Onszelf voorbij : kijken naar wat we liever niet zien
De Arbeiderspers 2018, 203 pagina's - € 18,50
Lenen als E-book via bibliotheek.nl
Informatie over Lisa Doeland (1982), Naomi Jacobs (198?) en Elize de Mul (198?)
Korte beschrijving
Drie jonge vrouwelijke promovendi filosofie 'onderzoeken of het mogelijk
is om een intiemere relatie op te bouwen met de ambiguïteit,
monsterlijkheid en chaos in de wereld – en in onszelf.' De eerste, Naomi
Jacobs, zoekt het in het toelaten van onzekerheid die ruimte laat voor
zowel hoop als handelen, voor het onbekende als alternatief voor de
schijnzekerheden van optimisme en pessimisme. De tweede auteur, Elize de
Mul, gaat na wat de effecten zijn van bijvoorbeeld selfies op sociale
media. Zijn die een uiting van narcisme of toch van iets anders?
Bijvoorbeeld van het tegenovergestelde van de onzekerheid die Jacobs
bepleit: 'een vorm van troost en zekerheid dat we onszelf zullen
overleven.' De derde en laatste schrijfster, Lisa Doeland, vestigt de
aandacht op tragedies die nu plaatsvinden, zoals de vervuiling van de
Aarde en de oceanen en – ook hier – onze 'steeds hardnekkiger zoektocht
naar […] zekerheid', die paradoxale vormen aanneemt. Voor lezers die
inzicht en een perspectief willen krijgen op hedendaagse problematiek.
Drie helder geschreven, relevante essays over hedendaagse problematiek
die een welkome aanvulling vormen op meer historisch georiënteerde
literatuur.
Korte beschrijving op website uitgever
Vol overgave storten we ons op self-tracking en mindfulness, zijn we baas in eigen moestuin en gaan we op vakantie het liefst back to basics in een joert. De grimmige buitenwereld archiveren we liever met snapshots en selfies dan dat we de barricaden op gaan.
De onstuitbare focus op onszelf en ons individueel welzijn lijkt een antidepressivum waarmee we ons teveel aan angst in de hand houden en onze onzekerheid bedwingen. Ondertussen duren humanitaire, economische en ecologische crises voort.
Aan de hand van filosofen als Jacques Derrida, Donna Haraway, Don Ihde, Søren Kierkegaard en Socrates biedt Onszelf voorbij een perspectief op de mens in verwarrende tijden.
Fragment uit (de) Inleiding - Kijken naar wat we liever niet zien
Filosoof Timothy Morton benadrukt dat we vaak de neiging hebben om over klimaatopwarming te parten alsof het een abstract idee is, omdat we het domweg niet kunnen bevatten. Hij noemt klimaatopwarming een 'hyperobject'. Dit is een object waarvan we de contouren niet makkelijk kunnen uittekenen, iets wat ons begrip van tijd en ruimte overstijgt en waar we bovendien niet buiten kunnen treden omdat we er onderdeel van uitmaken. Klimaatopwarming deed zich in het begin voor als gek weer, en vervolgens als een serie onafhankelijke manifestaties - een ongebruikelijk hevige overstroming hier, of een extreem harde wind daar. Inmiddels beginnen we klimaatopwarming echter te begrijpen als één fenomeen waarvan de extreme weersomstandigheden en de ontregeling van de seizoenen slechts elementen zijn.
In een interview met The Guardian merkt Morton op dat 75 procent van de broeikasgassen die zich op dit moment in de atmosfeer bevinden er nog steeds zullen zijn over vijfhonderd jaar. Dat zijn vijftien generaties. Het zal nog een zevenhonderdvijftig generaties - ofwel vijfentwintigduizend jaar - duren voordat het grootste deel van deze broeikasgassen door de oceanen is geabsorbeerd.
Volgens Morton is het name wrang dat we niet alleen de drijvende kracht achter de klimaatopwarming en ecologische vernietiging zijn, maar dat we ons daar ook bewúst van zijn. We wéten dat we het klimaat veranderen en de wereld kapotmaken, en we zijn ertoe veroordeeld te leven met die wetenschap.
Het is niet de bedoeling om iedere keer dat je je auto start de aarde schade toe te brengen. Laat staan om een bijdrage te leveren aan de zesde massa-extinctie in de vierenhalf miljard jaar geschiedenis van deze planeet. Maar dat is precies wat je doet, iedere keer dat je je auto start, de airconditioning aanzet of een biefstuk eet. (pagina 11-12)
Terug naar Overzicht alle titels
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
De redactie behoudt zich het recht voor reacties te verwijderen