Gesprek met Marina Polderman

Op dinsdag 30 april stond in de Osse editie van het Brabants Dagblad onderstaande bijdrage van Henri van der Steen.

Tien maanden lezen 40 mensen elke week een boek. Marian Polderman over 'Hoe willen we leven?'

Haar bedrijfje heet 'BiblioSophia', boekenwijsheid dus. De bijbehorende filosofie is eenvoudig: wijzer worden door het lezen van boeken.
Marina Polderman is een stralende, vrouwelijke vrouw van bijna 30. Haar dictie doet aan Máxima denken, tenminste aan iets buitenlands, maar Polderman is gewoon een poldervrouw, afkomstig uit Zeeland, werkzaam in de Osse bibliotheek. Afgestudeerd bedrijfskundige, maar tegenwoordig verhalencoach. Idealistisch, filosofisch type.

"De periode dat de jeugd jong blijft, is tien jaar opgerekt, ja. Daar heb je ook wel eens last van. Onze generatie is erg zoekende, wij zitten boven de muntthee onze probleempjes te bespreken, alles 'in vraag' te stellen: wat we willen, de gigantische hoeveelheid keuzemogelijkheden, onze relaties die op de klippen lopen. Niemand van mijn leeftijd is getrouwd!"


Ze beveelt niet voor niets Hoe willen we leven? aan, van Peter Bieri, de filosoof die als Pascal Mercier een wereldhit scoorde met 'Nachttrein naar Lissabon'.
"Het zijn in feite drie essays, die allemaal een vraag hebben als titel. Je moet het boekje traag lezen, alles laten bezinken. Hoe kunnen we zelf bepalen hoe we ons leven zich voltrekt? Hij schrijft over het belang van zelfkennis. Je moet kritisch naar jezelf kijken. De generaties boven ons deden dat niet, die volgden gewoon het vaste patroon. Dat is precies waarom ik het zo, leuk vind mee te doen met 'Lezers van Stavast', dat je met verschillende generaties in gesprek gaat aan de hand van boeken."
Ze heeft sinds half september ongeveer 25 boeken gelezen. Als het project in juni stopt, zou ze het liefst een epiloog voorstellen. "het zou mooi zijn,a ls we nog enkele romans zouden elzen over de maatschappelijke ontwikkelingen die we al die maanden in non-fictie zijn tegengekomen. 'Vrijheid' van Jonathan Franzen, ja, en de boeken van Julie Zeh."


En dan? "En dan probeer je al die wijsheid in je eigen leven uit. Ik wil me afvragen of ik echt weer een nieuwe jurk nodig heb waarvan ik weet dat die in Bangladesh in onvrijheid is gemaakt. Ik betrap er mezelf op dat ik word verleid die jurk te kopen, terwijl ik tegelijkertijd bezig ben met het begrip vrijheid. Dat is het frustrerende. Met al dat kopen, maken we wel het klimaat kapot, daar doe je aan mee, want je wilt toch ook die iPad. Hoe vind je de middenweg?"
Ze meent misschien wel goed nieuws te hebben. "Status wordt minder belangrijk, dat merk ik aan mijn generatie in vergelijking met de oudere generaties. Niet alles draait bij ons meer om bezit. Maar ja: hoeveel is genoeg?"

Dat is precies de titel van een ander boek dat ze wil aanbevelen. Hoeveel is genoeg? van vader en zoon Robert en Edward Skidelsky. "Ze noemen zeven voorwaarden, waaronder respect en geborgenheid en harmonie met de natuur. Maar in dat rijtje wordt geld niet genoemd. In het algemeen zie je dat we heel veel goede ideeën hebben over het goede leven, bijvoorbeeld het idee dat Keynes al had, over een vijftien-urige werkweek. Intussen zitten er heel veel mensen thuis met een burn-out. We doen dus iets niet goed."

Daarom, denkt ze, is het goed te lezen, bij voorkeur dus boeken die er toe doen, zoals 'Hoeveel is genoeg? Voor nog wat meer bibliosophia.

Klik hier voor een ander artikel over Marina Polderman

Homepage Artikelen uit het Brabants Dagblad