Intimiteit
De Bezige bij 2018, 336 pagina's - € 23,99
Lenen als E-book via bibliotheek.nl
Wikipedia: Paul Verhaeghe (1955)
Korte beschrijving
De basis van dit boek is de intieme verhouding van de mens met zijn eigen lichaam. Het is de voorwaarde om echt intiem te kunnen zijn met een ander. Ook heeft goede of niet goede afstemming direct consequentie voor de gezondheid. Wat zijn de moeilijkheden? Ze zijn groter dan we beseffen. En hoe worden wij beïnvloed, meer dan we in de gaten hebben? Paul Verhaeghe heeft een holistische visie op de mens: alles hangt samen en beïnvloedt elkaar biologisch, psychologisch en sociaal. Hij gaat heel diep in op allerlei invloeden die op ons afkomen en waar we mee moeten omgaan. Hij geeft ook een inkijk op de invloed van de godsdienst, de reclame, politieke bewegingen en de digitale wereld, die normen en denkbeelden opdringen en tegelijk suggereren dat we keuzevrijheid hebben. Het boek is niet eenvoudig en enige kennis van psychologie en filosofie is wel van belang. De uitgave bevat een literatuurlijst, eindnoten en een index. De schrijver is doctor in de klinische psychologie, hoogleraar aan de Universiteit Gent. Hij schreef al verschillende belangrijke werken vanuit psychologisch en filosofisch oogpunt.
Tekst op website uitgever
Een intieme liefdesverhouding maakt een mens gelukkig, maar waarom is het zo moeilijk om die te vinden, laat staan in stand te houden? Veelgehoorde verklaringen wijzen in de richting van individualisering, misbruik, mondige vrouwen en besmuikte mannen. In die boek biedt Paul Verhaeghe een andere kijk: de belangrijkste intieme relatie is die met ons eigen lichaam. Zonder een goede afstemming op je eigen lijf is een intieme relatie met iemand anders bijna onmogelijk.
Aan de hand van vele voorbeelden uit de praktijk onderzoekt Verhaeghe actuele kwesties en vragen rondom intimiteit: hoe dachten en denken we over de kloof tussen lichaam en geest? Is die splitsing niet achterhaald? Hoe zien we ons eigen lichaam nu het internet de plaats van de kerk ingenomen heeft? Welke rol speelt opvoeding in de verhouding tot je eigen lichaam? Wat is de invloed van traumatische ervaringen zoals geweld en seksueel misbruik? Zijn we überhaupt in staat om samen te vallen met onszelf? En: hoe kunnen we een duurzame intieme relatie opbouwen met iemand anders?
Voorpublicatie: Paul Verhaeghe: "Een leven dat volledig in teken van concurrentie staat, kan geen goed leven zijn" (30 oktober 2018 DeWereldMorgen.be)
Artikel: We zijn verleerd naar ons lichaam te luisteren (Brainwash oktober 2018)
Fragment uit 5. Genot, zei u?
Pleonexia
Gokverslaving, smartphoneverslaving, internetverslaving, shopverslaving - het zijn varianten op hetzelfde opwindingsgenot waarbij de natuurlijke begrenzing via ontlading ontbreekt. We gaan ermee door, met als gevolg een eindeloze herhaling van dezelfde handelingen - het genot ligt altijd één muisklik verder. Het gevolg is dat we steeds meer blootgesteld worden aan reclamebeelden, die we steeds minder als reclame herkennen, maar die ons wel aanzetten tot consumeren.
In het begin van dit hoofdstuk had ik het over de originele kijk van Aristoteles op genot. In hetzelfde boek, de Ethica Nicomachea, wijdt hij een hoofdstuk aan rechtvaardigheid, met daarin een begrip waar onze tijd best wat meer aandacht voor kan hebben: pleonexia, het steeds méér willen hebben. Voor Aristoteles is dit een ronduit gevaarlijke eigenschap van de mens, omdat het een maatschappij vol onrust oplevert en uiteindelijk tot conflict en oorlog leidt. Ik kan de studie van de Ethica Nicomachea warm aanbevelen. Aristoteles' intelligente analyse is een verademing in een tijdperk waarin politiek en markt synoniem geworden zijn en communicatie via tweets verloopt.
Een belangrijke vaststelling is dat hij pleonexia niet beperkt tot bezit van geld en goederen. Mocht het probleem zich daartoe beperken, dan zou de oplossing zich daarop kunnen concentreren, en zou een billijke herverdeling van bezit, bijvoorbeeld via belastingen, volstaan. Dat is volgens hem niet het geval, want naast bezit richt pleonexia zich ook op roem en veiligheid; ook daarvan willen we steeds meer. (pagina 160-161)
Lees (vooral) ook Paul Verhaeghe. Liefde in tijden van eenzaamheid : over drift en verlangen(2009), Het einde van de psychotherapie (2011) en Identiteit (2012) en Autoriteit (uit 2015) en De ogen van de ander van Christien Brinkgreve (uit 2009)
Terug naar Overzicht alle titels
Korte beschrijving
De basis van dit boek is de intieme verhouding van de mens met zijn eigen lichaam. Het is de voorwaarde om echt intiem te kunnen zijn met een ander. Ook heeft goede of niet goede afstemming direct consequentie voor de gezondheid. Wat zijn de moeilijkheden? Ze zijn groter dan we beseffen. En hoe worden wij beïnvloed, meer dan we in de gaten hebben? Paul Verhaeghe heeft een holistische visie op de mens: alles hangt samen en beïnvloedt elkaar biologisch, psychologisch en sociaal. Hij gaat heel diep in op allerlei invloeden die op ons afkomen en waar we mee moeten omgaan. Hij geeft ook een inkijk op de invloed van de godsdienst, de reclame, politieke bewegingen en de digitale wereld, die normen en denkbeelden opdringen en tegelijk suggereren dat we keuzevrijheid hebben. Het boek is niet eenvoudig en enige kennis van psychologie en filosofie is wel van belang. De uitgave bevat een literatuurlijst, eindnoten en een index. De schrijver is doctor in de klinische psychologie, hoogleraar aan de Universiteit Gent. Hij schreef al verschillende belangrijke werken vanuit psychologisch en filosofisch oogpunt.
Tekst op website uitgever
Een intieme liefdesverhouding maakt een mens gelukkig, maar waarom is het zo moeilijk om die te vinden, laat staan in stand te houden? Veelgehoorde verklaringen wijzen in de richting van individualisering, misbruik, mondige vrouwen en besmuikte mannen. In die boek biedt Paul Verhaeghe een andere kijk: de belangrijkste intieme relatie is die met ons eigen lichaam. Zonder een goede afstemming op je eigen lijf is een intieme relatie met iemand anders bijna onmogelijk.
Aan de hand van vele voorbeelden uit de praktijk onderzoekt Verhaeghe actuele kwesties en vragen rondom intimiteit: hoe dachten en denken we over de kloof tussen lichaam en geest? Is die splitsing niet achterhaald? Hoe zien we ons eigen lichaam nu het internet de plaats van de kerk ingenomen heeft? Welke rol speelt opvoeding in de verhouding tot je eigen lichaam? Wat is de invloed van traumatische ervaringen zoals geweld en seksueel misbruik? Zijn we überhaupt in staat om samen te vallen met onszelf? En: hoe kunnen we een duurzame intieme relatie opbouwen met iemand anders?
Voorpublicatie: Paul Verhaeghe: "Een leven dat volledig in teken van concurrentie staat, kan geen goed leven zijn" (30 oktober 2018 DeWereldMorgen.be)
Artikel: We zijn verleerd naar ons lichaam te luisteren (Brainwash oktober 2018)
Fragment uit 5. Genot, zei u?
Pleonexia
Gokverslaving, smartphoneverslaving, internetverslaving, shopverslaving - het zijn varianten op hetzelfde opwindingsgenot waarbij de natuurlijke begrenzing via ontlading ontbreekt. We gaan ermee door, met als gevolg een eindeloze herhaling van dezelfde handelingen - het genot ligt altijd één muisklik verder. Het gevolg is dat we steeds meer blootgesteld worden aan reclamebeelden, die we steeds minder als reclame herkennen, maar die ons wel aanzetten tot consumeren.
In het begin van dit hoofdstuk had ik het over de originele kijk van Aristoteles op genot. In hetzelfde boek, de Ethica Nicomachea, wijdt hij een hoofdstuk aan rechtvaardigheid, met daarin een begrip waar onze tijd best wat meer aandacht voor kan hebben: pleonexia, het steeds méér willen hebben. Voor Aristoteles is dit een ronduit gevaarlijke eigenschap van de mens, omdat het een maatschappij vol onrust oplevert en uiteindelijk tot conflict en oorlog leidt. Ik kan de studie van de Ethica Nicomachea warm aanbevelen. Aristoteles' intelligente analyse is een verademing in een tijdperk waarin politiek en markt synoniem geworden zijn en communicatie via tweets verloopt.
Een belangrijke vaststelling is dat hij pleonexia niet beperkt tot bezit van geld en goederen. Mocht het probleem zich daartoe beperken, dan zou de oplossing zich daarop kunnen concentreren, en zou een billijke herverdeling van bezit, bijvoorbeeld via belastingen, volstaan. Dat is volgens hem niet het geval, want naast bezit richt pleonexia zich ook op roem en veiligheid; ook daarvan willen we steeds meer. (pagina 160-161)
Lees (vooral) ook Paul Verhaeghe. Liefde in tijden van eenzaamheid : over drift en verlangen(2009), Het einde van de psychotherapie (2011) en Identiteit (2012) en Autoriteit (uit 2015) en De ogen van de ander van Christien Brinkgreve (uit 2009)
Terug naar Overzicht alle titels
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
De redactie behoudt zich het recht voor reacties te verwijderen