Business Contact 2022, 318 pagina's - - € 15,--
Lenen als E-book via bibliotheek.nl
Oorspronkelijke titel: Nudge: the final edition (2022)
Wikipedia: Richard Thaler (1945) en Cass Sunstein (1954)
Korte beschrijving
Hoe kunnen wij mensen in onze omgeving of in de samenleving ertoe brengen om de juiste keuzes te maken, keuzes waardoor zij gezonder en gelukkiger worden, en waardoor zij over meer welvaart en vrijheid beschikken?
Dagelijks nemen wij talloze beslissingen, maar helaas blijken veel van onze keuzes achteraf verkeerd uit te pakken. Thaler en Sunstein stellen dat dat komt doordat wij ons - menselijk als we zijn - laten leiden door vooroordelen. Helaas betalen wij voor onze blunders op het gebied van onderwijs, geld, familie, en zelfs onze hele planeet, een hoge prijs: onze welvaart en gezondheid.
De auteurs laten zien hoe wij mensen in onze directe omgeving, in de samenleving of op het werk een zetje in de goede richting kunnen geven. We kunnen hen met zachte hand – met een nudge – naar betere keuzes leiden, zonder hen te beperken in hun keuzevrijheid. Bijvoorbeeld scholen en bedrijfscafetaria die alleen gezonde voeding aanbieden, betere pensioenplanning, meer rookvrije zones instellen en betere arbeidsvoorwaarden stellen.
Nudge biedt ons een verzameling nieuwe inzichten en opvattingen die van belang kunnen zijn voor individuen, leiders van organisaties en overheden, beleidsmakers en politici. Dit is een van de meest maatschappelijk betrokken en provocerende boeken van de laatste jaren.
Fragment uit 15. Een hoop gedoe om nudge
Toen we probeerden een uitgever te vinden voor de eerste editie van dit boek, waren er niet veel belangstellenden. De meeste mensen dachten dat er, behalve naaste familieleden van de auteurs, weinig lezers zouden zijn voor een boek over libertair paternalisme. Tot onze niet geringe verbazing, en die van onze uitgevers, bleek er toch een publiek te zijn voor het boek. De titel Nudge heeft daar zeker bij geholpen. (Een suggestie van een van de uitgevers die ons beleefd afwees.) Maar met meer lezers komen er ook meer sceptici. Er waren critici uit allerlei disciplines (waaronder die van de economie, psychologie, filosofie, politieke wetenschappen en rechten). Ze bestrijken het hele politieke spectrum van rechts naar links.
Als het om politiek gaat, is het verleidelijk om te concluderen dat we wel iets goed moeten doen als we beide kampen ergeren, maar die conclusie zou getuigen van een voorkeur uit eigenbelang. Een meer voor de hand liggende verklaring voor het veroorzaken van beroering ter linker- en rechterzijde, is dat onze ideeën slecht, kwaadaardig, onbezonnen, onduidelijk of in elk geval slecht geschreven zijn! We hebben geprobeerd een aantal van die voorbeelden van onnauwkeurig schrijven op te helderen in deze versie, maar dit soort verduidelijking vormt geen antwoord op de substantiële bezwaren die we in dit hoofdstuk onderzoeken. We willen benadrukken dat we veel hebben geleerd van onze critici en dat dit boek beter is geworden door hun vragen en twijfels.
Je zou met gemak een heel boek kunnen schrijven over conceptuele, ethische, empirische en andere bezwaren tegen nudging, maar we zullen proberen om het beknopt te houden. Een van de manieren om dat te doen is niet verstrikt te raken in semantische argumenten - bijvoorbeeld met betrekking tot de vraag of libertair paternalisme libertair dan wel paternalistisch is. Zoals we al zeiden, gebruiken we het woord libertair in de zin van 'met behoud van keuze. We hebben ook gezegd dat als je realistisch bent, ervoor kiezen om iets niet te doen ook moeilijk kan zijn - met name als er sprake is van sludge - en dat onze ideale nudges een minimaal nadeel met zich meebrengen voor iedereen die ervoor kiest iets anders te doen. In 2007 hebben we heel even overwogen om dit boek One-Click Paternalsim te noemen, en hoewel we die vreselijke titel meteen weer verwierpen, geeft het wel een idee van onze doeen. Voor ons zijn de aanwijzingen van een apparaat met gps volmaakte nudges. Zelfs als de vriendelijke, beleefde stem voorstelt om rechts af te slaan, klaagt de stem niet als we besluiten rechtsaf te gaan. Natuurlijk voldoen niet alle nudges en niet alle door nudging geïnspireerd beleid aan dat ideaalbeeld, maar als dat zo is, beschouwen we het als een vorm van sludge, die moet worden vermeld in de kosten-batenanalyse van beleid. (pagina 267-268)
Lees ook: Misbehaving : hoe we de gedragseconomie uitvonden (2018)
Terug naar Overzicht alle titels
Toen we probeerden een uitgever te vinden voor de eerste editie van dit boek, waren er niet veel belangstellenden. De meeste mensen dachten dat er, behalve naaste familieleden van de auteurs, weinig lezers zouden zijn voor een boek over libertair paternalisme. Tot onze niet geringe verbazing, en die van onze uitgevers, bleek er toch een publiek te zijn voor het boek. De titel Nudge heeft daar zeker bij geholpen. (Een suggestie van een van de uitgevers die ons beleefd afwees.) Maar met meer lezers komen er ook meer sceptici. Er waren critici uit allerlei disciplines (waaronder die van de economie, psychologie, filosofie, politieke wetenschappen en rechten). Ze bestrijken het hele politieke spectrum van rechts naar links.
Als het om politiek gaat, is het verleidelijk om te concluderen dat we wel iets goed moeten doen als we beide kampen ergeren, maar die conclusie zou getuigen van een voorkeur uit eigenbelang. Een meer voor de hand liggende verklaring voor het veroorzaken van beroering ter linker- en rechterzijde, is dat onze ideeën slecht, kwaadaardig, onbezonnen, onduidelijk of in elk geval slecht geschreven zijn! We hebben geprobeerd een aantal van die voorbeelden van onnauwkeurig schrijven op te helderen in deze versie, maar dit soort verduidelijking vormt geen antwoord op de substantiële bezwaren die we in dit hoofdstuk onderzoeken. We willen benadrukken dat we veel hebben geleerd van onze critici en dat dit boek beter is geworden door hun vragen en twijfels.
Je zou met gemak een heel boek kunnen schrijven over conceptuele, ethische, empirische en andere bezwaren tegen nudging, maar we zullen proberen om het beknopt te houden. Een van de manieren om dat te doen is niet verstrikt te raken in semantische argumenten - bijvoorbeeld met betrekking tot de vraag of libertair paternalisme libertair dan wel paternalistisch is. Zoals we al zeiden, gebruiken we het woord libertair in de zin van 'met behoud van keuze. We hebben ook gezegd dat als je realistisch bent, ervoor kiezen om iets niet te doen ook moeilijk kan zijn - met name als er sprake is van sludge - en dat onze ideale nudges een minimaal nadeel met zich meebrengen voor iedereen die ervoor kiest iets anders te doen. In 2007 hebben we heel even overwogen om dit boek One-Click Paternalsim te noemen, en hoewel we die vreselijke titel meteen weer verwierpen, geeft het wel een idee van onze doeen. Voor ons zijn de aanwijzingen van een apparaat met gps volmaakte nudges. Zelfs als de vriendelijke, beleefde stem voorstelt om rechts af te slaan, klaagt de stem niet als we besluiten rechtsaf te gaan. Natuurlijk voldoen niet alle nudges en niet alle door nudging geïnspireerd beleid aan dat ideaalbeeld, maar als dat zo is, beschouwen we het als een vorm van sludge, die moet worden vermeld in de kosten-batenanalyse van beleid. (pagina 267-268)
Lees ook: Misbehaving : hoe we de gedragseconomie uitvonden (2018)
Terug naar Overzicht alle titels
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
De redactie behoudt zich het recht voor reacties te verwijderen