David Van Reybrouck 4

Revolusi : Indonesië en het ontstaan van de moderne wereld
De Bezige bij 2020, 637 pagina's  - € 39,99

Lenen als E-book via bibliotheek.nl 

Wikipedia: David Van Reybrouck (1971)

Korte beschrijving
De Vlaming Van Reybrouck (1971) maakte naam met zijn hooggeprezen 'Congo, een geschiedenis' (2010, sindsdien 41 drukken). De Indonesische dekolonisatie (1945-1950) beschrijft hij, na een lange aanloop, in een zelfde opzet: bestaande bronnen aangevuld met de ervaringen van 185 ooggetuigen, allen nu hoogbejaard. Hun ervaringen van alledag verschaffen nieuwe invalshoeken en verlevendigen het geschiedverhaal, ook doordat de auteur verslag doet van de omstandigheden van zijn interviews, tot in Japan en Nepal. Hij gaat ruimschoots in op de koloniale voorgeschiedenis, waarna de Japanse bezetting (1942-1945) de opmaat vormt tot de onafhankelijkheidsstrijd (1945-1949), bloedig uitgevochten tussen de Republiek Indonesië en Nederland. De auteur is soms onevenwichtig in zijn aandacht voor gebeurtenissen en ontwikkelingen, zoals bijvoorbeeld de intern-Indonesische verhoudingen. Het boek als geheel is een betrokken verhaal in een boeiende stijl, met een consequent uitgesproken keuze tegen het kolonialisme. Geïllustreerd met enkele kaarten; tachtig bladzijden worden besteed aan een bibliografisch essay en een literatuurlijst; verder zijn er eindnoten en een register.

Tekst op website uitgever
Vijf jaar lang werkte David Van Reybrouck aan zijn monumentale Revolusi. Hij interviewde bijna tweehonderd mensen, de laatste nog levende getuigen van de onafhankelijkheidsstrijd, in Indonesische rusthuizen, Japanse miljoenensteden en op verafgelegen eilanden. Ook in Nederland bracht zijn onderzoek tal van nieuwe verhalen aan het licht. De veelheid aan perspectieven en herinneringen weeft Van Reybrouck samen tot het aangrijpende verhaal van de Indonesische onafhankelijkheid. Zo toont hij hoe een nieuwe wereld vorm kreeg: in bloed, in pijn, met hoop.

De onafhankelijkheidsstrijd van Indonesië, die zijn hoogtepunt bereikte in de jaren veertig van de vorige eeuw, is lang gezien als een conflict tussen kolonisator Nederland en het gekoloniseerde Indië. Maar in werkelijkheid was het wereldgeschiedenis. David Van Reybroucks Revolusi is het eerste boek dat de strijd lostrekt uit het nationale perspectief en het belang ervan toont als mondiale gebeurtenis. Indonesië was het eerste land dat na de Tweede Wereldoorlog zijn onafhankelijkheid uitriep. Na de Japanse bezetting verzetten jonge rebellen zich gewapenderhand tegen elke nieuwe vorm van overheersing. Britse, Australische en vooral Nederlandse troepen moesten rust en orde brengen, maar hun aanwezigheid leidde juist tot het ontvlammen van de eerste moderne dekolonisatieoorlog. Die strijd inspireerde onafhankelijkheidsbewegingen in Azië, Afrika en de Arabische wereld, zeker toen het vrije Indonesië in 1955 de legendarische Bandung-conferentie organiseerde, het eerste wereldcongres zonder het Westen. De wereld had zich met de Revolusi bemoeid en de wereld was erdoor veranderd.

Korte beschrijving

Fragment uit 15. In het ochtendlicht
Cisca kon ervan meespreken: 'Amerika zag Indonesië te links worden en toen had je al die arrestaties. Mijn man verdween in de gevangenis gewoon omdat hij voor een linkse krant schreef. Ik werd ook opgepakt, maar kon vrijkomen. Mijn man niet, hij stierf in gevangenschap.' Als alleenstaande meoder van vier verhuisde ze naar Nederland, waar ze bibliothecaresse werd. Aan de muur hing een portret van haar echtgenoot. Om de hals droeg ze al een halve eeuw hetzelfde sieraad: een hangertje dat hij voor haar uit kokoshout had gesneden, in zijn cel. 

De 'Jakarta-methode' werd overal herhaald. Een maand na de coup van Suharto kwam in Congo Mobutu op de troon: ook een militair, ook een vriend van de CIA, ook 32 jaar aan de macht. In enkele jaren vonden er militaire staatsgrepen plaats in Brazilië, Bolivia, Ghana, de Centraal-Afrikaanse Republiek, Nigeria en Irak, meestal met seun van de CIA. In 1965 zond Amerika de eerste grondtroepen naar Vietnam - de oorlog zou meer dan 3 miljoen levens kosten. En in 1971 kwamen met medeweten van Nixon en Kissinger één miljoen mensen om bij een genocide in Bangladesh. (pagina 515)

() Cisca Pattipilohy zuchtte. We hadden uren zitten praten. Buiten raasde de eenentwintigste eeuw. Haar gezicht stond bedrukt. 'Weet je', zei ze om de stilte te verbreken, 'eigenlijk zijn we nooit onafhankelijk geworden. We dachten dat we de boel rechtvaardiger konden maken, maar we hadden drie eeuwen achterstand. Dan is het een lastige strijd. De overkant was sterker, het kapitalistische systeem heeft zch overal gevestigd. Maar zolang dit systeem doorgaat, gaat de wereld kapot en wordt het hele milieu verwoest. De oerwouden van Sumatra, van Kalimantan, van heel Afrika, ze worden allemaal vernield ...'

Ze zweeg. Het was stil in huis. Haar blik gleed langs het portret van haar man naar buiten, naar het raam waartegen een koude, Amsterdamse regen zachtjes tikte. (pagina 516-517)

Lees ook: Pleidooi voor populisme : pamflet (2008), Tegen verkiezingen (2013) van David Van Reybrouck en Roofstaat : wat iedere Nederlander moet weten (2016) van Ewald Vanvugt.

Bruno Latour

Het parlement van de dingen : over Gaia en de representatie van niet-mensen
Boom 2020, 192 pagina's - € 22,50

Oorspronkelijke titel: het boek is een bundel artikelen die van 2011 tot 2019 verschenen.

Wikipedia: Bruno Latour (1947)

Korte beschrijving
De Gaia-hypothese van Lovelock en Margulis uit 1979 vormt de leidraad in dit boek. Het gaat daarbij om de rol van alle planten en dieren t.o.v. de mens en dat niet de mens, met alle macht en invloed die hij heeft, de leidende en sturende factor is in de natuur. De natuur is een zelfstandig en regulerend geheel dat de ontwikkeling van de Aarde in stand houdt. Alle wezens op de Aarde hebben een gelijke rol in beslissingen en beleid. De auteur is o.a. bekend vanuit filosofie, geschiedenis van de wetenschap en technologie en het thema duurzaamheid. Hier gaat hij in op de benadering van de ecologische crisis en de klimaatopwarming, geplaatst in het licht van de genoemde theorie. Gaia (een model van het nieuwe parlement) wordt uitgebreid besproken (met aandacht voor voor- en tegenstanders). De opvallend filosofische tekst bestaat uit lezingen en essays die eerder elders verschenen zijn. Gaia is a.h.w. de oproep om de ecologische feiten en processen te zien in het grotere verband van de Aarde. En ook, zoals hijzelf zegt: om duurzaam te zijn, moeten we ophouden modern te zijn. Het filosofisch karakter bepaalt de lezersgroep. Interessant maar taalkundig op een hoog niveau.

Tekst op website uitgever
De Franse filosoof Bruno Latour lanceerde een spraakmakend idee: we kunnen de wereld vanuit het gezichtspunt van andere mensen, dieren, planten en zelfs objecten bekijken door ons ermee te vereenzelvigen. Via rollenspellen is het mogelijk om andere personen en zaken een stem te geven in een theatraal ‘parlement der dingen’. Latours idee, dat zich bevindt op het raakvlak van filosofie en kunst, is vooral aangeslagen in de wereld van de natuurbescherming. Zijn aanpak blijkt zeer geschikt om de ecologische rijkheid te verbeelden en politiek hanteerbaar te maken.

In dit boek staan vertalingen van de belangrijkste Franse en Engelse teksten van Latour over het parlement der dingen en de ecologie. Daaronder ook zijn recente teksten, zoals ‘Esquisse d’un parlement des choses’, ‘A Fictional Planetarium’, ‘Waiting for Gaia’, ‘War and Peace in an Age of Ecological Conflicts’ en ‘Extending the Domain of Freedom, or Why Gaia Is So Hard to Understand’. Met deze teksten geeft Latour niet alleen alle levende wezens op de planeet een stem, maar ook de Aarde, Gaia, zelf. Dit boek verschijnt ter ere van de toekenning van de Spinozalens 2020 aan Bruno Latour.

Fragment uit 2. Wachten op Gaia - Hoe we onze gemeenschappelijke wereld door middel van kunst en politiek kunnen vormgeven
Wat moeten we doen nu we worden geconfronteerd met een ecologische crisis die in niets lijkt op economische of oorlogscrises, waarvan de schaal en omvang natuurlijk ook angstaanjagend kunnen zijn, maar waaraan we min of meer gewend zijn, omdat ze een 'menselijke, al te menselijke' oorsprong hebben? Wat moeten we doen nu we dag in, dag uit te horen krijgen, en dat steeds luider en schriller, dat onze huidige samenleving gedoemd is; dat de aarde zo verknoeid is dat ze nooit meer kan terugkeren naar een van haar verschillende stabiele toestanden in het verleden? Wat doe je als je bijvoorbeeld een boek leest als Requiem For a Species : Why We Resist theTruth about Climate Change van Clive Hamilton? Wat doe je als je leest dat met het woord species in de titel niet de walvis of de dodo wordt bedoeld, maar dat het over ons gaat, over jou en mij? Of neem Climate Wars : What People Will Be Killed For in the 21st Century van Harald Welzer; een boek dat keurig is verdeeld in drie afdelingen: hoe gisteren gedood werd, hoe vandaag gedood wordt en hoe morgen wordt gedood! Als je het aantal doden bijhoudt, moet je in elk hoofdstuk een hogere macht aan je calculator toevoegen. Ik weet het, de tijd van de grote verhalen ligt achter ons, en het kan bespottelijk lijken om een zo complex vraagstuk te willen oplossen met een heel klein uitgangspunt. Maar dat is precies de reden waarom ik het wil proberen: wat moeten we doen als kwesties voor iedereen te groot zijn, en vooral wanneer ze veel te groot zijn voor de auteur, dat wil zeggen voor mij? (pagina 43-44)

Lees ook: Oog in oog met Gaia : acht lezingen over het Nieuwe Klimaatregime (uit 2017) en Waar kunnen we landen? : politieke oriëntatie in het Nieuwe Klimaatregime (uit 2018)

Boeken over onze nieuwe omgang met niet-dieren en dingen

Terug naar Overzicht alle titels

Peter Joosten

Supermens : ben jij klaar voor een upgrade?
Bot 2020, 271 pagina's  - € 22,--

Lenen als E-book via bibliotheek.nl 

Website Peter Joosten (1984)

Korte beschrijving
Al sinds het begin van de mensheid houdt het fenomeen supermens ons bezig. Zo dateert het oudste bekende epos al uit 2100 voor Christus en zoekt men al eeuwenlang naar het eeuwige leven. Echter, de laatste decennia gaat het mensverbeteren een stap verder met het zogenaamde biohacking. Dit is het optimaliseren van je lichaam door middel van biologie (bijv. voeding, drugs), maar ook technologie (bijv. implantaten, trackers). In dit boek neemt de auteur (1984), zelf biohacker, ons mee in deze wereld. Het is opgedeeld in drie delen. Deel 1 bespreekt technologieën die op dit moment al worden toegepast, deel 2 technologieën waaraan gewerkt wordt en deel 3 bespreekt de gevolgen en uitdagingen. Willen we wel eeuwig leven? Wat zijn de drijfveren? Hoe zit het met privacy, ethiek en gelijkheid? Een interessant boek dat lekker vlot wegleest; vol met korte voorbeelden en verhalen die aanzetten tot nadenken. Met veel links naar interessante media. Biohacking lijkt onvermijdbaar, maar hoever moeten we gaan en zijn we er klaar voor? Geschikt voor iedereen met interesse in technologische ontwikkeling.

Tekst op website uitgever
Pillen om slimmer te worden. Een ring die je slaap meet. Implantaten waarmee je kan betalen. Genetische modificatie om gespierder te worden. Machines aansturen met je gedachten.

De supermens is geen sciencefiction meer.

In dit boek neemt Peter Joosten je mee op reis in de wereld van biohacking: het experimenteren met technologie en biologie. Van LSD microdoseren in Silicon Valley tot oog-implantaten in Hoofddorp. Van robotpakken op het Groningse platteland tot gekloonde honden in Zuid-Korea. Van onderhuidse chips in een Rotterdamse discotheek tot nieuwe zintuigen in Finland.

Biohacking verandert ons leven radicaal, nu en in de toekomst. Wat betekent dat voor onze privacy, onze autonomie en ons geluk? En moeten we wel gaan sleutelen aan de mens?

Korte beschrijving

Fragment uit De daad van Noveltsyin
Schuldig door de stappenteller
De data uit stappentellers kunnen je ook verraden. De laatste keer dat de negentigjarige Anthony Aiello zijn stiefdochter zag? Dat was toen hij een zelfgemaakte pizza en Italiaanse amandelkoekjes bij haar thuis bezorgde. Zijn stiefdochter, de zevenenzestig jarige Karen Navarra, liep naar de voordeur en gaf hem twee rozen als bedankje. Tenminste, dat was wat Anthony de politie van San Jose, Californië, vertelde.
  Vijf dagen na deze ontmoeting ontdekte een collega van Karen haar levenloze lichaam in haar huis. Ze heeft diepe snijwonden in haar hoofd en haar nek. Een groot en scherp keukenmes ligt los in haar rechterhand. Overal ligt bloed en een halfopgegeten pizza. De lijkschouwer schrijft op dat Karen waarschijnlijk zelfmoord heeft gepleegd.
  De rechercheurs ondervragen de overgebleven familieleden: haar moeder Adele Aiello en haar stiefvader Anthony. Hij zegt dat hij op acht september een kwartier bij haar is geweest om de pizza en koekjes af te geven. Een dag later zag hij haar nog rijden in haar auto.
  De politie besluit om naast de informatie op het plaats delict en de gesprekken met Adele en Anthony, ook andere bronnen te gebruiken. Zo draagt Karen een Alta HR stappenteller van Fitbit. Ze zien haar hartslag op acht september rond 15:20 ineens enorm snel stijgt. Daarna valt haar hartslag, totdat haar hart rond 15:28 stopt met kloppen.
  De rechercheurs bekijken de videobeelden van de beveiligingscamera die bij de voordeur van Karen haar huis hangt. Ze zien dat Anthony haar huis verlaat. Niet vijftien minuten nadat hij binnenkomt, maar om 15:33. Ongeveer vijf minuten nadat Karens activity tracker geen hartslag meer registreert.
  De politie pakt Anthony op. Bij een huiszoeking vinden ze kleren met bloedsporen van Karen. Hij kan het niet geloven: opgepakt door een stappenteller. (pagina 192-193)

Terug naar Overzicht alle titels

Willem Schramade

Duurzaam kapitalisme : een andere kijk op waarde
Bertram+De Leeuw Uitgevers 2020, 253 pagina's -  € 24,95 

Lenen als E-book via bibliotheek.nl 

Bio Willem Schramade (19?)

Korte beschrijving
De huidige op het kapitalisme gebaseerde economische orde bereikt de grenzen van de mogelijkheden. Het huidige bestel houdt te weinig rekening met alle kosten van de productie. Het niet meerekenen van bv. milieukosten leidt tot een te lage werkelijke kostprijs. Daarnaast geeft de te lage kostprijs reden tot een (te) hoge consumptie. De auteur, een onafhankelijk adviseur en onderzoeker in duurzame financiering, onderkent dat de kapitalistische productiewijze voordelen biedt, maar wil deze zodanig hervormen dat een duurzaam kapitalisme ontstaat. Hiervoor is een sturende overheid nodig om door middel van wetgeving en belasting de productie de gewenste richting op te sturen. De vraag is uiteraard op welke wijze deze verandering in een liberale en democratische samenleving wordt georganiseerd. Gelet op de startende discussie over de toekomstige inrichting van de economie en rol van de overheid een interessant boek, dat een bijdrage aan de discussie levert..

Tekst op website uitgever
Velen zien kapitalisme als bron van kwaad dat zo snel mogelijk afgeschaft dient te worden. Anderen vinden kapitalisme prima werken en zien duurzaamheid als een dure hobby die we ons niet kunnen permitteren. Maar kapitalisme en duurzaamheid  zijn wél met elkaar te verenigen, betoogt Willem Schramade in dit boek. De juiste inzet van kapitaal kan ons namelijk helpen om de samenleving duurzaam te maken.

Volgens ons huidige, kapitalistische systeem is economische groei verplicht, bepaalt de markt de prijs, en betekent geluk voor de meerderheid: excessief koopgedrag en financiële zekerheid. Een systeem dat niet lijkt samen te gaan met de behoefte aan duurzaamheid waar we steeds vaker en nadrukkelijker op gewezen worden. Door natuurrampen, epidemieën en sociale onrust.

Maar dat hoeft niet. Schramade introduceert het waardevenster, dat expliciet maakt waar financiële waarde ten koste gaat van sociale of ecologische waarde.  Zo kunnen blinde vlekken en perverse prikkels verdwijnen. Als we die bredere definitie van waarde gaan hanteren, als bedrijven niet meer alleen op winst sturen, de financiële markten hun modellen aanpassen en overheden ons stimuleren om duurzaamheid in acht te nemen, dan wordt kapitalisme de motor achter duurzaamheid. En zelfs op individueel niveau kunnen we ons kapitaal inzetten om de wereld duurzamer te maken. Duurzaamheid en kapitalisme - het kan wél.

'Hoe maak je alles wat van waarde is, weerbaar? In een messcherpe en zeer toegankelijke analyse laat Willem Schramade zien hoe klimaatschade en armoede in de rekensommen kunnen worden meegenomen. En waarom dat heel hard nodig is!'  

Jeroen Smit, schrijver van Het Grote Gevecht en De prooi

Fragment uit 4 Waarde is meer dan prijs
Waarde, politiek en ideologie
Waar de economen erin slaagden om de ethiek en maatschappelijke factoren grotendeels uit hun wetenschap te verjagen, is dat in de economische praktijk niet gelukt. De economische realiteit is nauw verbonden met politieke, sociologische en ethische kwesties. In Waarom sommige landen rijk zijn en anderen arm , laten Acemoglue en Robinson zien dat politieke instituties die inclusiviteit bevorderen, ook welvaart genereren. Piketty biedt hier eveneens interessante inzichten - wat je ook mag denken van zijn methoden en oplossingen. In Kapitaal en Ideologie betoogt hij dat meer of minder gelijkheid een politieke keuze is, die samenhangt met de heersende ideologie. Zo blijkt dat de financiële ongelijkheid in Frankrijk na de revolutie van 1789 niet afnam (wat je zou verwachten, gezien de onteigening van adel en geestelijkheid), maar tot aan de Eerste Wereldoorlog bleef toenemen. Dezelfde trend constateert hij voor andere landen. Volgens Piketty kwam dat niet alleen door het uitknijpen van de koloniën, maar ook door een verabsolutering van eigendom (wat hij propriëtarisme noemt), die de belastingen voor rijken zeer laag hield en hen in staat stelde enorme en snel groeiende vermogens op te bouwen. Bedenk daarbij dat een iets hogere groei op de lange termijn dramatisch hogere uitkomsten oplevert. Dat is het effect van rente op rente, exponentiële groei, dat door mensen vaak onderschat wordt. 

Aan het feest kwam echter een einde. De twee wereldoorlogen maakten sommige bezittingen (zoals Russische obligaties en aandelen in bepaalde koloniale bedrijven) acuut waardeloos. Maar de ongelijkheid werd in de jaren vooral verminderd door politieke keuzes, zoals extreem hoge belastingen. Het lijkt nu onvoorstelbaar, maar in de jaren 1940 tot 1960 lag het marginale tarief in de hoogste schijf van de Amerikaanse inkomstenbelasting boven de 90 procent. Staar je bij ongelijkheid trouwens niet blind op inkomen. Inkomensongelijkheid valt in Nederland bijvoorbeeld nogal mee ten opzichte van andere rijke landen. Maar het gaat om vermogen. Veel mensen die in de jaren 1970-90 hun huizen hebben gekocht, hebben de waarde daarvan zo hard zien stijgen dat ze diezelfde huizen met hun huidige inkomen niet meer zouden kunnen kopen. En dankzij het inkoopprogramma van de ECB (dat heel andere politieke doelen had) zijn aandelenportefeuilles enorm in waarde gestegen. Beide ontwikkelingen werkten in het voordeel van degenen die er al beter voorstonden. In de VS was de kloof tussen arm en rijk al veel groter , en die is nog sterker toegenomen. De kloof wordt daar bovendien meer door geboorte bepaald omdat de toegang tot goed onderwijs en andere voorzieningen er veel beperkter is. En waar Amerikanen begin deze eeuw nog 55 procent belasting betaalden over erfenissen boven de zeven ton, betalen ze sinds 2018 pas belasting over erfenissen boven de $11 miljoen (en een veel lager tarief ook). Kortom, de afgelopen eeuw zijn we zowel qua ideologieën als qua belastingen heen en weer geslingerd tussen extremen. (pagina 76-77)

Draadje (juni 2021)

Terug naar Overzicht alle titels

Matthew Syed

Denk als een rebel : waarom diversiteit de sleutel is tot succes
Luitingh-Sijthoff 2020, 335 pagina's -  € 21,99

Lenen als E-book via bibliotheek.nl 

Oorspronkelijke titel: Rebel ideas : the power of diverse thinking (2019)

Website Matthew Syed (1970)

Korte beschrijving
Enkelvoudige taken vragen vooral om uitmuntende mensen. Om kampioen te worden moet je de beste zijn. Voor het oplossen van complexe vraagstukken geldt dat echter niet. Werkelijk grote problemen zijn alleen oplosbaar wanneer een groep mensen met verschillende achtergronden zich daarover buigt. De auteur, wetenschapsjournalist en ex-topsporter, beschrijft aan de hand van aansprekende voorbeelden, zoals de blinde vlek rond 9/11 en het bestrijden van obesitas hoe cognitieve diversiteit en groepswijsheid meerwaarde bieden. Collectieve intelligentie heeft behalve individuele kennis en kunde ook relevante diversiteit nodig, omdat die bij het zoeken naar een oplossing het blikveld verruimt. Minderheidsstandpunten dragen bij, ook als ze fout blijken te zijn. Zo voedt collectieve intelligentie zich niet alleen met individuele kennis, maar ook met de verschillen tussen individuen. Een inspirerend boek dat beantwoordt aan de tijdgeest. Uit de plezierige stijl en opzet spreekt de journalistieke achtergrond van de auteur. Dit draagt bij aan de toegankelijkheid voor een breder publiek.

Tekst op website uitgever
Volgens de Britse bestsellerauteur Matthew Syed zijn veel vraagstukken te complex geworden om slechts door één persoon te worden opgelost. Of het nu gaat om problemen op ons werk of om de grote uitdagingen die ons als maatschappij bezighouden, zoals obesitas, terrorisme en klimaatsverandering. Daarom pleit hij voor teams van mensen met verschillende mindsets: uitblinkers, buitenstaanders én rebellen. Samen boeken zij de beste resultaten en vinden ze de slimme en innovatieve antwoorden waar de huidige tijd om vraagt.

In zijn inspirerende boek verweeft Syed de allernieuwste inzichten uit de psychologie, economie en antropologie met boeiende voorbeelden uit de praktijk. Van de catastrofale blinde vlek bij de CIA vóór de aanslagen van tot de vernieuwende ideeën waarmee het Britse wielrennen Tour de France-winnaars wist te kweken en waarom managers liever klonen aannemen dan dwarsdenkers.

Matthew Syed is columnist van The Times en auteur van diverse bestsellers. Hij schrijft over de wetenschap van succes en de juiste mindset in een snel veranderende wereld. Syed is een invloedrijk spreker en adviseert grote bedrijven als Vodafone, Manchester United, Oxford University en McKinsey.

Fragment uit Echokamers
Derek Black was al op jonge leeftijd een overtuigd aanhanger van het witte supremacisme. Rond zijn tiende hielp hij al met het beheren van Stormfront, een forum dat als online bulletinboard was begonnen, maar zich snel ontwikkelde tot de eerste haatzaaiende website. In ene artikel in USA Today uit 2001 wordt Stormfront 'de meestbezochte witte supremacistische site op het net' genoemd. Black leverde regelmatig zelf bijdragen en modereerde commentaren, en gaf zo mede vorm aan de groei van een online gemeenschap van witte nationalisten. Hij was toegewijd, had oog voor strategie en speelde een steeds belangrijkere rol, niet alleen voor de website maar ook binnen de beweging in ruimere zin. Velen beschouwden de slimme, welbespraakte Derek als de kroonprins van hun zaak, als degene die nieuwe ideeën en leuzen formuleerde.

Nog voor zijn twintigste kreeg Derek zijn eigen radioprogramma, The Derek Black Show, waarin hij de geschriften aanprees van Ernst Zündel, een Duitse uitgever en Holocaustontkenenr, en hij suprematistische leiders als Jared Taylor en Gordon Baum interviewde. Zijn programma was zo populair dat hij elke dag zendtijd kreeg. Hij had duidelijk talent als presentator.

Daarnaast bleef hij beheerder en promotor van Stormfront, waarbij hij elk verband tussen gebruikers van het forum en daden van massageweld wegwuifde. Onderzoek toonde aan dat in de vijf jaar tussen januari 2009, toen Barack Obama aantrad als eerste zwarte president van de Verenigde Staten, en 2014 bijna honderd mensen werden vermoord door leden van Stormfront, van wie 77 door Anders Breivink, de man achter de aanslagen in 2011 in Noorwegen.

 Als jongvolwassene was Derek uitgegroeid tot een vaste verschijning op supremacistische bijeenkomsten, waar hij het publiek als spreker wist te begeesteren. Hij ontwikkelde een naam als invloedrijk denker op het terrein van raciale zuivering. Hij stelde zich beschikbaar als bestuurslid van de republikeinse partij in Palm Beach en werd gekozen, maar mocht zijn zetel niet innemen toen de partij ontdekte hoe extreem zijn denkbeelden waren. (pagina 197-198)

Terug naar Overzicht alle titels