Uitgeverij Q 2016, 204 pagina's - € 18,50
Lenen als E-book via bibliotheek.nl
Wikipedia: George van Houts (1958) en website De Verleiders
Korte beschrijving
De auteur is acteur en heeft gespeeld in enkele toneelstukken die de financiële crisis en de rol van de banken daarbij op een ludieke en luchtige manier aan de kaak stelden. Tijdens deze voorstellingen viel het op dat het publiek onwetend was over vele facetten van het monetair stelsel. Dit boek geeft een inkijk in de wereld van de banken. In simpel taalgebruik krijgt de lezer een beeld voorgeschoteld van diverse financieel gerelateerde onderwerpen en termen die veelal onderbelicht zijn gebleven. Hoe wordt geld gecreëerd en beheerd? Welke rol speelt de BIS hierin? En welke monetaire hervormingen zijn er nodig om niet opnieuw af te stevenen op een veel grotere financiële ramp die de vorige crisis in alles doet verbleken? Deze en vele andere vragen worden geanalyseerd aan de hand van praktijkvoorbeelden, geldtheorieën en gefingeerde komische dialogen tussen (bestaande) bankiers en klanten. Dit boek is een eye-opener voor iedereen en draagt bij aan het transparanter maken van het monetair systeem.
Korte tekst op website uitgever
George van Houts is geen econoom, maar een theatermaker die zelf alles uitzocht over ons geldsysteem. Dit boek is een verslag van de theatrale zoektocht van een ‘muppet’ (een klant in bankterminologie) naar de knap verhulde waarheid over hoe ons geld werkt, wie er de baas is, wie de lasten dragen en wie er schathemeltjerijk van worden. De volgende vragen komen aan bod:
Kunnen we ons geld niet zelf maken?
Wat is toch de bedoeling van ‘rente’?
Waarom zijn banken Too Big To Fail en Too Big To Jail?
Waarom doet de politiek niets aan de misstanden?
Waarom zweeft er een nog altijd groeiende sprinkhanenwolk van 5000 miljard euro per dag over de aardbol op zoek naar rendement terwijl wij krom liggen onder bezuinigingen?
Fragment uit 1. Hoe werkt ons geldsysteem
Even een kleine vergelijking: gewone bedrijven hebben gemiddeld een eigen vermogen van 44 procent, verzekeraars van 14 procent, maar banken werken met maar 3 procent eigen vermogen. Ze lenen met 3 euro inleg dus 97 euro uit. Met 3 euro scheppen ze 97 euro nieuw geld, via leningen die ze gemiddeld anderhalf keer terugbetaald krijgen. Ze werken nu met een kapitaalratio - zo heet dat - van 3 procent. Dat hebben banken vastgelegd in hun bankenclub de Bank for International Settlements (BIS), gevestigd te Bazel Zwitserland. Daarover in hoofdstuk 7 meer.
Die 3 procent is waanzin. Dat weten ze zelf ook. Daarom hoeft er maar íéts te gebeuren of ze vertrouwen elkaar niet meer. Dat gebeurde er nou eind 2007 en dat was een van de redenen dat ze in 2008 gered moesten worden. Door u, door ons. Minister Dijsselbloem wil nu, anno 2016, dat ze de kapitaalratio verhogen naar 4 procent. Noga altijd onverantwoord laag. Toch krijsen de banken moord en brand dat ze daarmee niet kunnen werken. Vooraanstaande economen stellen dat een gezonde kapitaalratio voor commerciële banken minstens 10 procent zou moeten zijn. Enkele topdenkers stellen dat het gewoon terug moet naar 1900: 30 procent. Of nog beter: een paar eeuwen terug baar Full Reserve Banking. (pagina 18-19)
Lees o.a. ook: Dit kan niet waar zijn : onder bankiers van Joris Luyendijk (2015), @nder soort geld : helpt economie, milieu en euro van Helen Toxopeus & Henk van Arkel (2014) of Waardenloos : banking on ethics van George (!) Moller (2012)
Terug naar Overzicht alle titels
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
De redactie behoudt zich het recht voor reacties te verwijderen