Ten Have 2014, 224 pagina's - € 17,00
Oorspronkelijke titel: Philosophy in the garden (2012). Ook verschenen als: Voltaire's vine and other philosophies : how gardens inspired great writers (2014)
Lenen als E-book via bibliotheek.nl
Wikipedia: Damon Young (1975) en zijn website
Korte beschrijving
Het begin van de westerse filosofie is te vinden in Griekenland. Bekend is dat dit vaak een buitenactiviteit was, van de tuin van Epicurus tot het wandelen door de zuilengang van Aristoteles. Damon Young (1975), publicist van fictie en non-fictie, heeft dit als uitgangspunt genomen voor een reeks opstellen over filosofen en hun 'tuin' of buitenruimte. Opvallend is dat een groot deel van de essays gewijd is aan een literaire schrijver in plaats van een filosoof. Zo komen onder andere het landgoed Ferney van Voltaire, de 'gedachteboom' (sic) van Nietzsche, de landelijke omgeving van Jane Austen (versus de mondaine wereld van Bath waar ze jaren verbleef), de afkeer van Sartre van het 'natuurlijke' (die zich uitte in jarenlange walging), en de structuur van bonsaiboompjes die de kunst- en levensopvattingen van Marcel Proust zou weerspiegelen. De auteur probeert steeds de samenhang te laten zien tussen 'tuin' (maar dat moet dan heel breed begrepen worden als 'natuur') en de filosofie of levensvisie van de behandelde schrijver. Vaak lijkt dit verband wat vergezocht. Geïllustreerd met zwart-wittekeningen; met bibliografie.
Fragment uit Leonard Woolf : de appels van Monk's House
Woolf liet Virginia cremeren en begroef haar as in het grote gazon aan de voeten van een iep - een van de twee die ze Leonard en Virginia hadden genoemd. Bij elke stap op dat gras en elke keer als hij het vertrouwde ruisen van de iep hoorde, moet Woolf zich pijnlijk bewust van zijn verlies zijn geweest. Toen Leonard na de oorlog met zijn nieuwe levensgezel Trekkie Parsons 'met hartstocht zijn tuin (...) verzorgde', deed hij dat met de herinnering aan Virginia vlakbij. In de laatste tien jaar van zijn leven besteedde hij veel aandacht aan zijn boomgaard, waar ook Mr Prothero stond, een appelboom die hij en zijn vrouw vijftig jaar eerder die naam had gegeven. In zijn memoires noemde hij dit het lot - niet een of andere mystieke voorbeschikking, maar de geaccumuleerde kracht van de geschiedenis, publiek en persoonlijk. Het had geen zin om te proberen daaraan te ontsnappen. Hij kon zich er alleen stoïcijns bij neerleggen, met 'stille, onverzettelijke zelfbeheersing'.
En daarom trok Leonard Woolf, schrijver van middelbare leeftijd, twee paar sokken aan en snoeide appels in de ijskoude januarimaand in Sussex. De tuin was zijn persoonlijke strijd met een verscheurde, maar geliefde kosmos. De tuin zou niet blijven, net zomin als hij. Maar het was de moeite waard om door te gaan, om precies dezelfde reden waarom het de moeite waard was om boeken te lezen en schrijven: voor een helder, evenwichtig, eerlijk leven. Met zijn vieze handen en verkleumde botten ging Leonard de confrontatie aan met de fundamentele ambivalentie van het leven - appelboom na appelboom. (pagina 111-112)
Artikel: Waarom lezen en schrijven - voor een helder, evenwichtig, eerlijk leven (augustus 2014)
Terug naar Overzicht alle titels
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
De redactie behoudt zich het recht voor reacties te verwijderen