Maurits Martijn & Dimitri Tokmetzis

Je hebt wél iets te verbergen : over het levensbelang van privacy
De Correspondent 2016, 223 pagina's - € 18,--

Lenen als E-book via bibliotheek.nl

Korte beschrijving
Meer dan ooit staat de zogeheten informationele privacy (de bescherming van persoonsgegevens) onder druk. In dit uitstekend geschreven boek, afkomstig van twee zeer gedegen onderzoeksjournalisten, wordt uitgebreid, diepgaand en met grote expertise ingegaan op hedendaagse risico's. Wie de macht heeft over gegevens (overheden, bedrijven) en over grote databestanden (big data), heeft de macht en de controle over burgers. Het boek wijst bijvoorbeeld op de risico's van discriminatie op basis van IT, cyberrisico's en het verlies van menselijke autonomie. Er is veel over privacy geschreven, maar dit boek steekt met kop en schouders boven veel boeken uit. Het getuigt van grote betrokkenheid en het draagt bij aan een groot bewustzijn over de gevaren van de informatiesamenleving. Om het boek te lezen is geen voorkennis vereist. Het boek is verplichte kost voor beleidsmakers, IT-ers, politicologen, juristen en dergelijken en kan tevens door iedereen met interesse in privacyvraagstukken gelezen worden. Grote klasse!.

Korte beschrijving op website uitgever
In Je hebt wél iets te verbergen leggen Maurits Martijn en Dimitri Tokmetzis al hun grondig verworven inzichten voor ons bloot. Dit noodzakelijke boek is een noodklok en strijdershandboek in één, vloeiend en meeslepend, informatief en mobiliserend geschreven. Wat je nooit wist dat je moest weten, of waarvan je al wel een vermoeden had, wordt nu bevestigd: we hebben van alles te verbergen, maar zijn nog nooit zo naakt geweest. Martijn en Tokmetzis schilderen een wervelend dystopia van dataspaghetti, technooptimisme, Kafka in de polder, datahonger, surveillancekapitalisme, aangestuurd door moederschip Google. Is er nog tijd om er iets aan te doen? Ja, maar er is wel een omwenteling nodig, hopelijk mede aangezwengeld door dit boek.

Fragment uit hoofdstuk 4. Surveillancekapitalisten en sturende overheden
Gedragsgegevens worden verzameld om profielen van ons te maken om ons vervolgens zo gericht mogelijk  te benaderen en nog liever: ons toekomstig gedrag te voorspellen. Behavioral targeting heet dit en het is de Heilige Graal van de advertentiewereld. En de zoektocht naar die Heilige Graal is een harde wetenschap.
  'De briljantste geesten van mijn generatie denken na over hoe ze mensen het best op advertenties kunnen laten klikken.' Was getekend: Jeff Hammerbacher, een oud-Facebookmedewrerker. Hij doet deze uitspraak in een artikel in Business Week uit 2011 over zogenoemde 'wants', wiskundigen die in dienst van technologie- en digitale advertentiebedrijven uitrekenen hoe ze bezoekers zo vaak en zo snel mogelijk op een advertentie kunnen laten klikken. De term 'want' is afgeleid van 'quant', de mathematici die voor bedrijven  op Wall Street geavanceerde algoritmes bouwen die grote hoeveelheden economische data analyseren en zo automatisch in aandelen en opties handelen. Wants doen in principe hetzelfde, maar dan met consumentendata. Zoals de auteur van het Business Week-artikel treffend schrijft: 'Zij snuffelen rond in data, jagen op trends en bedenken formules die de juiste advertentie aan de juiste persoon voorschotelt. Wants meten de persoonlijkheidstypes van klanten, bepalen hun begeerte voor bepaald product en bepalen wat mensen motiveert om op een advertentie te reageren.' (p. 129-130)

Voorproefje: Waarom privacy het meest bedreigde mensenrecht van onze tijd is (en hoe het te beschermen) (augustus 2016)


Terug naar Overzicht alle titels