Nieuw Amsterdam 2018, 160 pagina's - € 12,50
Oorspronkelijke titel: How the West lost it! : a provocation (2018)
Wikipedia: Kishore Mahbubani (1948)
Tekst op website uitgever
Eeuwenlang waren China en India de twee grootste economieën. Pas in de afgelopen 200 jaar werden Europa en Amerika succesvol. Er is geen westerse leider die durft te zeggen dat er nu aan deze periode van westerse hegemonie een einde komt. Maar de bevolking ondervindt wel dagelijks de gevolgen van deze aardverschuiving. Trump als president, de Brexit en andere politiek opmerkelijke gebeurtenissen kunnen er voor een deel door worden verklaard.
Van een coherente strategie om met de nieuwe situatie om te gaan is geen sprake. In plaats daarvan slaat het Westen wild om zich heen door Irak aan te vallen, Syrië te bombarderen, Rusland sancties op te leggen en China op te hitsen.
In dit polemische boek stelt Kishore Mahbubani dat het Westen niet langer zijn wil aan de wereld als geheel kan opleggen. Het moet leren zijn huidige positie te delen of zelfs af te staan. Gaat dat lukken? Het klinkt paradoxaal, maar alleen door de neergang te erkennen kan het Westen op lange termijn succesvol blijven, zo betoogt Mahbubani. Zijn geopolitieke analyse en aanbevelingen moeten iedereen wel stof tot nadenken geven.
‘Een verontrustend boek (...) en geen aangename boodschap.’ Paul Kennedy, auteur van The Rise and Fall of the Great Powers
‘De koude douche die dringend nodig is om het Westen nieuw leven in te blazen.’ Fareed Zakaria, auteur van The Post-American World
Fragment uit De verblinde westerse elite
De westerse elite, nog altijd der invloedrijkste ter wereld, gelooft dat ze de wereld beter begrijpt dan wie ook. Ze is niet erg bescheiden wanneer ze zich laat horen in de kolommen van The New York Times, The Financial Times, The Wall Street Journal of The Economist of in de uitzendingen van de BBC en CNN. De elite in de meeste westerse landen blijft ervan overtuigd dat ze het gelijk aan haar kant heeft. Toch wordt ze gewantrouwd door de massa, die elke dag merkt dat zich een nieuwe wereld aftekent terwijl de elite net doet of die niet bestaat of hem wegwuift. De westerse elite moet zich een helder beeld gaan vormen van de nieuwe tijd die zich zo krachtig aandient en met volk samenwerken om ervoor te zorgen dat iedereen zich dankzij doordacht, pragmatisch beleid kan helpen voorbereiden op de ingezette grote veranderingen, die in de eenentwintigste eeuw alleen nog maar groter zullen worden. (pagina 31-32)
()
Als landen als Bangladesh en Pakistan een groot deel van hun inwoners langzaam tot de middenklassestatus verheffen, dan is er echt iets veranderd in de wereld. De statistieken van de groei van de middenklasse wereldwijd zijn inderdaad verbijsterend. Van 1,8 miljard mensen in 2009 zal het aantal stijgen naar 3,2 miljard in 2020. In 2030 stijgt dat aantal naar verwachting zelfs naar 4,9 miljard, wat betekent dat meer dan de helft van de wereldbevolking zicht tegen die tijd mag verheugen in de levensstandaard van de middenklasse.
In theorie zeggen die cijfers alleen iets over economische ontwikkeling. In de praktijk draaien ze om het uitbannen van menselijke ellende en een dagelijkse toename van de som van het menselijk geluk. Dankzij economische groei worden er elk jaar nieuwe ziekenhuizen en scholen gebouwd.worden er meer elektriciteits- en waterleidingen aangelegd, worden meer kinderen ingeënt, krijgen meer vouwen onderwijs, sterven er minder baby's, leven meer mensen langer en krijgen ze betere banen. Kortom: alles wat westerlingen altijd als vanzelfsprekend beschouwden en waarvan de anderen dachten dat het buiten hun bereik lag, wordt universeel. Voor de meesten van die mensen zijn de afgelopen drie decennia - van 1990 tot 2020 - de beste uit de geschiedenis. (pagina 34)
Fragment uit interview
Volgens Mahbubani moeten we beseffen dat we inmiddels in een kleine, constant verbonden global village wonen. "En dan hebben we dus ook wereldwijde dorpsraden nodig. We moeten wereldwijde instituties sterker maken in plaats van zwakker zoals de laatste jaren gebeurt. De afgelopen dertig jaar waren de beste dertig jaar uit de menselijke geschiedenis. We staan op het punt van wat mensen in het verleden als een economische utopie zouden zien, zó veel welvaart."
Als we dat willen doorzetten, moeten de instituten die dat mede mogelijk hebben gemaakt volgens hem worden versterkt: bijvoorbeeld de Wereld Handelsorganisatie (WHO), de Wereldbank, het Internationaal Monetair Fonds (IMF).
Het Westen moet het als eigenbelang gaan zien dat de rest van de wereld wat te zeggen krijgt in deze instituties. Als ze zoals nu puur gedomineerd blijven door westerse landne, keert de rest zich er namelijk vanaf." ('Het Westen moet macht leren delen met andere landen', NRC, vrijdag 27 april 2018)
Youtube - Has The West Lost It (maart 2018)
Tegenlicht Talk: Kishore Mahbubani (september 2013)
Twee andere boeken van Kishore Mahbubani: De eeuw van Azië : een onafwendbare mondiale machtsverschuiving (2008) en Naar één wereld : een nieuwe mondiale werkelijkheid (2013)
Terug naar Overzicht alle titels
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
De redactie behoudt zich het recht voor reacties te verwijderen