Maven 2014, pagina's - € 22,--
Lenen als E-book via bibliotheek.nl
Wikipedia: Nicholas Carr (1959) en informatie op zijn website.
Korte beschrijving
Dat automatisering onze manier van denken verandert, staat buiten kijf. Maar worden we er beter van of juist slechter? Nicholas Carr, auteur van de bestseller 'Het ondiepe' (2011)*, waarschuwt ons voor het laatste. (Computer)automatisering bevrijdt ons van de regelmatig terugkerende mentale oefening, maar daarmee ook van het werkelijke leren. Onachtzaamheid en een vooringenomenheid wat betreft automatisering zijn daarvan het gevolg, aldus de auteur. Hij haalt een indrukwekkende hoeveelheid anekdotische en wetenschappelijke voorbeelden aan die laten zien dat automatisering onze vaardigheden beperkt. Van Inuit-jagers die zonder gps de weg niet meer kunnen vinden tot architecten die als gevolg van CAD-technologie hun creativiteit verliezen. Helaas is er nauwelijks aandacht voor de bestaande alternatieve (optimistischer) visies op de gevolgen van automatisering. Desalniettemin is het boek een aanrader voor iedereen die de gevaren ervan wil onderzoeken. Carr schrijft op een vlotte manier en komt met interessante voorbeelden. Het boek bevat achterin een uitgebreide bronnenlijst en een register.
Tekst op website uitgever
In Het ondiepe liet Nicholas Carr ons zien wat internet met onze hersenen doet. In De glazen kooi opent hij ons de ogen voor een van de belangrijkste trends van het moment: de automatisering van onze samenleving.
De voordelen liggen voor de hand, denk aan zelfrijdende auto’s, medische robots en gespecialiseerde apps. We geven taken uit handen aan machines, die het vaak sneller en beter kunnen en vervolgens hebben wij de vrijheid om onze tijd aan andere zaken te besteden. Volgens Nicholas Carr staat er echter veel op het spel: onze creativiteit en individuele talenten blijken op onverwachte manieren vervlochten met de taken die we uitbesteden. Wie alleen nog maar op zijn rekenmachine vertrouwt, zal wiskunde nooit echt goed begrijpen; wie alleen nog navigatiesoftware gebruikt, zal zijn richtingsgevoel kwijtraken. En het gaat nog veel verder dan rekenmachines en TomToms alleen. De talenten en vaardigheden van onze piloten, artsen, managers, docenten en politici veranderen op ingrijpende wijze als gevolg van automatisering.
Technologie brengt ons veel goeds, maar het creëert ook een glazen kooi die ons beperkt. Dit najaar maakt Nicholas Carr deze kooi zichtbaar.
Fragment uit Witteboordencomputer
In zijn essay uit 1947 'Rationalism in politics', gaf de Britse filosoof Michael Oakeshott een aansprekende beschrijving van de moderne rationalist: 'Zijn geest kent geen atmosfeer, geen seizoens- of temperatuurwisselingen. Zijn intellectuele processen, voor zover mogelijk, zijn geïsoleerd van elke externe invloed en vinden plaats in de leegte. ' De rationalist bekommert zich niet om cultuur of geschiedenis. Hij koestert geen persoonlijk perspectief en loopt er niet mee te koop. Zijn denken is alleen opmerkelijk vanwege 'de snelheid waarmee hij ingewikkelde en uiteenlopende ervaringen weet te reduceren tot een formule.' Oakeshott geeft ons daarmee ook een perfecte beschrijving van wat computerintelligentie ook is: ongelooflijk praktisch en productief, maar met een volstrekt gebrek aan nieuwsgierigheid, verbeelding en wereldsheid. (pagina 161)
Youtube: Nicholas Carr, "The Glass Cage: Automation and Us" (Google Talk)
Nicholas Carr. Het ondiepe : hoe onze hersenen omgaan met internet (2011)
Lee ook: Dave Eggers. De cirkel (2013)
Lees ook: Manfred Spitzer. Digitale dementie : hoe wij ons verstand kapotmaken (2013)
Terug naar Overzicht alle titels
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
De redactie behoudt zich het recht voor reacties te verwijderen