Vroeger las mijn moeder verhaaltjes voor aan mijn jongste zusje. Bij de zeven kinderen, die hiervoor geboren waren, had ze geen tijd om dit te doen.
Op school vond ik het verrukkelijk als de juf of meester voorlas.
Vanaf mijn achtste jaar bezocht ik de bibliotheek.
Als kleuterleidster vertelde ik vaak verhalen en las voor.
Als hoofd van een school stelde ik een schoolbibliotheek samen met de Osse boekhandel.
Vanaf mijn pubertijd lees is altijd even voor het slapen gaan.
Het ontspant me en ik laat de dagelijkse bezigheden achter me.
De rugtas, die ik altijd bij me heb, bevat steeds een leesboek. Zodoende biedt het de mogelijkheid om waar en wanneer dan ook even van een leesmoment te genieten.
Bijzonder vind ik, dat uit 26 letters zoveel verschillende verhalen, essays, artikelen, interviews en gedichten te voorschijn kunnen komen.
Het lezen laat me nadenken, verwonderd zijn, genieten, lachen, huilen, ontdekken, verkennen, meer weten en voelen. Het is geestelijke rijkdom voor mij. Het traint ook nog eens mijn geheugen!
Het boek biedt de mogelijkheid zelf mijn thema, plaats en tempo te bepalen.
Het kan nog eens nagelezen worden.
Doordat de bibliotheek bestaat, is het lezen extra aantrekkelijk gemaakt. Er is veel keus, het is overzichtelijk en het is geen kostbare aangelegenheid.
Het lezen van boeken geeft verbinding binnen mijn vrienden- en kennissenkring.
Een boek vasthouden is tastbaar. Ik kan in een boek beginnen en stoppen wanneer ik dat wil. De wereld van de schrijver wordt voor mij geopend, is persoonlijk en uniek.
De schrijfstijl kan me zowel irriteren als aangrijpen.
Ik heb voorkeur voor beeldtaal. De verhalende schrijfstijl wordt visueel. De informatie bij kunstboeken is letterlijke beeldtaal en mede hierdoor vind ik het lezen over kunst interessant.
De psychologische kant van de mens boeit me uitermate. Humor is voor mij noodzakelijk,
zinvol en geeft lucht.
Kennis vergaren en kritisch vergelijken door het lezen maakt meer mens van mij.
Lezen is communicatie. Over de inhoud van boeken discussiëren is een sociale aangelegenheid en brengt beweging.
Gelezen boeken, die ik zelf bezit, geef ik vaak door aan vrienden en kennissen. Kunstboeken
houd ik vaak zelf. Deze zie ik als meer document en gebruik ik als naslagwerk.
Een boek lees ik praktisch niet meer dan één keer.
Mijn slogan: lezen is tijd nemen voor mezelf.
Als lezer van Stavast in Osse Bibliotheek tracht ik met een groep van 40 personen in 40 weken tijd, 40 non fictie boeken te lezen.
Veel leesplezier!
Annet Teunissen in 2013
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
De redactie behoudt zich het recht voor reacties te verwijderen