Ten Have 2022, 319 pagina's - € 22,99
Korte bio Paul Steenhuis (1958)
Korte beschrijving
In ‘Veroordeeld tot succes’ onderzoekt Peter Henk Steenhuis waarom mensen elkaar de hele dag ’succes!’ wensen. Hij gaat in op begrippen die samenhangen met succes — zoals prestatie, stress en carrière —, bespreekt de eenzijdige interpretatie van succes als beter, hoger en meer, en laat zien dat het anders kan. Nuchter en toegankelijk geschreven. Voor een brede lezersgroep. Peter Henk Steenhuis (1969) is schrijver en journalist.
Tekst op website uitgever
Wat zegt het over ons dat we succes zo belangrijk vinden? Trouw-journalist Henk Steenhuis onderzoekt hoe we ook anders naar ons leven kunnen kijken.
In ‘Veroordeeld tot succes’ onderzoekt Peter Henk Steenhuis waarom wij elkaar de hele dag ‘succes!’ wensen. Wat zegt dat over ons? Over ons als ouder, collega, vriend, concurrent? Dragen we met ons streven naar succes onbewust niet ook bij aan sociale ongelijkheid? Steenhuis verdiept zich in de begrippen die samenhangen met succes, zoals prestatie, selectie, stress en carrière. We blijken succes eenzijdig te interpreteren als beter, hoger, meer.
‘Veroordeeld tot succes’ laat zien dat het anders kan, als we gesprekken leren voeren over wat we willen, waarin we willen slagen. Nu, morgen, maar ook als we met pensioen gaan.
Fragment uit 11. Dan maak je maar zin - over zinnelijk, zintuigrijk, zinrijk en zinvol
'Met religie, sport, kunst en filosofie maken we de wereld tot wat zij moeten zijn,' zei René Gude. 'Misschien wordt het nog leuk ook.' Filosofie is een ander trainingsgebied om je succesvol staande te houden in het leven. Filosofen zijn vaak degenen die een probleem waarover je al een tijd loopt te dubben, in zuiverste vorm onder woorden weten te brengen. Doordat ze zo scherp formuleren, zijn ze in staat jou op de juiste gedachten te brengen. Dat heb ik zelf ervaren door mijn gesprekken met René Gude. Sindsdien besef ik sterk: wie wil slagen in dit leven, moet zich er in ieder geval staande in weten te houden, en om dat te kunnen moet je zin leren maken. Elke dag opnieuw.
'Ik maak zin door te werken,' zei Gude, toen ik hem voor het eerst ontmoette. Als filosofieredacteur van Trouw was ik nauw betrokken bij de Denker des Vaderlands, in de jaren ervoor werkte ik wekelijks met de filosoof Hans Achterhuis, Gudes voorganger.
Ik kende Gude niet en zag enigszins op tegen onze eerste ontmoeting: een week daarvoor had Gude namelijk te horen gekregen dat zijn botkanker was teruggekeerd en dat genezing uitgesloten was. Goed mogelijk dat hij nog tijdens zijn benoemingstermijn als Denker zou komen te overleven.
Op de pont naar zijn woonboot aan de noordzijde van het IJ vroeg ik me af of deze exercitie zin zou hebben. Zou ík ervoor voelen om me wekelijks in een dagkrant ergens over uit te spreken als ik me op mijn sterven zou moeten voorbereiden? Zou ik me niet liever met vrienden en familie terugtrekken? Ik nam me voor dit maar gewoon te vragen, hoe zou je anders moeten gaan samenwerken?
'ik wil hoe dan ook blijven werken,' zei Gude, 'want ik maak zin door te werken.' Het woord 'zin' viel me onmiddellijk op. In de jaren dat ik eindredacteur was van de bijlage Letter & Geest kreeg ik veel artikelen opgestuurd over zingeving. Ik vond het vaak vage stukken vol goede bedoelingen, ethisch slijm. Maar ooit ben ik juist bij Trouw gaan werken omdat ik zingeving zo belangrijk vind.
Zin was volgens Gude vroeger vooral voorbehouden aan religie. Die vorm van zingeving zou je strikt genomen 'zin-krijging' moeten noemen, want wij kregen de zin van ons bestaan vroeger van boven aangereikt. In onze geseculariseerde samenleving is zin voor velen van ons iets geworden dat je zelf moet maken. Zingeving is zinmaking geworden. (pagina 128-129)
Draadje (januari 2023)
Lees aanvullend: Het agoramodel : de wereld is eenvoudiger dan je denkt van René Gude (voor een deel geschreven door Peter Henk Steenhuis).
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
De redactie behoudt zich het recht voor reacties te verwijderen