Brainwash : de belangrijkste vragen van nu
Met essays van o.a. Michael Sandel, Slavoy Zizek, Marli Huijer, Joep Dohmen, Joke J. Hermsen, Ad Verbrugge, Stine Jensen, Haroon Sheikh en David Vann. Een initiatief van Laurens Knoop en de School of Life Amsterdam
Nijgh & Van Ditmar 2016, 168 pagina's - € 9,99
Lenen als E-book via bibliotheek.nl
Korte beschrijving
In oktober 2015 organiseerde The School of Life samen met omroep Human
voor de tweede keer een Brainwash Festival, een bijeenkomst waar
nationale en internationale denkers van naam hun publiek op prikkelende
wijze aan het denken zetten. Dit boekje is van dat festival een
spin-off. Het bevat 27 mini-essays over actuele onderwerpen, van
vooroordelen tot wereldburgerschap, van het grote geld tot de steeds
kleinere wereld van de Alzheimer-patiënt. Helder, verrassend, kritisch
en uitermate leesbaar.
Fragment uit 'De bedreigingen voor leren' door Haroon Sheikh
Leren lukt niet zonder autoriteit. Je kunt tennis in abstracte instructies vatten, maar dat is niet genoeg en kan zelfs verlammend werken. Om iets goed te leren, moet de leraar het voordoen. Zo moet je de bal slaan. Zo lees je een tekst.
Leren betekent herhaling. Na de aanvankelijke spanning is een nieuwe kunde vaak saai voor de leerling, ook omdat hij niet overziet waarvoor de ogenschijnlijke irrelevante oefeningen dienen. Maar alleen via herhaling kunnen we een vakgebied, een sport- of een muziekstuk van binnenuit leren kennen. Als ik West-Afrikaanse muziek hoor, klinkt het als een wirwar van indrukken die ik niet kan bijhouden. Voor een geoefend oor gaat de tijd langzamer. Dat oor hoort patronen, kan kleine dingen waarderen en anticiperen op wat komen gaat. Zoals ook de vaardige schaker automatisch over de huidige zet heen kijkt naar de toekomstige patronen.
Training is de basis voor creativiteit. Pas als een kunde 'tweede natuur' is geworden, als vanzelf gaat, kun je gaan spelen met de vaardigheid en je eigen stijl ontwikkelen. Dat geldt evengoed voor een Bach als voor een Lionel Messi of een Armin van Buuren.
We moeten weer leren leren. Daarvoor hebben we 'psychotechnieken' nodig om aandacht, concentratie, toewijding en presentie in het moment te leren. De behoefte hieraan is al zichtbaar bij veel jonge werkende mensen en studenten die Bildung zoeken. We kijken naar televisieprogramma's waar we leren hoe je een goede danser of banketbakker wordt. Dat is een goed teken, maar daarmee komen we niet per se in actie. De ironie is dat iemand de chef-koks op televisie kan bewonderen terwijl hij met ene diepvriespizza op de bank zit.
Om toch in actie te komen, zoeken veel mensen daarom de leraren van het leren op: yoga, bootcamp, ambachtelijk eten bereiden en mindfullness zijn allemaal manieren om aandacht, concentratie en presentie te leren. Maar dit is niet voor iedereen weggelegd, omdat deze activiteiten vaak duur en tijdrovend zijn.
Het kan ook anders, want mensen hebben een bijzondere vaardigheid. Wij kunnen eenzijdig tweezijdige relaties opzetten: de acteur of popster bijvoorbeeld, die in onze fantasie direct tot ons spreekt. Ik heb me tijdens mijn studie vaak afgevraagd wat Nietzsche ergens van zou vinden. Onze helden helpen ons in moeilijke situaties. Die relaties maken we zelf, maar in ons hoofd voeren we een dialoog.
Wat nu als de nieuwe media niet alleen tot verstrooiing hoeven te leiden, maar ook een middel kunnen zijn om psychotechnieken te integreren in het dagelijks leven? Verspreid over Youtube bestaan al allerlei lerende gemeenschappen waarin mensen hun voorbeelden volgen.
We kunnen daarmee veel verder gaan en ons richten tot de juiste leraren. Niet een acteur, maar een Dafne Schippers die ons boven onszelf uit tilt, doordat we van haar dagelijkse activiteiten leren. Er zijn overal goede voorbeelden: topatleten, goede muzikanten, artsen en filosofen. We hebben nu de middelen om hen massaal als persoonlijke leraar te volgen.
Ik zeg het nog een keer: in plaats van eenmalige colleges of instructies hebben we herhaling nodig. Trainingsprogramma's met tips, ervaringen en lessen die we in de alledaagse praktijk kunnen toepassen en steeds verder personaliseren.
Laten we dus onze leraren opzoeken en de platformen bouwen waarop we van ze kunnen leven. We mogen het niet toestaan dat authentiek leren wordt weggedrukt tussen werk en vermaak, terwijl we de mogelijkheid hebben om 'lerend te leven'. (pagina 143-145)
Terug naar Overzicht alle titels
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
De redactie behoudt zich het recht voor reacties te verwijderen