Weten vraagt meer dan meten : hoe het denken verdwijnt in het regime van maat en getal
Amsterdam University Press 2017, 130 pagina's - € 14,95
Lenen als E-book via bibliotheek.nl
Wikipedia: Christien Brinkgreve (1949) en haar website, Sanne Bloemink (1973) en website bedrijf Eric Koenen
Boekpresentatie
Het boek werd op maandag 13 februari gepresenteerd in Pakhuis De Zwijger in Amsterdam. Vier hoogleraren spraken over dit onderwerp vanuit hun expertise. Daarna kwamen zeven personen aan het woord die vanuit hun praktijk ingingen op het thema. Klik hier voor een verslag van deze avond (Vimeo, 125 minuten)
Korte beschrijving op website uitgever
In verschillende maatschappelijke gebieden, zoals de zorg en het onderwijs, heerst een regime van maat en getal waarmee het persoonlijke verhaal uit het zicht raakt, en het gemiddelde al gauw als norm wordt beschouwd. De reductie tot statistische gemiddelden maakt dat variatie aan het oog wordt onttrokken en afwijkingen van het gemiddelde al gauw als stoornis worden gezien. Er wordt uitgegaan van het tekort en niet van het vermogen van mensen.
In het boek worden verschillende domeinen bestreken waarin men met dezelfde problemen worstelt. Toonaangevende mensen als Paul Verhaeghe, Jim van Os, Micha de Winter en Xandra Schutte komen aan het woord. En er wordt nagedacht over betere manieren om te werk te gaan, die neerkomen op andere houdingen en verhoudingen. Geen kwestie van nieuwe blauwdrukken, wel van proeftuinen en experimenten waarin het anders toegaat, met meer zorg voor de mensen om wie het gaat, en waar professionals het gevoel hebben weer aan hun eigenlijke werk toe te komen.
Fragment uit Inleiding: de vonk
De eerste bijeenkomst was een groot succes: er kwam iets op gang. De deelnemers deelden in alle openheid hun ervaringen, hun ontzetting, en wat het hen deed om wat niet goed loopt wél te zien maar daar vervolgens weinig mee te kunnen doen, gevangen in een systeem van gegroeide praktijken, woorden en omgangsvormen.
Wat al snel kwam bovendrijven was het besef dat het gaat om systemen, om arena's van groepen met hun eigen posities, belangen en perspectieven, dat je weinig opschiet met klagen en het aanwijzen van schuldigen. We maken immers zelf ook deel uit van dat systeem. Maar een gedeeld sentiment was ook dat je niet defaitistisch of cynisch moet worden en goed moet bedenken waar en hoe je invloed kunt uitoefenen om een verandering teweeg te brengen. En ook dat je dat niet alleen kunt, maar anderen nodig hebt om ervaringen uit te wisselen, een andere taal te ontwikkelen en om strategisch te denken.
Het inspireerde, motiveerde, gaf energie en vrolijkheid, er volgden mails met ideeën, ervaringen, ergernissen, initiatieven. We moesten een naam krijgen, en dat werd Babel, een woord dat in het gebruik verwijst naar spraakverwarring, maar dat eigenlijk een andere betekenis heeft, aldus de geoloog en schrijver Salomon Kroonenberg. Het is eigenlijk het verhaal over mensen die uit alle windstreken bij elkaar kwamen om een toren te bouwen, mensen met verschillende talen, maar die, werkend aan een gemeenschappelijk project, een nieuwe taal ontwikkelden.
Er volgde een tweede dag en het plan ontstond voor dit boek, dat de gedachten moet prikkelen over hoe het anders kan, in de zorg, de psychiatrie, het onderwijs, en al die andere organisaties waarin mensen leven en werken. Geen boek dat zegt hoe het moet, gene handleiding met tips en regels die we moeten opvolgen, maar een aansporing tot nadenken, en wegen te ontwikkelen om het anders te doen, met meer aandacht voor de mensen om wie het gaat - kinderen, ouderen, burgers, patiënten, werkers. En ook met meer aandacht voor jezelf: hoe je zin en energie kunt behouden, doordat je je weer kunt bezighouden met de dingen waar het echt om gaat, in plaats van het halen van scores, het volgen van protocollen en het invullen van lijstjes. (pagina 13-14)
Citaat uit een artikel in Trouw
"Wij zijn geen anti-getallenbeweging", benadrukt Eric Koenen, bedrijfskundige en een van de initiatiefnemers. "Wij hebben gemerkt dat in allerlei domeinen getallen dominant geworden zijn, waardoor het verhaal erachter niet meer gehoord wordt. Toen we voorbeelden hiervan begonnen te inventariseren, kregen we vanuit allerlei hoeken bijval. 'Hoe kan het. daar lopen wij ook tegenaan!' In ons boek brengen we een aantal voorbeelden hiervan bij elkaar. Vanavond lanceren we ook een site, waarop anderen hun ervaringen kunnen delen. Zo hopen we een proces op gang te brengen."
(Het strenge regime van maar en getal (Trouw, maandag 13 februari 2017)
Lees ook: Weten is meer dan meten : spraakmakende opinieleiders over de economisering van de samenleving (uit 2012, redactie Tobias Reijngoud) en van Christien Brinkgreve: De ogen van de ander : de sociale bronnen van zelfkennis (2009), Het verlangen naar gezag : over vrijheid, gelijkheid en verlies van houvast (2012) en Vertel : over de kracht van verhalen (2014) en van Eric Koenen: De Atomium organisatie : wie piramides bouwt ... krijgt mummies (uit 2011)
Terug naar Overzicht alle titels
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
De redactie behoudt zich het recht voor reacties te verwijderen