Balans 2021, 174 pagina's - € 17,50
Wikipedia: Marjan Minnesma (1966) en Jan Terlouw (191)
Korte beschrijving
Tijdens de coronapandemie voerden oud-politicus Jan Terlouw en klimaatactiviste en Urgenda-oprichter Marjan Minnesma een briefwisseling waarin zij hun bezorgdheid uitten over de opwarming van de aarde. Graag zouden zij zien dat de overheid met vergelijkbare ingrijpende maatregelen als in de coronacrisis genomen zijn ook de klimaatcrisis gaat aanpakken. Overschakeling op zonne- en windenergie, elektrisch rijden en vleesconsumptie aan banden leggen: de CO2-uitstoot terugdringen kan hen niet snel genoeg gaan en in hun gebundelde brieven voeren bezorgdheid en ingehouden woede de boventoon. Toch moeten ook zij gezien hebben hoe snel de coronamaatregelen verzet opgeroepen hebben en recente acties tegen bomenverslindende biomassacentrales en torenhoge windturbines tonen dat dit rond het klimaatbeleid niet anders is. Een waarschijnlijker scenario is dan ook dat wanneer we COVID-19 achter ons hebben gelaten, onze herwonnen vrijheid zich zal vertalen in een onbedaarlijke, milieuonvriendelijke reislust en de massaconsumptie weer op volle toeren gaat draaien om de economische schade in te halen. Beide briefschrijvers zijn regelmatig in de media te zien en aan het geluid dat zij daar laten horen, voegt dit boek niet veel toe.
Tekst op website uitgever
Twee bondgenoten, twee stemmen die oproepen in actie te komen om de wereld van onze kinderen leefbaar te houden.
In dit brievenboek delen Marjan Minnesma en Jan Terlouw hun zorgen over de steeds snellere klimaatverandering, over de bedreigingen van de natuur en de mensheid. Maar het zijn geen doemberichten die ze elkaar sturen.
Met veel kennis van zaken komen ze met mogelijke en haalbare oplossingen, zoals alternatieven die milieuvervuiling kunnen tegengaan, zoals nieuwe energiebronnen, in elk geval een andere aanpak van de problemen dan tot nu toe.
Bezorgde brieven is de aanstekelijke, inventieve en uitdagende briefwisseling tussen twee gedreven mensen die het opnemen voor hun kinderen en kleinkinderen en willen laten zien hoe dat een leefbaar klimaat allesbepalend is voor hun toekomst
Fragment uit de brief van zaterdag 27 februari 2021 (Jan Terlouw)
Steeds meer mensen komen met prachtige initiatieven, zoals je in je laatste brief weer liet zien. Ook daar valt wat optimisme aan te ontlenen.
Onlangs hoorde ik de filosoof Roman Krznaric zich in VPRO Tegenlicht afvragen: 'Hoe word ik een goede voorouder?' De Wereldgezondheidsorganisatie meldt dat het wereldwijde zelfmoordcijfer in de afgelopen 45 jaar met 60 procent is gestegen. In het Verenigd Koninkrijk werd in 2018 een minister van Eenzaamheid aangesteld om de negen miljoen inwoners tegemoet te komen die zich vaak of altijd eenzaam voelen, aldus een overheidsrapport uit 2017. In Japan schieten bedrijfjes met namen als 'Gezinswarmte' als paddenstoelen uit de grond. Ze verhuren acteurs die doen alsof ze een goede vriend, vriendin, familielid of liefdespartner zijn. Seks maakt geen deel uit van de overeenkomst; klanten betalen uitsluitend voor aandacht. Een moeder kan een zoon inhuren die bij haar op bezoek komt wanneer ze zich van haar eigen zoon vervreemd voelt. Een vrijgezel kan een vrouw inhuren die hem vraagt hoe zijn dag was als hij thuiskomt van zijn werk.
Techniek baas of knecht? Zullen we straks de voorouders willen zijn die niet alleen de natuur hebben verwoest, maar ook het samenleven? De technologie stoomt over ons heen met een tomeloze vaart, de ontwikkelingen gaan sneller en sneller. Als ik over tien jaar nog leef, word ik verzorgd door robots. Een robot zet thee voor me me stofzuigt. Als ik een hoestbui krijg, zegt hij bemoedigende woorden. Krijg ik een hartinfarct, dan belt hij 112 en dan komt er een ambulance zonder chauffeur.
Neemt de technologie ons leven over? Eenzaamheid ligt op de loer. Deze laatste zinnen heb ik overgeschreven uit het boek Mensen, het is lastig, maar het kan ... dat de Internationale School voor Wijsbegeerte onlangs heeft uitgegeven; een lang interview dat ik had met Marjolein Westerterp. Ik moest eraan denken toen het kabinet afgelopen dinsdag met versoepelde maatregelen kwam in verband met de coronacrisis en daarmee erkende dat er daarmee een risico wordt genomen met de gezondheid van met name ouderen. Het risico van gezondheidsklachten door eenzaamheid gaat opwegen tegen het risico van corona.
Wanneer gaan we begrijpen dat het risico van het verheerlijken van economische groei, van overdadige veeteelt, van onbeperkt over de globe vliegen, van overbevissing en vervuilen van oceanen, van insecten verdelgen, van vogels verjagen, kortom van onze manier van leven, ons straks tot slechte voorouders maakt?
Ik heb mijn stempas ontvangen. Op naar de verkiezingen. Ik zal je niet vragen op welke partij je gaat stemmen, maar ik heb wel een vermoeden in welke hoek het zal zitten.
Illegale knuffel uit de verte,
Jan (pagina 165-167)
Lees ook: Natuurlijk van Jan Terlouw uit 2018.
Terug naar Overzicht alle titels
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
De redactie behoudt zich het recht voor reacties te verwijderen