Thomas Rap 2018, 448 pagina's - € 24,99
Oorspronkelijke titel: 21 lessons for the 21st century
Wikipedia: Yuval Noah Harari (1976)
Artikel: 5 things to know about 21 Lessons for the 21st Century
Korte beschrijving
Na zijn succesvolle werken 'Sapiens' (2014)* en 'Homo Deus' (2016)** over respectievelijk de geschiedenis en toekomst van de mensheid, geeft de Israëlische historicus, futuroloog en transhumanist Harari (1976) hier een overzicht van de uitdagingen waar Homo Sapiens anno 2018 voor staat op het gebied van (bio)technologie, klimaatverandering, kunstmatige intelligentie, politiek, religie, oorlog, terrorisme. Vergeleken met zijn eerdere werk zijn de lessen in dit boek meer in essaystijl geschreven en bevatten veel actuele onderwerpen zoals de Brexit, het presidentschap van Trump en het Israël van Netanyahu. Daarnaast is de persoon van de auteur prominent aanwezig en komen zijn homoseksualiteit, de Israëlische nationaliteit, het jodendom en zijn visie op meditatie en de menselijke geest uitgebreid aan de orde. Harari wil de lezer niet bang maken met zijn doemscenario’s maar geeft ook hoop en advies over hoe om te gaan met complexiteit, technologie en oorlogsdreiging.
Tekst op website uitgever
In Sapiens boog Yuval Noah Harari zich over het verleden, in Homo Deus over de toekomst; nu laat hij zijn licht schijnen over het heden. Wat zijn de uitdagingen van onze tijd? Hoe beschermen we onszelf tegen een nucleaire oorlog, ecologische rampen en technologische bedreigingen? Wat is de oorzaak van de opkomst van populisten als Donald Trump? Hoe weren we ons tegen fake news? Moeten we ons voorbereiden op een nieuwe wereldoorlog? Wat moeten we denken van het opkomend nationalisme? Vragen de mondiale problemen die op ons afkomen om andere politieke systemen? Is het een goed idee dat we onze data overdragen aan enkele grote commerciële spelers, of wordt het tijd om het eigendom van data te reguleren? En wat wordt de grote nieuwe wereldmacht, Amerika, Europa of China? In dit boek beantwoordt Yuval Noah Harari de 21 meest urgente vragen van onze tijd.
Citaat uit een interview
Het humanisme moet sowieso veranderen. Dat is nu nog gebaseerd op de aanname dat er authenticiteit is van gevoelens. Die bestaan niet meer. Kijk naar al die verkiezingen die door Cambridge Analytica gemanipuleerd zijn. Verkiezingen gaan over gevoel, maar dat kan allemaal gemanipuleerd worden op een schaal die vroeger ondenkbaar was. Dat luisteren naar je gevoelens was leuk in de negentiende eeuw. Nu zeggen dat je naar je hart moet luisteren is echt een verkeerd advies.
Want je hart kan nu best gekaapt zijn door Vladimir Poetin, die via allerlei algoritmes heel goed weet hoe hij bij jou op de angst- en haatknop moet drukken. Wanneer je dan naar je hart luistert, luister je in feite naar een vreemde macht. ('Ons hart dreigt een vreemde macht te worden', NRC Handelsblad zaterdag 5 mei 2018)
Niet alleen realiteit is een mythe, het individu zelf is dat ook. Mensen denken zelden zelfstandig na. We denken doorgaans in groepen. Zoals er een heel dorp voor nodig is om een kind groot te brengen, is er ook een heel dorp voor nodig om een werktuig uit te vinden, een conflict op te lossen of een ziekte te genezen. Geen enkel individu weet alles wat je moet weten om een kathedraal, een atoombom of een vliegtuig te bouwen. Dat wat homo sapiens net dat ietsje meer gaf dan andere dieren en ons de baas van de hele planeet maakte, was niet onze individuele rationaliteit, maar ons ongekende vermogen om in groten getale de koppen bij elkaar te steken.
Individuele mensen weten gênant weinig van de ons omringende wereld en in de loop van de geschiedenis gingen ze steeds minder weten. Jagers-verzamelaars uit de steentijd wisten hoe ze zelf kleren moesten maken, hoe ze een vuurtje moesten stoken, hoe ze konijnen moesten vangen en hoe ze aan leeuwen konden ontsnappen. We denken dat we vandaag de dag veel meer weten, maar als individuen weten we in feite veel minder. We zijn voor bijna al onze behoeften afhankelijk van de expertise van anderen. In een ontnuchterend experiment werd mensen gevraagd in te schatten hoeveel ze wisten over de werking van ene doodgewone ritssluiting. De meesten antwoordden zelfverzekerd dat ze daar alles van wisten, want ze gebruikten immers continue ritssluitingen. Vervolgens moesten ze zo gedetailleerd mogelijk alle stappen omschrijven die bij de werking van de rits kwam kijken. De meeste mensen hadden geen idee. Dit is wat Steven Sloman en Philip Fernbach de 'kennisillusie' hebben genoemd. We denken dat we heel veel weten, terwijl we op individueel niveau heel weinig weten, omdat we de kennis van anderen behandelen alsof die van ons is. (pagina 270-271)
Uit een recensie
Verder denkend over het waarom van Harari’s succes stelde ik die vraag aan zijn Nederlandse uitgever: Arend Hosman van Thomas Rap. Die vertelde me hoe een boekverkoopster hem laatst het enorme succes verklaarde: de wereld waarin wij leven is zó complex geworden, mensen willen die wereld beter begrijpen en Harari stelt daarbij de juiste vragen en durft ook stelling te nemen. Het maakt hem tot gids voor deze tijd.
Zelf voegde hij daar nog aan toe dat Harari bestaande theorieën ter discussie durft te stellen, zijn eigen koers durft te varen én het aandurft om kennis uit andere wetenschappelijke disciplines bij zijn onderzoek te betrekken. Dat, zegt Hosman, maakt dat Harari ‘in staat is om nieuw licht te werpen op wie wij zijn, waar we vandaan komen en vervolgens ook waar we naartoe gaan’.
Yuval Noah Harari weet wie wij zijn en waar we naartoe gaan (Vrij Nederland, 30 augustus 2018)
Artikel: Als dit boek slechts een handvol mensen toerust om deel te nemen aan het debat over de toekomst van onze soort, heeft het zijn werk gedaan. (juni 2018)
Andere boeken van Yuval Noah Harari: Sapiens : een kleine geschiedenis van de mensheid (2014) en Homo Deus : een kleine geschiedenis van de toekomst (2016)
Terug naar Overzicht alle titels
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
De redactie behoudt zich het recht voor reacties te verwijderen