Nexus instituut 2013, 199 pagina's - € 34,50
Wikipedia: Rob Riemen(1962)
Korte beschrijving
De vijfenzestigste aflevering van het essayistische tijdschrift in boekvorm Nexus. Rob Riemen, die in 1991 het tijdschrift Nexus heeft opgericht en sinds 1994 oprichter-directeur van het Nexus Instituut is, sprak met negentien vrienden in Europa, Amerika en het Midden-Oosten die allemaal de vijfenzestig gepasseerd zijn. Het zijn uitgevers, musici, schrijvers, filosofen, wetenschappers en een vakbondsman; mensen met een intellectuele, politieke of artistieke passie, die met hun uitzonderlijke talenten faam hebben verworven. Zij hebben een lange en uitzonderlijke levensreis achter de rug en zijn bij uitstek in staat antwoord te geven op de belangrijke vraag die in elk gesprek centraal stond: wat heeft het leven je geleerd? De Griekse filosoof Socrates vroeg eens: 'Als je alle boeken hebt gelezen, maar je kent jezelf niet, wat weet je dan?' Welk soort kennis hebben de negentien levensreizigers onderweg opgedaan? Wat geven zij aan inzicht en ervaring door aan ons, de lezers, die in zekere zin allemaal hun erfgenamen zijn? De levensverhalen, zo verscheiden van kleur en toon, zijn een onvergetelijk zelfportret, vol melancholie, humor, verontwaardiging, bemoediging en troost. Een unieke groep mensen laat ons delen in de wijsheid die zij hebben opgedaan aan de: 'de universiteit van het leven'.
Fragment uit het gesprek met Antonio Damasio
Er is onvoldoende leiderschap op het terrein van allerlei zaken die intellectueel van grote waarde zouden kunnen zijn voor mensen. Dat maatschappelijk leiderschap kan alleen komen van leiders die gevoelig zijn voor deze waarden en dat zijn er helaas maar weinig. Dat komt onder andere doordat de regerende klasse is gaan denken dat alles wat wetenschappelijk is en bestaat uit ingewikkelde berekeningen, ons verder helpt dan de inzichten van de literatuur en de filosofie. Dat is natuurlijk niet zo, maar daardoor zijn we wel in de waan gebracht dat alle problemen eigenlijk alleen maar economische problemen zijn. En dan zijn er ook nog de politici die wellicht de beste bedoelingen hebben, maar de problemen niet weten op te lossen en ook geen greep op een oplossing kunnen krijgen, omdat de ermee samenhangende conflicten zo hevig zijn. Hier in Amerika is de president vrij machteloos. Maar dat is het Congres ook. Dus ook al win je, je hebt nooit de macht om de problemen echt op te lossen. Daardoor worden al die problemen steeds maar doorgegeven van jaar op jaar, van generatie op generatie. Als er dan een serieuze economische crisis ontstaat, wordt het steeds moeilijker prioriteit te geven aan zaken die vervolgens als een luxe worden beschouwd: romans, theater, het cultureel erfgoed, dat is dan opeens allemaal 'luxe'. En bovendien wordt het idee gecultiveerd dat we al die cultuur helemaal niet nodig hebben, omdat we al de wetenschap en de technologie hebben om alles voor ons op te lossen. En dat is een vergissing. (pagina 134)
Antonio Damasio is o.a. bekend van het boek Het gelijk van Spinoza : vreugde, verdriet en het voelende brein (2008)
Brands Boeken
Op zondag 12 januari 2014 sprak Wim Brands in zijn tv-boekenprogramma met Rob Riemen over dit boek.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
De redactie behoudt zich het recht voor reacties te verwijderen