Spectrum 2023, 318 pagina's - € 22,99
Korte bio van Roel Binnendijk (19?) en website Jeroen Siebelink (19?)
Korte beschrijving
Persoonlijk verhalen over de bio-industrie en dierenmishandeling in Nederland van een undercover-infiltrant in de sector. Roel Binnendijk werkte over een periode van drie jaar in stallen, op veetransporten en in een groot slachthuis. Met een verborgen camera verzamelde hij talloze bewijzen van ernstige dierenmishandeling en intimidatie van medewerkers. Zijn werk werd opgepikt door internationale media, veroorzaakte grote opschudding in de Nederlandse politiek en leidde zelfs tot nieuwe regelgeving. Wat doen wij dieren aan en wat doet dat met ons? En wie overtreedt hier eigenlijk de wet? Als eerste infiltrant ooit in Nederland onthult Binnendijk schokkende feiten over de vleesindustrie. Helder, toegankelijk en verhalend geschreven. Roel Binnendijk is criminoloog en is werkzaam bij Animal Rights. Jeroen Siebelink is onderzoeksjournalist en schrijver van literaire non-fictie. Hij is auteur van de bedrijfsbiografieën van de Partij voor de Dieren en De Vegetarische Slager. Ook schreef hij de op waarheid gebaseerde roman ‘Pels’.
Tekst op website uitgever
Undercover in de harde realiteit van de bio-industrie
We hebben wel een vermoeden waar ons kroketje, onze cappuccino en ons eitje vandaan komen, maar daar laten we het liever bij. Zo niet Roel Binnendijk. Drie jaar lang werkte hij undercover in stallen, veetransporten en een groot slachthuis. Met een verborgen camera verzamelde hij talloze bewijzen van ernstige dierenmishandeling en intimidatie van medewerkers. Zijn werk werd opgepikt door internationale media, leidde tot grote opschudding in de Nederlandse politiek en vormt inmiddels de aanleiding voor nieuwe regelgeving.
In Onder de beesten word je meegenomen op een levensgevaarlijke zoektocht door de bio-industrie. Wat doen wij dieren aan en wat doet dat met ons? En wie overtreedt hier eigenlijk de wet? Alleen de bio-industrie? Of ook de dierenbeschermer die undercover gaat en zich moet conformeren aan de norm in de sector? Als eerste infiltrant ooit in Nederland onthult Binnendijk schokkende feiten en zet daarmee zijn eigen veiligheid op het spel.
Roel Binnendijk is criminoloog. Om de maatschappij rechtvaardiger te maken en iets te betekenen voor dieren, ging hij aan de slag bij een dierenambulance. Hier verbaasde hij zich over de kloof tussen de bereidheid van mensen om dieren in nood te helpen en de onverschilligheid over het lot van onzichtbare dieren. Hij besloot het onzichtbare zichtbaar te maken en undercover te gaan. Hij is nu werkzaam bij Animal Rights.
Jeroen Siebelink is onderzoeksjournalist en schrijver van literaire non-fictie. Hij heeft een voorliefde voor wereldverbeteraars in uiteenlopende werelden. Van zijn hand verschenen eerder de bedrijfsbiografieën van De Vegetarische Slager en de Partij voor de Dieren. Ook schreef hij de roman Pels, een op ware gebeurtenissen gebaseerd verhaal over een jongen die pelsdieren bevrijdt.
Fragment uit 7. Onderweg
Van mijn eerdere undercoverprojecten waren alleen mijn vriendin en mijn werkgever op de dierenambulance op de hoogte. Verder wist niemand er iets van. Ik verbleef steeds maar een paar weken onder kippen, eenden of varkens. Voordat mijn familie en mijn vrienden me begonnen te missen, was ik alweer terug. Tegen hen hoefde ik dus niet te liegen. Alleen tegen onbekenden.
Maar mijn project in het veetransport, dat minimaal een jaar zal gaan duren, vereist dat ik ook tegen mijn naasten lieg. Het kan niet anders. Als aan de paastafel mijn veganisme al tot wrijving lijdt, zullen ook voor mijn dierenactivisme de handjes niet op elkaar gaan.
Met een veganist aan tafel knaagt niet alleen een geweten mee, maar ook het wantrouwen. Bij elk gerecht moet je vriendelijk vragen of het wel plantaardig is. De kok vist verpakkingen uit de vuilnisbak, ontcijfert ingrediëntenlijsten, concludeert dat het waarschijnlijk niet veganistisch is omdat het 'eiwitten' bevat, wat meestal een red flag is om met deze kok even mee te kijken. In de eerste maanden van mijn veganisme schotelde mijn moeder eens een groentesoep voor. Na twee happen lepelde ik een gehaktballetje naar boven en hield hem als een trofee van verraad omhoog. Dan eet je er toch omheen, ze ze beschaamd wegkijkend.
In mijn familie werd elk jaar het kerstdiner een klein beetje diervriendelijker, maar het ging te langzaam. Op een dag verdroegen mijn vriendin en ik niet langer het idee dat dierbaren als viering zich tegoed deden aan stukken dood dier. We wisten welke gruwelijkheden er aan hun lekkere hapjes kleefden, het droeg niet bij aan onze feeststemming. We kondigden aan dat we er niet langer aan wilden deelnemen. Op het bericht volgde aanvankelijk stilte, totdat mijn zusje boos opbelde. het maakte haar 'piswoest als geloof tussen familie in komt'. Ze drukte precies op de verkeerde knop: veganisme als geloof wegzetten. het tegendeel is waar. Geloof staat los van de realiteit, veganisme erkent de feiten.
Dieren, zei ik op fellere toon dan ik wilde, zijn geen mythische wezens in denkbeeldige werelden. Hun leed is echt.
Acceptatie van verandering kost tijd. Elke veganist gaat door fasen, en de ene fase is lastiger dan de andere, maar de meest akelige momenten, die van afzondering en afscheiding, voorzie je niet. Je verwacht het niet, zoveel onbegrip van je naasten over een levensstijl waarin alles draait om begrip. Om mededogen. Het zou andersom moeten zijn.
Mijn dierenactivisme wordt daarentegen heel anders ervaren. Terwijl mijn veganisme mij kennelijk van anderen kan doen afdrijven, blijkt tegen alle verwachting in dat mijn dierenactivisme juist verbindt. (pagina 130-131)
Boeken over onze nieuwe omgang met niet-dieren en dingen
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
De redactie behoudt zich het recht voor reacties te verwijderen