Michael Ende

Momo en de tijdspaarders
Lemniscaat 1976, 265 pagina's - € 16,95

Oorspronkelijke uitgave: Momo, oder: Die seltsame Geschichte von den Zeit-Dieben und von dem Kind, das den Menschen die gestohlene Zeit zurückbrachte (1973)

Wikipedia: Michael Ende (1929-1995) en Momo

Korte beschrijving
Momo leeft zonder vader en moeder in een oude ruïne en helpt veel mensen door naar hen te luisteren, totdat de tijdspaarders komen die de sfeer verzieken en alles regelen naar de eisen van tijd en geld. Vanaf ca. 14 jaar.

Fragment uit 9. Een goede vergadering die niet plaatsvindt, en een kwalijke vergadering die wel plaatsvindt
'Beklaagde!' onderbrak de heer in het midden hem scherp. 'Bent u er zich van bewust waar u zich bevindt?
De agent kromp een beetje in elkaar. 'jawel,' fluisterde hij.
'U bevindt zich,' ging de rechter voort, 'niet voor een mensenrechtbank, maar voor uws gelijken. U weet heel goed dat u ons niet wat voor kunt liegen. Waarom probeert u het dan toch?'
'Het is - beroepsgewoonte,' stamelde de beklaagde.
'Of de onderneming van de kinderen al dan niet ernstig moet worden opgevat.' zei de rechter, 'kunt u gevoeglijk aan het oordeel van het bestuur overlaten. Maar ook gij zelf, beklaagde, weet heel goed dat niets en niemand voor ons werk zo gevaarlijk is als juist de kinderen.'
'Ik weet het,' gaf de beklaagde schuchter toe.
'Kinderen,' verklaarde de rechter, 'zijn onze natuurlijke vijanden,. Wanneer zij er niet waren zou de mensheid al lang geheel in onze macht zijn. Kinderen zijn veel en veel moeilijker tot tijdsparen over te halen dan alle andere mensen. Daarom luidt een van onze strengste wetten: Kinderen komen pas het laatst aan de beurt. Was deze wet u bekend, beklaagde?'
'Zeker wel, hooggerecht.' hijgde hij.
'Toch hebben wij onweerlegbare bewijzen,' antwoordde de rechter, 'dat een van ons, ik herhaal, een van ons met een kind gesproken heeft en dit kind bovendien nog de waarheid over ons verraden moet hebben. Beklaagde, weet u misschien wie deze een van ons was?'
'Ik was het,' antwoordde de agent BLW/553/c verslagen.
'En waarom hebt u zodoende onze strengste wet overtreden?' ondervroeg de rechter.

'Omdat dit kind,' verdedigde de beklaagde zich, 'door invloed op andere mensen ons werk buitengewoon in de weg staat. Ik heb met de beste bedoelingen voor de Tijd-Spaar-Kas gehandeld.'
'Uw bedoelingen interesseren ons niet,' gaf de rechter op ijskoude toon ten antwoord. 'Ons interesseert uitsluitend het resultaat. En het resultaat in uw geval, beklaagde, was niet alleen geen enkele tijdwinst voor ons, maar bovendien hebt u dit kind ook nog enkele van onze belangrijkste geheimen verraden. Geeft u dat toe, beklaagde?'
'Ik geef het toe,' fluisterde de agent met gebogen hoofd.
'U bekent dus dat u schuldig bent?'
'Jawel, maar ik vraag het hooggerecht toch ook rekening te houden met de verzachtende omstandigheden, dat ik regelrecht behekst werd. Door de manier waarop dit kind naar mij luisterde, ontfutselde het me alles. Ik kan er zelf geen verklaring voor geven hoe het zover gekomen i, maar ik zweer dat het zo was.'
'Uw verontschuldigingen interesseren ons niet. Verzachtende omstandigheden laten wij niet gelden. Onze wet is onschendbaar en duidt geen enkele uitzondering. In elk geval zullen we ons over dit merkwaardige kind ontfermen. Hoe heet het?'
'Momo.'
'Jongen of meisje?'
'Een klein meisje.' (pagina 117-119)

Artikel van Srećko Horvat: The children skipping school aren't ruining the planet – you are (The Guardian, 6 februari 2019)

Lees ook: Neem de tijd : overleven in de to-go maatschappij van Koen Haegens (uit 2012), Leven in tijden van versnelling : een pleidooi voor resonantie van Hartmut Rosa (uit 2016) en Agendahedonisme : hoe onze obsessie met tijdsoptimalisatie leidt tot een dichtgetimmerd bestaan van Tom Grosfeld (uit 2022) en hoofdstukken uit Veroordeeld tot succes : op zoek naar een geslaagd leven van Peter Henk Steenhuis (ook uit 2022).

Artikel: Fomo - Bang om iets te missen (2012)

Terug naar Overzicht alle titels