Bertram + De Leeuw Uitgevers 2016, 221 pagina's - € 14,95
BioThomas Rau op zijn website
Korte beschrijving
In dit boek werken architect Thomas Rau en econome Sabine Oberhuber stapsgewijs toe naar een nieuw economisch model. Doel: een toekomstbestendige wereld waarin de consument niet langer eigenaar maar gebruiker is van materialen (die een circulaire levensloop krijgen waardoor afval verleden tijd is). Dit lijkt een utopie, maar het boek schetst – aan de hand van aansprekende cases en voorbeelden – een werkbaar model dat dit ideaal daadwerkelijk mogelijk kan maken. Uitvoering: traditionele typografie, eigentijdse lay-out, geïllustreerd met de nodige kleurenfoto's. Met eindnoten. Het boek wordt aangekondigd als revolutionair, met de potentie de wereld zoals wij die kennen volledig op zijn kop te zetten. En dat zou nog wel eens waar kunnen zijn ook. Al is het wel de vraag of de huidige maatschappij al klaar is voor dit soort andersdenken. Hoe dan ook: het betreft zeker een uitdagend visionair boek, een echte eyeopener, goed voor een redelijke lezerskring.
Wij leven in ene tijd van grote en snelle veranderingen. Geen dag gaat voorbij zonder dat we vertrouwde zekerheden zien afbrokkelen of dingen die wij tot dan voor onmogelijk hielden, ineens als een nieuwe realiteit moeten accepteren - Brexit bijvoorbeeld, of de compleet 'onwaarschijnlijke' verkiezingsuitslag in de Verenigde Staten. Maar is dit allemaal echt zo verrassend of hebben we de onderliggende oorzaken simpelweg over het hoofd gezien, de voortekens genegeerd?
Al jaren zijn er urgente problemen in onze globale maatschappij die wij stelselmatig ontkennen. Zo lang de consequenties niet direct voor onze neus staan, permitteren wij ons een lakse houding. Pas als urgente problemen zo actueel geworden zijn dat ze het dagelijkse nieuws bereiken, zijn wij tot handelen bereid, maar dan is het voor een adequaat antwoord meestal te laat - kijk maar naar de vluchtelingencrisis.
Een probleem dat steeds urgenter wordt, is de ecologische crisis; af en toe bereikt zij in de vorm van wervelstormen of overstromingen onze tv-schermen, maar raakt dan snel weer naar de achtergrond van onze drukke mediawereld.
Deze crisis wordt veroorzaakt door een economisch systeem waarin de waarden van de winst- en verliesrekening de enige echte parameters zijn voor de besluitvorming. Sterker nog: onze cultuur is zo doordrenkt van eenzijdig economisch denken, dat die puur kwantitatieve kijk op de wereld het negeren van problemen blijkbaar rechtvaardigt.
Daarbij hangen de grote globale vraagstukken samen met ons lineair georganiseerde economische systeem waarin wij grondstoffen delven, gebruiken en vervolgens weggooien. Take make and waste. Dit heeft niet alleen een gigantische verspilling van grondstoffen tot gevolg, maar ook het verlies van ecosystemen en de klimaatcrisis. De aarde is een gesloten systeem en ons verblijf hier is tijdelijk.En in plaats dat wij ons als verantwoordelijke gasten op deze planeet gedragen en bewust met alles omgaan wat ons verblijf hier mogelijk maakt, hebben wij een systeem gecreëerd dat ons en het bestaan van vele andere wezens op deze planeet in gevaar brengt.
Sinds de vorige eeuw hanteren wij een economisch systeem dat gericht is op continue, exponentiële groei - onze welvaart hangt daarvan af. Om dat systeem in stand te houden, moeten producten in steeds grotere hoeveelheden geconsumeerd worden. Wij hebben van producten dan ook een probleem gemaakt: hun technische levensduur wordt kunstmatig verkort, door zogenaamde innovatie 'verouderen' ze in hoog tempo, en door steeds wisselende trends wordt er elk seizoen iets nieuws aangeschaft.
Dit systeem kunnen wij niet repareren door middel van kleine verbeteringen, maar wel door onze economie fundamenteel anders te organiseren. (pagina 10-11)
Terug naar Overzicht alle titels
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
De redactie behoudt zich het recht voor reacties te verwijderen