Ten Have 2022, 413 pagina's - € 29,99
Oorspronkelijke titel: The coddling of the American mind : how good intentions and bad ideas are setting up a generation for failure (2018)
Wikipedia: Jonathan Haidt (1963) en Greg Lukianoff (1974)
Korte beschrijving
‘De betutteling van de Amerikaanse geest’ is een onderzoekend werk over veranderingen in de universiteitscultuur. De auteurs zien dat het ontstaan van ’safe spaces’ en politieke correctheid een negatieve invloed heeft op het vermogen om kritisch na te denken. De vrijheid van meningsuiting komt hierdoor in het gedrang, ook buiten de universiteiten om. Het boek analyseert ook de bedoelingen en ideeën achter deze trends. Het boek zal vooral geoefende lezers aanspreken.Jonathan Haidt (New York, 1963) is schrijver, psycholoog en academisch docent. Zijn werk werd in meerdere landen uitgegeven. Greg Lukianoff (New York, 1974) is jurist en gespecialiseerd in vrijheid van meningsuiting.
Tekst op website uitgever
Provocatief boek over wat politieke correctheid doet met onze geest en het einde van het kritisch denken
‘Haidt en Lukianoff, belangrijke voorvechters van de vrijheid van meningsuiting, laten diepgaand zien wat er mis is op Amerikaanse universiteiten en hoe we academische idealen weer kunnen herstellen’ – Steven Pinker, auteur van Verlichting NU
‘De betutteling van de Amerikaanse geest’ laat zien wat de cultuur van safe spaces aan Amerikaanse universiteiten doet met de geest van studenten. Het sterk doorvoeren van politieke correctheid brengt ons vermogen kritisch na te denken in gevaar. Volgens Haidt en Lukianoff zijn deze universiteiten exemplarisch voor het maatschappelijke debat. Veel dingen mogen niet meer gezegd worden en gaan ondergronds. Het boek analyseert de bedoelingen en ideeën achter deze trend en laat onderbouwd zien wat de effecten hiervan zijn.
Fragment uit (de) Inleiding - De zoektocht naar wijsheid
Dit is een boek over wijsheid en haar tegenpool. Het boek is voortgekomen uit een reis naar Griekenland die wij (Greg en Jon) maakten in augustus 2016. We hadden samen een artikel geschreven over een aantal ideeën die zich via universiteiten verspreidden. Ideeën waarvan we vonden dat ze schadelijk zijn voor studenten en hun kans om een bevredigend bestaan op te bouwen. Goed beschouwd maken deze ideeën studenten niet wijzer maar minder wijs. Daarom besloten we een boek te schrijven om mensen te waarschuwen voor deze verschrikkelijke ideeën. Om te beginnen leek het ons goed om zelf op zoek te gaan naar wijsheid. We zijn allebei werkzaam op de universiteit en in de afgelopen jaren hadden we herhaaldelijk gehoord over de wijsheid van Misoponos, een hedendaags orakel dat woont in een grot op de noordelijke helling van de berg Olympos, waar hij de oude riten van de cultus van Koalemos voortzet.
We vlogen naar Athene en namen de trein naar Litochoro, een stad aan de voet van de berg. Een reis van vijf uur. De volgende dag bij zonsopgang kozen we een pad dat de Grieken al duizenden jaren volgen om gemeenschap met hun goden te zoeken. We wandelden zes uur over een steil en kronkelend weggetje. Tegen de middag kwamen we bij een kruising. Daar vonden we een bord met de naam MISOPONOS en een pijl die naar rechts wees. Het pad dat afboog naar links zag er onheilspellend uit: het liep omhoog door een smalle ravijn, waar rots verschuivingen een voortdurend gevaar vormden.
Het pad dat naar Misoponos leidde, was echter heel goed te lopen. Het was vlak en zonder hindernissen - een hele opluchting na de moeizame klim. Het voerde ons via een aangenaam bos vol sparren en dennenbomen naar een sterke houten voetgangersbrug over een diep ravijn. Het pad kwam uit bij de opening van een enorme grot.
In de grot wachtte ons een vreemd tafereel. Misoponos en zijn assistenten hadden een automaat met volgnummers neergezet zoals je soms ziet bij de bakker of de slager. Er stond een hele rij zoekers voor ons. We trokken een nummertje en betaalden 1000 euro voor een privé-audiëntie bij de grote wijze man. Daarna voerden we een aantal verplichte reinigingsrituelen uit en wachtten.
Toen we aan de beurt waren, werden we naar een slecht verlichte ruimte achter in de grot geleid, waar een kleine waterbron uit een rotswand borrelde. Het water spatte naar beneden in een grote witmarmeren kom, die enigszins deed denken aan een vogelbadje. Naast de schaal zat Misoponos in een comfortabele stoel die leek op een Barcaloungerfauteuil uit de jaren zeventig. We hadden gehoord dat het orakel Engels sprak, maar toch waren we verrast toen hij ons in perfect Amerikaans Engels begroette met een vleugje van het Long Island-accent: 'Kom binnen, jongens. Vertel me maar waar jullie naar op zoek zijn?' (pagina 13-14)
Artikel: ‘Er groeit een jonge generatie op die bovenal niet gekwetst wil worden’ (interview in NRC, 11 februari 2021) en ‘We verkeren in een grote culturele verwarring’ (NRC, 31 maart 2022)
Lees ook: Het einde van de waarheid : over leugens in het tijdperk van Trump van Michiko Kakutani (uit 2018)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
De redactie behoudt zich het recht voor reacties te verwijderen