Pieter van den Blink

The medium kills the message : Nieuw Licht op journalistiek, media en kijkcijfers
Ambo Anthos 2016, 92 pagina's -  € 10,--

Website Pieter van den Blink (1966) en Twitter

Korte beschrijving
Televisie en krant zijn lange tijd de media geweest waarop burgers zich beriepen in hun opinies. We lijken nu in een tijd te zijn beland waarop het tegenovergestelde mechanisme de overhand heeft: de media beroepen zich op de burgers. Dit fenomeen is ingezet, eerst met de zogenaamde civic journalism en tot norm verheven met de introductie van de sociale media. Het zijn eerder opinies die door anderen 'geliked' worden dan feiten die het publieke debat bepalen. 'Fact free discussing', waar de journalist niet meer als 'censor' tussen zit, dreigt het te gaan winnen van de serieuze journalistiek. Pieter van den Blink becommentarieert dit soort nieuwe processen in de journalistiek door vooral kritisch over de zogenaamde 'oude media' te schrijven en een oproep te doen de vele (sociale) mediagebruikers uit hun parallelle wereld te halen door weer kritisch over de wereld om ons heen te berichten, online natuurlijk.

Korte beschrijving op website uitgever
Internationaal journalist Pieter van den Blink legt in 'The medium kills the message' hedendaagse journalistiek langs de meetlat. Informatie is steeds onmiddellijk beschikbaar en blijft dat vaak ook; sociale media hebben invloed op het maatschappelijk debat; amusement speelt een rol in het verdienmodel van een journalistiek medium. Wat betekent dit? Hoe is de journalistieke boodschap hierdoor veranderd?

Klik hier voor meer informatie over een lezing over dit boek op 20 oktober 2016 in Groningen.

Fragment uit het essay
Deze vorm van mediaweigering, in feite mediabelemmering, gaat uit van de veronderstelling dat je als persoon, bedrijf, volksvertegenwoordiger of overheid de media 'niet meer nodig hebt'. De sociale media en je eigen online kanalen staan immers tot je beschikking om op elk moment je boodschap of je imago te communiceren. Waarom het risico lopen dat the medium kills your message? De strategie van PVV-leider Geert Wilders is daarvan een bekend voorbeeld. Hij ontduikt vrijwel alle (Nederlandse) media en spint daar garen bij. Toen hij bij het tienjarig bestaan van zijn niet-partij bij wijze van uitzondering de NOS een interview toestond, was zijn overwinning compleet. Terecht uitte Bert Wagendorp de volgende dag in de Volkskrant het vermoeden 'dat de interviews met de grote leider Kim Jong-un door de Noord-Koreaanse staatstelevisie een stuk kritischer zijn'.
 Ook hier geldt dat de digitalisering tegelijkertijd prachtige tegenkrachten genereert, die het kordon danig dwars kunnen zitten. Wikileaks, Edward Snowden of 'John Doe' (de nog altijd geheime bron van de Panama Papers) kunnen ene inspiratie of een stimulans zijn voor degenen met toegang tot de informatie die het kordon wil afschermen om op een journalistiek verantwoorde manier de openbaarheid te zoeken.
  Bourdieu, de machtige intellectueel die controle kon afdwingen over zijn mediaoptreden, of Tamara, die ervan overtuigd is dat de media haar doodzwijgen: mediaweigering is van alle tijden en niet aan rangen of standen gebonden. Telkens opnieuw zal 'het staat in de krant, dus het is waar' overgaan in 'het staat in de krant, dus is het niet waar' en zelfs 'het staat niet in de krant, dus is het waar'. Joyeux Bordel. (pagina 53-54)
 
 

Lees ook
Bas Heijne. Onbehagen : nieuw licht op de beschaafde mens  (2016)
Ewald Engelen. De mythe van de gemaakte vrouw : nieuw licht op het feminisme (2016)
Myrthe Hilkens. Kapitaalvernietiging : nieuw licht op eigenbelang (2016)
Eva Rovers. Ik kom in opstand, dus wij zijn : nieuw licht op het verzet in de kunst (2017)

Startpagina Nieuw Licht

Terug naar Overzicht alle titels