Sander van der Linden

Immuun voor nepnieuws : een tegengif voor fake news en complottheorieën 
Spectrum 2023, 379 pagina's - € 22,50

Wikipedia: Sander van der Linden (19?)

Korte beschrijving
Een boek over het bestrijden van nepnieuws en complottheorieën.Sander van der Linden laat zien hoe we onszelf kunnen inenten tegen nepnieuws, hoe we ons kunnen verzetten tegen zogenaamde ‘massaoverredingswapens’ en hoe we feiten van fictie kunnen onderscheiden. Hij neemt de lezer mee in de psychologie achter complotdenken en bespreekt de elf anti-genen die nodig zijn om verspreiding van nepnieuws voor eens en altijd te stoppen. Helder, informatief en bevlogen geschreven. Met zwart-witfoto’s en -illustraties. Sander van der Linden (1976) is hoogleraar Sociale Psychologie en directeur van het Cambridge Social Decision-Making Lab aan de Universiteit van Cambridge.

Tekst op website uitgever
Iedereen is vatbaar voor fake news. Hoe komt het dat mensen in nepnieuws geloven? De Nederlandse wetenschapper Sander van der Linden laat ons kennismaken met dit wonderlijke fenomeen en benadert het waarheidsprobleem als een virus.

In Immuun voor nepnieuws kaart Sander van der Linden dit wereldwijde probleem aan en biedt hij tegelijkertijd een oplossing. Waarom zijn we zo vatbaar voor nepnieuws? Hoe en waarom verspreidt het zich? En wat kunnen we doen om fake news te bestrijden? Het resultaat is een fundamenteel en toegankelijk werk over hoe onze hersenen worstelen met het onderscheiden van feit en fictie, en hoe we dit kunnen en moeten voorkomen.

Over Immuun voor nepnieuws:
'Sander van der Linden is een van ’s werelds toonaangevende experts in het bestrijden van nepnieuws en Immuun voor nepnieuws is het ultieme handboek voor het navigeren door en terugvechten tegen de tsunami die ons dreigt te overspoelen in bullshit.' Jay van Bavel, auteur van The Power of Us

Sander van der Linden is hoogleraar Sociale Psychologie en directeur van het Cambridge Social Decision-Making Lab aan de Universiteit van Cambridge. Zijn onderzoeken stonden onder andere in Nature en Science. Hij werkte samen met de premier van het Verenigd Koninkrijk en belangrijke technologiebedrijven zoals WhatsApp, Facebook en Google.

Fragment uit (de) Proloog
Kortom: nepnieuws kan levensgevaarlijk zijn.
Ook wie optimistisch is over ons vermogen om nepnieuws door te prikken moet zich rekenschap geven van het feit dat misinformatie ook zeer invloedrijk en gevaarlijk kan zijn wanneer lang niet iedereen zich erdoor laat beetnemen. Belangrijke verkiezingen worden immers vaak beslist met relatief kleine stemverschillen en cyberpropaganda weet steeds effectiever onze democratische structuren te ondermijnen. Begin februari 2020 overstelpten Russische propagandisten de media met nepvideo's over zogenaamde Oekraïense daden van agressie en aanvallen op Russisch grondgebied, om zo een voorwendsel te creëren voor de geplande invasie van Oekraïne. Een deel van deze socialemediabeelden betrof in werkelijkheid Israëlische luchtaanvallen op Gaza; andere beelden waren schaamteloos gejat van een computergame, het schietspel Arma 3. Deze campagnes hadden niet als doel om het internationale publiek te doen geloven dat de Russische militaire invasie op de een of andere manier gerechtvaardigd was, maar alleen om het lastiger te maken voor mensen om feit van fictie te onderscheiden: de hoop was dat politieke analisten en factcheckers afgeleid zouden worden doordat een overvloed van overduidelijke nepbronnen moesten ontrafelen en debunken. (gaslighting - hd)

De zorgen over de ondermijning van de democratie door nepnieuws zijn alleszins terecht. Zo bleek uit een enquête uit 2016 van Pew, een onderzoeksbureau in Washington, dat 65 procent van de Amerikanen als gevolg van nepnieuws in de war raakte over wat de basale feiten nu precies zijn. Daarnaast ziet 83 procent van de Europeanen nepnieuws als een probleem. En ten minste de helft van de enquêtedeelnemers gaf aan dat ze wekelijks met desinformatie worden geconfronteerd. Zelfs complottheorieën zijn niet langer voorbehouden aan alleen de lunatic fringe, de radicale marges van de samenleving: meer dan 50 procent van de Amerikanen geeft aan dat ze ten minste één complottheorie onderschrijven. Deze vaststellingen werpen grote vragen op over ons vermogen om ons staande te houden binnen het ecosysteem van de media. Wat brengt mensen ertoe om in misinformatie te geloven? Hoe en waarom wordt ze verspreid? En wat kunnen we ertegen doen? (pagina 12-13)

Lees ook: Nepnieuws : een wereld van desinformatie van Han van der Horst (uit 2018) of 

Het nieuwsdieet : omgaan met de overload aan informatie van Rolf Dobelli (uit 2020) of 

Verzet en rede : in tijden van nepnieuws van Susan Neiman (uit 2017) of 

De waan van de dag : over nepnieuws enzo van Raymond Serré (uit 2017) of 

Dit is geen propaganda : de oorlog tegen de waarheid van Peter Pomerantsev (uit 2019)

Terug naar Overzicht alle titels