Dit kan niet waar zijn : onder bankiers
Atlas Contact 2015, 208 pagina's - €20,--
Lenen als E-book via bibliotheek.nl
Wikipedia: Joris Luyendijk (1971), zijn website en zijn bankblog
Korte beschrijving
Joris Luyendijk heeft al diverse publicaties op zijn naam staan over realistische, aangrijpende onderwerpen. Dit boek probeert door te dringen tot de kern van de problematiek rondom de financiële crisis die in 2008 begon. Aan de hand van geanonimiseerde interviews met insiders die voor grote bancaire instellingen werken in Londen, ontleedt Luyendijk stap voor stap de pijnpunten die hebben geleid tot de crisis. Onder meer belangenconflicten, perverse prikkels en het Hire & Fire systeem, maakten de medewerkers tot gewetenloze roofdieren. Hun enige doel was om zoveel mogelijk geld te verdienen ten koste van anderen. Handelaren, compliance-medewerkers en overige bankiers tonen de onthutsende onethische kant van hun werk. De banken creëerden een eigen wereld en cultuur waarbij je alleen kon overleven als je daar integraal onderdeel van werd. Tot op de dag van vandaag hebben de meeste banken nog last van hun cultuur en hun imago. Ondanks kleine verbeteringen blijven de perverse prikkels aanwezig, waardoor de financiële wereld nog steeds op zijn hoede moet zijn voor een nieuwe crisis.
Tekst van website uitgever
Twee jaar lang heeft Joris
Luyendijk zich ondergedompeld in het hart van de financiële wereld.
Juist omdat hij geen kenner was van de bankenwereld, was hij de ideale
auteur om te onderzoeken wat er gebeurd is: hoe gesloten de wereld van
de high finance ook is, velen wilde met hem praten om uit te leggen hoe mooi hun werk was. Hoe zwaar. Hoe interessant. En hoe gevaarlijk.
Want de conclusie is even stevig als pijnlijk: de instellingen die ervoor moeten zorgen dat de economie functioneert, kunnen de wereld in de afgrond storten. En dat gebeurt allemaal met de beste bedoelingen door mensen die precies dezelfde zorgen hebben als u en ik, door mensen die de hypotheek moeten betalen en de kinderen op een goeie school wilden hebben. De scherpe blik en de onbevangen manier van vragenstellen zorgt ervoor dat Luyendijk als geen ander inzichtelijk maakt hoe we ervoor staan. And it is not pretty.
Zeeppompje
Klik hier voor een artikel waarin Joris Luyendijk een man in London portretteert die voor een multinational bezig is om zeeppompjes zodanig te manipuleren dat mensen meer zeep gebruiken dan strikt noodzakelijk is. En wat dit zegt over de mores van onze zakenelite. Titel: Normaal? - Pompjes laten ontwerpen die te veel zeep afgeven zodat mensen er meer van gebruiken.
En klik hier voor een lang artikel over dit boek (Dit kan niet waar zijn) (op blog Oefenen voor een andere tijd)
Fragment uit 5. De wereld van Zero Job Security
'Deze sector kent zo'n verspilling van menselijk kapitaal,' zuchtte de saleshandelaar van eind veertig die eerder bonussen als 'theater' en een 'ritueel' omschreef. Hij had vele lichtingen managers zien langskomen: 'Een nieuw iemand komt binnen en beng, hij gooit er 10 procent uit. Als de economie niet aantrekt en de overgebleven 90 procent weet voortaan al het werk te doen, staat deze nieuwe figuur er geweldig op. Hij heeft in de kosten gesneden en de inkomsten stabiel gehouden. Maar nu trekt de economie aan en zijn wij hopeloos onderbezet... Zo run je geen business, maar zo wordt menig team of afdeling gerund.'
De rock-'n-rollhandelaar had in zijn carrière nog bijna nooit iemand iets zien proberen op te bouwen: '' Cyclus na cyclus van nieuwe managers. Ze hebben een plan om binnen drie of vier jaar de opbrengsten omhoog te trekken. De druk is enorm, en de makkelijkste manier om meer te verdienen is meer risico nemen.' Denk aan het ritme van verkiezingen, zei hij. 'Nieuw management loopt de cijfers door en zegt: die desk of dat team bereikt te weinig. Ze gooien de baas eruit en halen een nieuw iemand binnen, voor zoveel miljoen. Die trapt er nog vier uit en neemt zijn eigen mensen aan. Blijkt het na drie jaar niet te werken, gooit de bank deze vijf er weer uit, en begint het opnieuw.
Als je binnen vijf minuten buiten kan staan, wordt ook je horizon vijf minuten. Dat was de kern van de verhalen over het systeem van zero job security. Niet alleen loyaliteit verdampt, maar ook de continuïteit, want niemand kan ergens op bouwen. (p. 82-83)
Artikel: Experiment - ... waarna de politicus er een ideologisch en daarmee mediageniek behapbaar sausje overheen mag gooien. (september 2013)
Artikel: TrendRede 2014 - We vliegen blind in deze crisis en hebben geen idee. (september 2013)
Artikel: Bankiers : conformisten die zichzelf überhaupt geen vragen meer stellen over goed en kwaad. (februari 2015)
Artikel: "De vis gaat rotten bij de kop" (februari 2015)
Artikel: Een boektour is een lange les in nederigheid (april 2015)
Artikel: "Verdienen jij en ik het om te zijn geboren in de westerse wereld?" (januari 2016)
Een ander boek: George Moller. Waardenloos : banking on ethics (2012)
Terug naar Overzicht alle titels
Want de conclusie is even stevig als pijnlijk: de instellingen die ervoor moeten zorgen dat de economie functioneert, kunnen de wereld in de afgrond storten. En dat gebeurt allemaal met de beste bedoelingen door mensen die precies dezelfde zorgen hebben als u en ik, door mensen die de hypotheek moeten betalen en de kinderen op een goeie school wilden hebben. De scherpe blik en de onbevangen manier van vragenstellen zorgt ervoor dat Luyendijk als geen ander inzichtelijk maakt hoe we ervoor staan. And it is not pretty.
Zeeppompje
Klik hier voor een artikel waarin Joris Luyendijk een man in London portretteert die voor een multinational bezig is om zeeppompjes zodanig te manipuleren dat mensen meer zeep gebruiken dan strikt noodzakelijk is. En wat dit zegt over de mores van onze zakenelite. Titel: Normaal? - Pompjes laten ontwerpen die te veel zeep afgeven zodat mensen er meer van gebruiken.
En klik hier voor een lang artikel over dit boek (Dit kan niet waar zijn) (op blog Oefenen voor een andere tijd)
Fragment uit 5. De wereld van Zero Job Security
'Deze sector kent zo'n verspilling van menselijk kapitaal,' zuchtte de saleshandelaar van eind veertig die eerder bonussen als 'theater' en een 'ritueel' omschreef. Hij had vele lichtingen managers zien langskomen: 'Een nieuw iemand komt binnen en beng, hij gooit er 10 procent uit. Als de economie niet aantrekt en de overgebleven 90 procent weet voortaan al het werk te doen, staat deze nieuwe figuur er geweldig op. Hij heeft in de kosten gesneden en de inkomsten stabiel gehouden. Maar nu trekt de economie aan en zijn wij hopeloos onderbezet... Zo run je geen business, maar zo wordt menig team of afdeling gerund.'
De rock-'n-rollhandelaar had in zijn carrière nog bijna nooit iemand iets zien proberen op te bouwen: '' Cyclus na cyclus van nieuwe managers. Ze hebben een plan om binnen drie of vier jaar de opbrengsten omhoog te trekken. De druk is enorm, en de makkelijkste manier om meer te verdienen is meer risico nemen.' Denk aan het ritme van verkiezingen, zei hij. 'Nieuw management loopt de cijfers door en zegt: die desk of dat team bereikt te weinig. Ze gooien de baas eruit en halen een nieuw iemand binnen, voor zoveel miljoen. Die trapt er nog vier uit en neemt zijn eigen mensen aan. Blijkt het na drie jaar niet te werken, gooit de bank deze vijf er weer uit, en begint het opnieuw.
Als je binnen vijf minuten buiten kan staan, wordt ook je horizon vijf minuten. Dat was de kern van de verhalen over het systeem van zero job security. Niet alleen loyaliteit verdampt, maar ook de continuïteit, want niemand kan ergens op bouwen. (p. 82-83)
Artikel: Experiment - ... waarna de politicus er een ideologisch en daarmee mediageniek behapbaar sausje overheen mag gooien. (september 2013)
Artikel: TrendRede 2014 - We vliegen blind in deze crisis en hebben geen idee. (september 2013)
Artikel: Bankiers : conformisten die zichzelf überhaupt geen vragen meer stellen over goed en kwaad. (februari 2015)
Artikel: "De vis gaat rotten bij de kop" (februari 2015)
Artikel: Een boektour is een lange les in nederigheid (april 2015)
Artikel: "Verdienen jij en ik het om te zijn geboren in de westerse wereld?" (januari 2016)
Een ander boek: George Moller. Waardenloos : banking on ethics (2012)
Terug naar Overzicht alle titels
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
De redactie behoudt zich het recht voor reacties te verwijderen