Evaluatie
Na 6 maanden lezen ervaar ik vooral dat de oppervlakkigheid uit mijn leven is verdwenen. Ik ga nu voor de verdieping. Elk gesprek met gezin, vrienden en collega's kruid ik met mijn nieuwe kennis. Deze nieuwe ingrediënten maken het tot een smaakvol gerecht dat met genot genuttigd wordt, door alle disgenoten. Ik ben een interessante gesprekspartner geworden en heb gemerkt dat ik met mijn enthousiasme anderen inspireer om meer te gaan lezen over het besproken onderwerp.
Guus Kuijer met Hoe wordt ik gelukkig? en Susan Cain met Stil waren twee boeken die me vooral persoonlijk flink geraakt hebben. Door Susan ben ik mijn introversie als een kwaliteit gaan ervaren en Guus heeft me duidelijk gemaakt hoe belangrijk passies zijn voor een gelukkig en zinvol leven. Lezen is de passie, die alle lezers van stavast met elkaar delen. Een citaat uit Hoe wordt ik gelukkig? [pag. 23] waar ik me helemaal in kan vinden:
"Het voordeel van het lezen van boeken is dat je in korte tijd met honderden levens kunt meeleven. Je ontwikkeling gaat sneller dan wanneer je niet leest. Je komt in allerlei culturen terecht, in verschillende tijdperken en zelfs in het andere geslacht. Goede verhalen nestelen zich in je geheugen en gaan tot je eigen geschiedenis behoren Voor iemand, die leest, duurt het leven niet kort, daarvoor gebeurt er te veel.".
Na het lezen van Dieren eten van Jonathan Safran Foer ben ik, zoals velen voor mij, gestopt met het eten van vlees. De bio-industrie produceert met veel dierenleed vlees. Dat strookt niet met de visie van mijn overleden vader, een keuterboer van de Brabantse zandgrond met een gemengd bedrijf. Hij at vlees van een beest dat een goed leven op de boerderij had gehad. Hij hield immers met hart en ziel van zijn gezin, zijn beesten en het land, dat hij zoals zijn voorouders met liefde bewerkte. Het was geen vetpot, maar we hadden altijd goed en genoeg te eten. Mijn ouders aten uit de eigen moestuin, maar wij hebben besloten om de biologische groenten van de 2 Linden te Reek te betrekken toen we op de verbouwde boerderij gingen wonen. Mijn recente beslissing om geen vlees te eten zorgde ervoor dat groenten belangrijker worden tijdens de maaltijden. Een vleesarme maaltijd is nu een aanleiding voor gezinsleden en gasten om een goed gesprek met mij over de bio-industrie te voeren. De gesprekspartners worden zich bewust van een keuze die iedereen individueel kan maken. De discussie over de plofkip wordt ondertussen niet alleen meer aan onze keukentafel gevoerd.
Heel veel boeken heb ik dit laatste halfjaar gelezen over het brein. Dit boek staat niet eens op de lijst van de lezers van stavast, maar gaat over mijn meest interessante ontdekking: de spiegelneuronen. Het spiegelende brein van Marco Iacoboni heeft het over empathie, inlevingsvermogen en imitatiegedrag. Dit boek maakt ons duidelijk hoe we de gedachten en de gevoelens van anderen begrijpen. De ontdekking van de spiegelneuronen verandert ons begrip over taal, filosofie, cultuur, autisme, psychotherapie en vrije wil.
Het belang voor onze maatschappij wordt verwoord in onderstaand citaat [pag. 222]:
"Het onderzoek naar spiegelneuronen suggereert dat onze gemeenschapszin, misschien wel de grootste prestatie van de mens, ook een beperkende factor van onze autonomie als individu is. Dit betekent dat we oude opvattingen drastisch moeten herzien. Traditioneel staat biologisch determinisme van individueel gedrag tegenover de opvatting dat mensen in staat zijn boven hun biologische aard uit te stijgen om zichzelf via hun ideeen en sociale codes definiëren. Onderzoek naar spiegelneuronen suggereert echter dat onze sociale codes grotendeels door biologie worden gedicteerd. Wat doen we met deze pas verworven kennis?
...haar gebruiken om beleid te maken dat onze samenleving beter maakt?".
Als ik naar mijn lezerslijst van meer dan 40 non-fictie titels kijk, kan ik nog veel meer schrijven...
Marianna van Vugt
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
De redactie behoudt zich het recht voor reacties te verwijderen