Boom 2017, 132 pagina's - € 14,90
Universiteit van Hasselt: Kris Pint (1981)
Korte beschrijving
Cultuurhistorische verhandeling over een uitweg uit de stresserende ratrace van de homo economicus. Een alternatieve levenswijze, zelfzorg als vrolijke wetenschap, wordt ontworpen via 'de wilde tuin van de verbeelding', met als hoofdmetafoor het scheppen van je 'innerlijke tuin'. Na 'nee' durven zeggen tegen de overtrokken eisen van de maatschappij en het opeisen van een eigen plek maak je deze tot een potentiële ruimte (hortus conclusus), waarin je mentaal verbinding maakt met inspirerende zaken in kunst en leven. In deze innerlijke wilde tuin zoek je via 'intieme fantasma’s' naar díe verbeeldingspraktijken die helpen bij dat transformatieproces, via de elementen 'personages', 'details' en 'het ontijdige'. De Belgische auteur (1981, Halle), dichter en docent cultuurwetenschappen, citeert vrijdenkers als Freud, Jung, Nietzsche, Barthes, Foucault en schrijvers als Proust en Gombrowicz om zijn zaak te bepleiten. Geschikt voor de liefhebbers van 'Stil de tijd' van Joke Hermsen en het soortgelijke 'Landschap en herinnering' van Simon Schama..
Dé gids om op een andere manier naar jezelf te kijken -
weg van de neoliberale stereotypen - en zo een goed en voor jou
waarachtig leven te leiden.
‘De geheime tuin bevindt zich binnen de ruimte van onze hedendaagse maatschappij met zijn schrale monoculturen van steeds maar weer dezelfde gewassen. Het gaat erom hier bepaalde cultuurpraktijken als tegengif tegen de dominante cultuur te ontdekken en te cultiveren. Het is een praktijk die te vergelijken is met guerrilla gardening, waarbij mensen in publieke ruimtes stiekem bepaalde bloemen of struiken planten, om zo de lelijkheid en de monotonie te bestrijden die vele plekken zo deprimerend maken.’
De moderne mens is continu bezig zichzelf te verbeteren en nog beter in de markt te zetten. In De wilde tuin van de verbeelding laat Kris Pint zien hoe wij aan deze instrumentalisering van onszelf kunnen ontsnappen. In het werk van kunstenaars en denkers vindt hij elementen van een levenskunst voor iedereen die zichzelf en anderen niet langer wil begrijpen in termen van concurrentie en consumptie.
Je moet jezelf niet beschouwen als een ondernemende tuinier die zich voortdurend wil bewijzen, maar als een wilde tuin, met allerlei nog onvermoede, waardevolle plaatsen. Een belangrijke rol is hierbij weggelegd voor de verbeelding, als een vorm van verzet, een verkenning van andere mogelijke levenswijzen.
‘De geheime tuin bevindt zich binnen de ruimte van onze hedendaagse maatschappij met zijn schrale monoculturen van steeds maar weer dezelfde gewassen. Het gaat erom hier bepaalde cultuurpraktijken als tegengif tegen de dominante cultuur te ontdekken en te cultiveren. Het is een praktijk die te vergelijken is met guerrilla gardening, waarbij mensen in publieke ruimtes stiekem bepaalde bloemen of struiken planten, om zo de lelijkheid en de monotonie te bestrijden die vele plekken zo deprimerend maken.’
De moderne mens is continu bezig zichzelf te verbeteren en nog beter in de markt te zetten. In De wilde tuin van de verbeelding laat Kris Pint zien hoe wij aan deze instrumentalisering van onszelf kunnen ontsnappen. In het werk van kunstenaars en denkers vindt hij elementen van een levenskunst voor iedereen die zichzelf en anderen niet langer wil begrijpen in termen van concurrentie en consumptie.
Je moet jezelf niet beschouwen als een ondernemende tuinier die zich voortdurend wil bewijzen, maar als een wilde tuin, met allerlei nog onvermoede, waardevolle plaatsen. Een belangrijke rol is hierbij weggelegd voor de verbeelding, als een vorm van verzet, een verkenning van andere mogelijke levenswijzen.
Citaat uit de rubriek Doorlezen of afhaken?
In Sigmund, de zaterdagbijlage van De Volkskrant, worden de laatste tijd min of meer Bekende Nederlanders aan het werk gezet. Ze krijgen wekelijks drie willekeurige boeken voorgeschoteld. En of ze de eerste tien pagina's van elk boek willen lezen. Om vervolgens te besluiten: doorlezen of afhaken? In mei 2017 las cabaretier, liedjesmaker en kunstenaar Jeroen van Merwijk (1955) het boek van Kris Pint. Hij begon zijn verhaal als volgt:
De ondertitel van dit boek is: Zelfzorg als vrolijke wetenschap. Waar de toon van het vorige boek me wat irriteerde, is het juist de toon van dit boek die me bevalt. Op een niet nadrukkelijke, zachte - ik zou bijna zeggen: Vlaamse - manier verzet dit boek zich tegen de alomtegenwoordige marktwerking en tegen het beeld van de mens als homo economicus. () Lezen, dat boek!
Fragment uit Zelfzorg als vrolijke wetenschap
Het is de stelling van dit boek dat we verbeelding kunnen gebruiken als een vorm van verzet tegen wat ons beklemt, als een manier om nieuwe bestaansmogelijkheden te verkennen door van ons zelf een wilde tuin te maken. Zoals we aan het begin van het boek reeds stelden, is dat 'zelf' geen authentieke kern die in het verborgene klaar ligt om ontdekt te worden. Het is een constructie, een fictie - maar dan wel een bijzonder waardevolle en zelfs noodzakelijke fictie, die ons helpt om 'nee' te zeggen tegen vele andere illusies die ons als vanzelfsprekend worden aangereikt. De zorg voor het zelf betekent dus een zorg voor de verbeelding, omdat het via de verbeelding is dat we ons andere levenswijzen kunnen voorstellen. De toetssteen voor die alternatieve verbeeldingspraktijken is steeds de mate waarin we ze als heilzaam ervaren. Laten ze ons toe de werkelijkheid intenser en genuanceerder te ervaren, bieden ze de nodige vorm- en zingeving om ons te helpen om te gaan met tegenslag en lijden, geven ze ons kracht om ons te verweren tegen wat ons zwak en ziek maakt? (pagina 119)
Youtube - Cultuurfilosoof Kris Pint over marktwerking (Brainwash, april 2017) (4:52)
Terug naar Overzicht alle titels
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
De redactie behoudt zich het recht voor reacties te verwijderen