lang over de islamisering van Nederland, hoofddoekjes, dubbele nationaliteiten, genderneutrale rompertjes, de onverenigbaarheid van de islam met “onze” waarden, en de vraag wie wij zijn.
In dit boek betoogt Ewald Engelen dat daardoor de echte oorzaken van het electorale ongenoegen onbenoemd blijven: torenhoge woonlasten, slecht onderwijs, stagnerende inkomens, corrupte politici, toenemende ongelijkheden, afnemende biodiversiteit, zorgen om de levenskansen van kinderen en kleinkinderen, en een elite die weliswaar doet alsof ze er voor de gewone Nederlander is, maar er tegelijkertijd diep op neerkijkt.
Engelen pleit voor eerherstel van de aloude klassenstrijd om de groeiende kloof tussen burger en elite te overbruggen en Nederland een links-populistische toekomst in te voeren.
Fragment uit 1. Inleiding
De babbelende kaste is in verwarring. Hoeveel ideeën de politiek ook jat van het xenofobe rechtspopulisme en hoeveel neoconservatieve columnisten je ook je krant laat volschrijven, het grote ongenoegen bij de kiezer verdwijnt maar niet. Want dat is wat er de afgelopen vijftien jaar is gebeurd. De islamfobie is mainstream gegaan. De zorgen van de witte man zijn gemeengoed geworden - in ieder geval in woord, zij het niet in gebaar. De afkeer van politieke correctheid is een stijgend cultuurgoed, zoals het in de sociologie wordt genoemd: een kenmerk van de lagere sociale standen dat is overgenomen door de elite. En de 'normale Nederlander' is een politieke troop geworden die je tegenwoordig uit de mond van vrijwel iedere politicus kan horen. Van links tot rechts. En van conservatief tot progressief. Terwijl ieder zichzelf respecterend medium de linkse rakker van weleer eruit heeft getrapt en heeft vervangen door frisgewassen neoconservatieven die niet moe worden de strijd van Pim Fortuyn nog eens dunnetjes over te doen.
En dan zou je toch verwachten dat kiezers zich wentelen in genotzalige tevredenheid. Niets is echter minder waar. Het chagrijn is groot, wijdverbreid en ligt dicht onder de oppervlakte. Iedere verkiezing weer openbaart het zich. En ook la pleistert het commentariaat van de traditionele media steeds opnieuw de gapende breuklijnen dicht met geruststellende berichten over middenpartijen die nog altijd de meerderheid hebben en een PVV die er maar niet in slaagt zijn krankzinnige media-aandacht te verzilveren in een klinkende verkiezingsoverwinning, wie er een wat minder benepen blik op nahoudt ziet ogenblikkelijk dat het politieke landschap gefragmenteerder en gepolariseerder is dan ooit. En dat de partijen uit het 'radicale midden' in het algemeen, en de PvdA in het bijzonder, nu al vijftien jaar lang aan aanhang, aanzien en aantrekkingskracht inboeten. (pagina 9-10)
Sinds Fortuyn draaien we rond in cirkels, zegt Ewald Engelen (55) aan tafel in een Amsterdams café. "We voeren telkens weer diezelfde strijd: over onze identiteit, over de islam, over culturele kwesties. De overmatige nadruk daarop leidt ertoe dat sociaaleconomische vraagstukken onvoldoende aan bod komen."
Al die verhitte debatten over Zwarte Piet, over al dan niet 'foute' zeehelden, over genderneutrale toiletten en 'racistische' kinderspelletjes is één groot afleidingstheater, vindt de hoogleraar financiële geografie aan de Universiteit van Amsterdam. Aangejaagd door de 'babbelende kaste' op de opiniepagina's, in de talkshows en in de Tweede Kamer.
Artikel: 'Gevraagd: linkse populisten' (Telegraaf, donderdag 24 mei 2018)
Andere boeken van Ewald Engelen: De schaduwelite voor en na de crisis :niets geleerd, niets vergeten (2014), De kanarie in de kolenmijn (2016, samen met Marianne Thieme), De mythe van de gemaakte vrouw : Nieuw Licht op het feminisme (2016)
Youtube - The coming collapse of the American economic system with Richard Wolff
Chris Hedges is een kritische Amerikaanse journalist. Hier spreekt hij met Richard Wolff, een Amerikaanse econoom. In het kort is het een samenvatting van (een deel van) het 'verhaal' van Ewald Engelen.
Artikel over Chris Hedges: Boos op de manier waarop dingen zijn en moed om er voor te zorgen dat ze niet blijven zoals ze zijn (augustus 2017)
Terug naar Overzicht alle titels
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
De redactie behoudt zich het recht voor reacties te verwijderen