woensdag 2 oktober 2019

Bill Bryson 2

Het lichaam : een reisgids
Atlas Contact 2019, 447 pagina's - € 29,99

Oorspronkelijke titel: The body : a guide for occupants (2019)

Wikipedia: Bill Bryson (1951)

Korte beschrijving
Er zijn al eindeloos veel boeken over ons lichaam verschenen. Wat valt daar nog aan toe te voegen? Dit boek! Bryson schrijft even vlotjes over onze huid als over onze geslachtsorganen, over hart, longen, darmen, over de micro-organismen die we herbergen en over onze hormonen en ons immuunsysteem. Hij heeft het over wetenschappelijke onderzoekers die briljante ontdekkingen doen en daarvoor worden verguisd en tegengewerkt. Het boek staat vol vermakelijke en interessante anekdotes. Bryson is zelf geen wetenschapper, maar heeft zich uitgebreid verdiept in zijn onderwerpen. Hij is een meester in het populariseren van ingewikkelde zaken. Hij voerde gesprekken met toppers op de diverse gebieden, vooral in het Verenigd Koninkrijk en de Verenigde Staten. Eerder schreef hij veelgeprezen reisboeken over Engeland en Amerika en het meermaals bekroonde “Een kleine geschiedenis van bijna alles”. Wat ontbreekt zijn illustraties over de behandelde onderwerpen. We vinden slechts foto’s van onderzoekers en patiënten. De vertaling had zorgvuldiger gekund. Voor een breed publiek interessant, van hoogste klassen middelbaar onderwijs tot ingewijden als artsen en biologen.

Tekst op website uitgever
Bill Bryson toont in Het lichaam dat er geen wonderbaarlijker verhaal bestaat dan dat van ons eigen lichaam. In zijn bestseller Een kleine geschiedenis van bijna alles maakte Bill Bryson de wetenschap over het ontstaan van de wereld op onweerstaanbare wijze toegankelijk voor miljoenen lezers. Nu richt hij zijn aandacht op de kleinste eenheid van ons bestaan: onszelf. Want elk mens is een universum op zich, bestaande uit 37,2 biljoen cellen. Als je elke streng DNA uit onze cellen achter elkaar zou leggen, zou dat een lint opleveren van 16 miljard kilometer. We worden bewoond door 40 000 soorten microben. En hoe vaak denk je dat je per dag met je ogen knippert? Het antwoord: 14 000 keer, waardoor we zo’n 23 minuten per dag met gesloten ogen doorbrengen. In Het lichaam neemt Bryson ons mee op een fascinerend avontuur van kop tot teen. Uitzonderlijk rijk aan informatie, onderhoudend, vol humor: dit is Bill Bryson op zijn best.


Fragment uit 17. Afdalen tot kruishoogte
II
Er wordt wel eens gezegd dat er genetisch meer verschil is tussen mannen en vrouwen dan tussen mensen en chimpansees. Dat zou kunnen, maar het hangt er wel van af hoe je genetische verschillen meet. De uitspraak is hoe dan ook in elke praktische zin volslagen betekenisloos. Een chimpansee en een mens hebben weliswaar 98,8 procent van hun genen met elkaar gemeen (afhankelijk van hoe je die meet), maar dat wil niet zeggen dat ze als schepsels maar 1,2 procent van elkaar verschillen. Chimpansees kunnen niet een gesprek voeren, eten koken of een vierjarig mens te slim af zijn. Het gaat er duidelijk niet om welke genen je bezit, maar hoe dit tot uiting komen, hoe ze aan het werk worden gezet.
  Mannen en vrouwen verschillen ongetwijfeld in veel belangrijk opzichten sterk van elkaar. Vrouwen (en we hebben het hier over gezonde, fitte vrouwen) hebben ongeveer 50 procent meer vet aan hun lijf dan fitte, gezonde mannen. Daardoor is de vrouw niet alleen zachter en mooier gevormd voor haar minnaar, maar het bezorgt haar ook vetreserves die ze kan aanspreken voor de melkproductie in tijden van ontbering. De botten van vrouwen slijten sneller, vooral na de menopauze, waardoor ze op hogere leeftijd verhoudingsgewijs meer breuken krijgen. Vrouwen krijgen tweemaal zo vaak alzheimer (deels omdat ze langer leven) en lijden verhoudingsgewijs meer aan auto-immuunziekten. Ze verteren alcohol anders, waardoor ze sneller teut raken en sneller doodgaan aan alcoholgerelateerde zieketen zoals levercirrose dan mannen.
  Vrouwen hebben zelfs de neiging om tassen anders te dragen dan mannen. Men denkt dat hun bredere heupen hen dwingen tot een minder loodrechte draaghoek van hun onderarm, zodat hun zwaaiende armen niet voortdurend tegen hun benen slaan. Daarom dragen vrouwen tassen meestal met de handpalm naar voren gedraaid (zodat hun armen enigszins naar buiten staan) terwijl mannen ze met de handpalm naar achteren dragen. Veel belangwekkender is het feit dat vrouwen en mannen op sterk verschillende manieren een hartaanval krijgen. Een vrouw die een hartaanval krijgt, ervaart waarschijnlijk eerder buikpijn en misselijkheid dan de man, wat de kans op een verkeerde diagnose vergroot. (pagina 289-290)


Lees ook: Een kleine geschiedenis van bijna alles (2004)


Terug naar Overzicht alle titels

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

De redactie behoudt zich het recht voor reacties te verwijderen