Floating hope

Iedereen die wel eens een krant of tijdschrift doorbladert wordt regelmatig verrast door een artikel dat je niet zocht. Sterker. Een goeie krant of tijdschrift behoort je te verrassen. Dagelijks. Meerdere keren. Dat is de kerntaak: breng zaken uit de wijde wereld onder de aandacht. Naast uiteraard 'het' nieuws.

Een bibliothecaris zit wat dat betreft gebeiteld. Hij (meestal zij) kan zich dagelijks (in de pauzes) uitleven in het doorbladeren en her en der lezen van artikelen in de vele kranten en tijdschriften. Op het wekelijks menu staat o.a. The Economist. Een Engels opinieweekblad. Sober vormgegeven. Anonieme artikelen. Met - dat vooral - een brede scoop op de hele wereld. Wél vanuit een bepaald gezichtspunt: een heilig geloof in het échte kapitalistische systeem en tegen té veel overheidsinmenging- en bemoeienis. Alhoewel ze de laatste jaren - door het aanhoudende getob met de vele crises - iets vaker pleiten voor meer overheids interference.

In de editie van 9 februari 2013 stond in de sectie Books and arts een recensie van een oude bekende. Tenminste voor de Lezers van Stavast en regelmatige kijkers naar Tegenlicht van de VPRO. De Singalese diplomaat en wetenschapper Kishore Mahbubani. Prachtige naam. Oefen maar eens hardop de uitspraak. Een poëtische naam. Maar vooral een man met een zeer bijzondere kijk op de hele wereld. Die hem door velen in het (verstarde?) Westen niet in dank wordt afgenomen. Integendeel. Zo ook in deze recensie in The Economist. Zijn nieuwste boek (The great convergence : Asia, the West, and the logic of one world) wordt daar redelijk afgekraakt. Ondanks alles nog steeds zijn kernboodschap ontkennend: 'het Oosten' komt eraan en 'het Westen' zal of ze het nu leuk vindt of niet toch meer met die opkomende landen rekening moeten gaan houden.

Het cadeautje
Maar los van het feit of zijn boek wordt neergesabeld is het aardige van deze recensie dat ze kort de titel van zijn boek duiden. Een prachtig beeld. Het wordt als volgt geformuleerd (door de anonieme recensent):

That Asians should be more hopeful than Westerners is not surprising. Their lives now are more vastly easier than those of their parents'and their children's prospects are even better than their own. This is 'The Great Convergence' of mr. Mahbubani's title - between the living standards of the West (which accounts for 12% of the world's population) and nearly everyone else. The last decade has seen hundreds of millions people lift themselves out of poverty, and fewer are dying in wars than ever before. All os this is both a consequence and cause of globalisation.

Na deze opmerking komt het prachtige beeld:

As a result, argues mr. Mahbubani, the world's countries no longer resemble "a flotilla of more than 100 seperate boats", rather, "they all live in 193 seperate cabins on the same boat". The problem, he writes, is that this boat lacks "a captain or crew".

Voilá - een containerschip
Realiseer jezelf dat alle landen in de 21e eeuw containers op een groot schip zijn. In de voorgaande eeuwen waren alle landen kleinere of grotere boten die op zee min of meer hun eigen gang konden gaan. Soms met elkaar in aanvaring kwamen, dan weer eens samen optrokken. Maar in de 21e eeuw zitten we met z'n allen op die boot. Weliswaar nog steeds opgesloten in onze eigen container, maar wel op een boot die dezelfde kant opgaat. Uitstappen is schier onmogelijk. Je zult je problemen met elkaar op die boot moeten oplossen. Een gezamenlijke koers uitzetten. Op weg naar een wereldregering!

Dit beeld - landen zijn containers op één en dezelfde boot - sluit aan bij de visie van Peter Westbroek dat we als mens ons onvoldoende realiseren dat 'de mens' deel uitmaakt van 'de aarde'. Er niet boven staat. En daarom ook niet het recht heeft die aarde voor haar belangen op te souperen. Integendeel: 'de mens' is een van de vele containers op datzelfde moederschip aarde. Mahbubani en Westbroek zijn beiden optimistische mensen, maar ze realiseren zich als geen ander dat er nog een lange weg te gaan is voordat politici, CEO's en burgers zich naar dat inzicht gaan gedragen.

Homepage Achtergrondartikelen