Aspekt 2012, 384 pagina's - € 14,95
Website Anselmus Poneli (1954)
Korte beschrijving
Dit boek is, volgens het omslag, 'een stevige kritiek op de westerse wereld en een symbiose van politiek, ideologie, spiritualiteit, filosofie én toekomst'. Het is ontegenzeggelijk waar dat de schrijver het goed met de wereld voor heeft, en dat roept gevoelens op van sympathie. Hij omschrijft zijn boodschap als 'de theorie van leven = gelijk'. Daartoe heeft hij de nodige populaire secundaire literatuur doorzocht op gedachten die passen bij zijn kritiek op de huidige en zijn droom van een betere wereld. Maar het blijkt telkens weer dat hij de vele vakgebieden die hij daarbij betreedt, zelf vaag en uit de verte kent. Niet alleen economie en politiek, maar ook sociale problemen, religie en spiritualiteit komen aan de orde. Met talrijke grijze tekstkaders waarin aspecten nader worden besproken, een aantal afbeeldingen en figuren in zwart-wit, eindnoten en een register.
Fragment uit (de inleiding) Niks (gedeeltelijk) (pagina 9-10)
Ik voel me géén socialist, geen liberaal en ook geen christen; ik voel me géén boeddhist, geen democraat, geen hindoe en ook geen katholiek; géén republikein, geen moslim, geen communist en zelfs geen atheïst. Ik voel me eigenlijk niks.
Ik ben na mijn studie een architectenbureau begonnen en heb wat vermogen opgebouwd; heb me bekwaamd in de beeldende kunst en heb over de wereld gereisd om met eigen ogen te zien hoe het gaat. Het gaat niet zo goed.
Ik ben geen pessimist, eerder een grote optimist, maar de wereld is snel aan het veranderen. En niet helemaal in de goede richting. Ik heb me verdiept in alles wat met die wereld te maken heeft, in haar economie, haar politiek, in wereldgodsdiensten, in eigentijdse spiritualiteit, in metafysica, biologie, psychologie, geschiedenis en nog veel meer. Heb vele, soms zeer specialistische boeken verslonden, zit tjokvol informatie, met een hoofd dat soms dreigt te exploderen. En toch voel ik me eigenlijk niks…
Ik mis visie. Ik mis de verbinding tussen al die informatie in dat hoofd. Ik mis een goede kijk op wat ‘leven’ is, nadat ik de katholieke bril heb afgezet die mijn jeugd heeft gesierd. De hindoeïstische en zelfs de boeddhistische, bleken me niet te staan; en de eigentijds-spirituele zat me niet echt lekker… Brillen zijn me ook teveel gekleurd. Ik wil een héldere, meer realistische blik op het leven; misschien vooral omdat ik hoop zo antwoorden te vinden die ik ontbeer; die mijn kijk op de wereld kunnen relativeren én verfraaien. Die me een drive kunnen geven om ergens in te geloven, al is het maar in vooruitgang. En dus heb ik Het Toekomst Manifest geschreven. Niet om gelijk te krijgen; de hemel beware me! Nee, om na te denken. Om alle informatie die als los zand in mijn hoofd hangt een plaats te geven. Want wijsheid gaat om de samenhang der dingen.
Het uiteindelijke doel is beschaving, omdat beschaving automatisch impliceert dat ze een mooie toekomst heeft. Opdat mijn gedachten anderen kunnen inspireren:
Terug naar Overzicht alle titels
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
De redactie behoudt zich het recht voor reacties te verwijderen