Prometheus 2019, 104 pagina's - € 19,99
Uit de reeks Nieuw Licht
Wikipedia: Maarten Meester (1966)
Korte beschrijving
Dit essay gaat over de zoektocht van de auteur hoe je kardinale deugden van de Grieken en de Romeinen – voorzichtigheid, rechtvaardigheid, kracht en matigheid – kunt trainen om groene deugden verder te ontwikkelen en om mensen die nog niet zover zijn mee te krijgen. De auteur, filosoof, laat zijn persoonlijke groei zien en hoe je als individu kunt bijdragen aan een schonere wereld. Minder consumptie en minder prikkels leveren bovendien meer tijd op voor relaties en voor ontplooiing. Hij schrijft vlot en onderhoudend. Doordat hij evenwel de lezer met ‘jij moet dit en dat’ aanspreekt, is het ook een pamflet-stijl. Dat pas bij de filosofische pamfletreeks 'Nieuw Licht' waarin dit is uitgegeven. Hij sluit af met een fragment van Aristoteles. De filosofische benadering van milieuproblematiek maakt dit boekje onderscheidend. Ook al is de informatie an sich niet vernieuwend. Doelgroep: wie mee wil doen aan het publieke debat of geïnspireerd wil worden. Klein formaat.
Tekst op website uitgever
Waarschijnlijk ben je een bovengemiddeld betrokken burger anders zou je geen essays lezen. Complimenten!
Tegelijkertijd is de kans groot dat je autorijdt, vliegt, vlees eet, te veel consumeert of op andere manieren het milieu de vernieling in helpt. Geen enkel punt!
In de tijd dat je dit essay leest, kun je ouderwets blijven vervuilen. Niets geen rij-, vlieg-, vlees- of koopschaamte. Geniet ervan!
Maar als je dit boek uit hebt, zul je met verbazing naar je vroegere zelf kijken. Je bent namelijk op weg om, zoals Aristoteles zou zeggen, de deugd die je al in je had te actualiseren.
Nu begint het groene goede leven pas echt!
Maarten Meester (1966) is publicist en spreker. Hij studeerde algemene literatuurwetenschap, journalistiek en filosofie (cum laude). Hij stopte eerst met roken en daarna met vervuilen.
Fragment uit 4. Geen mens is een eiland
Waarom zou ík op de knokkels moeten als mijn omgeving niet deugt? Pak die omgeving dan aan en laat mij lekker met rust. Een begrijpelijke reactie. Een flink deel van de wetenschappers, politici, opiniemakers en leken denkt er net zo over. Neem de door mij gerespecteerde hournalist Beatrijs Ritsema. In de Trouw-rubriek 'Moderne manieren' kreeg zij de volgende vraag voorgelegd:
'Wijst elkander terecht', schreef de apostel Paulus, maar ik kan toch moeilijk iets zeggen over andermans uitpuilende vuilnisbak? Afkeurend kijken als buurvrouw haar bataljon geliefde viervoeters uitlaat. Verwijtend reageren op de blije aankondiging van een weekendtrip naar New York of de vakantiefoto's uit onzinnig verre oorden afkraken?Ritsema antwoordde:
De apostel Paulus heeft wel vaker ongelijk, zo ook in dit geval. Individuele buurtgenoten en kennissen toespreken is niet raadzaam. De betweter die precies weet wat de ander verkeerd doet is niemands favoriete gespreksgenoot. Dat is een beetje het probleem met profeten: in eigen, bekende kring worden ze meestal uitgelachen. [...]
Het is op den duur effectiever om u aan te sluiten bij een groep gelijkgezinden. Als lid van een (politieke) partij) of pressiegroep op het gebied van milieu of klimaat kunt u meedoen met vergaderen, flyeren, brochures schrijven, langs deuren gaan, [...]
De planeet redden is hoe dan ook meer een taak van samenwerkende regeringen en wetgevende instanties die maatregelen moeten treffen dan van gemotiveerde enkelingen, al zal er gene structurele verandering plaatsvinden zonder voorhoede die druk blijft uitoefen.De door mij bewonderde filosoof Thijs Lijster maakte een soortgelijk punt:
(pagina 34-36)
Startpagina Nieuw Licht
Terug naar Overzicht alle titels
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
De redactie behoudt zich het recht voor reacties te verwijderen