Uitgeverij Nieuwezijds 2013, 318 pagina's - € 21,95
Oorspronkelijke titel: Saving Normal: An Insider's Revolt Against Out-of-Control Psychiatric Diagnosis, DSM-5, Big Pharma, and the Medicalization of Ordinary Life (2013)
Wikipedia: Allen Frances (1942) en zijn plek op de Huffington Post
Korte beschrijving
De auteur, prominent Amerikaans psychiater, schetst de geschiedenis en ontsporing van de psychiatrie. Aanleiding is het verschijnen van de vijfde editie van het bekende diagnostische handboek van psychiatrische aandoeningen, de DSM. Dit boek toont volgens Frances, zelf ooit verantwoordelijk voor de vierde editie, overtuigend aan dat er binnen de psychiatrie sprake is van diagnostische inflatie. Steeds meer mensen met normale levensproblemen vragen en krijgen medische hulp en medicatie, terwijl ernstig zieke patiënten adequate zorg juist moeten ontberen. Oorzaken van deze 'medicalisering van het dagelijks leven' zouden zijn dat mensen niet kunnen omgaan met de negatieve gevoelens die nu eenmaal bij het leven horen. Verder heeft de psychiatrie altijd diagnostische hypes gekend en speelt ook de farmaceutische industrie een belangrijke rol. De auteur doet voorstellen om deze ontwikkeling, die verontrustende gevolgen heeft, om te buigen. Een helder en toegankelijk betoog zonder onnodig jargon. Een belangrijk boek, zowel interessant voor professionals als voor een breder publiek.
De bottomline van Frances' goed onderbouwde en prettig leesbare betoog is: laten we de criteria voor stoornissen aanscherpen, terughoudend omspringen met het labelen van mensen, pillen alleen als laatste redmiddel voorschrijven, en de psychiatrie weer reserveren voor mensen die het werkelijk nodig hebben.
Op de website van zijn uitgever staat onderstaande tekst
Waarom is er zoveel te doen over DSM-5, de nieuwe editie van het handboek voor psychiaters en therapeuten? Omdat de DSM de grens bepaalt tussen wat normaal en gestoord is, en DSM-5 die grens radicaal verschuift. Miljoenen normale mensen krijgen straks het etiket van een stoornis opgeplakt. Dit leidt tot onnodige, dure en soms gevaarlijke behandelingen van nieuwe ‘patiënten’ en heeft vele maatschappelijke consequenties, bijvoorbeeld voor verzekeringen, onderwijs, rechtspraak en toegang tot zorg.
We leven in een tijd van diagnostische inflatie en overmedicatie, onder druk van met name de farmaceutische industrie. Medische ziektes worden verward met psychische stoornissen en diagnoses worden al te snel gesteld. Kinderen groeien op in een golf van ADHD en autisme en het is kennelijk niet meer normaal om af en toe droevig, druk, gefrustreerd of angstig te zijn – of een tikkeltje excentriek.
Allen Frances schetst de geschiedenis en de ontsporing van de psychiatrie. Als insider beschrijft hij de excessen in de psychiatrische diagnostiek en geeft hij aan hoe de psychiatrie weer veilig en gezond kan worden.
Fragment uit het Voorwoord
Ondanks deze reële zorgen heb ik besloten het boek toch te schrijven, omdat het excessief gebruik van psychofarmaca momenteel een veel groter en veel acuter gevaar vormt. Ik hoop daarmee twee vliegen in één klap te slaan: ten eerste om mensen die geen behandeling nodig hebben aan te sporen die te mijden, maar evenzeer om mensen die wél behandeling nodig hebben aan te sporen die te zoeken, en vol te houden. Mijn kritiek geldt alleen de uitwassen van de psychiatrie, niet haar hart of ziel. 'Terug naar normaal' en 'de psychiatrie redden' zijn eigenlijk twee kanten van dezelfde medaille. De psychiatrie moet ervan worden weerhouden om zich onbesuisd te storten op zaken waar omzichtigheid past. En de normaliteit moet worden gered uit de kluwen van de grote machten die ons wijs willen maken dat we allemaal ziek zijn. (pagina 18)
Terug naar Overzicht alle titels
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
De redactie behoudt zich het recht voor reacties te verwijderen