Kosmos 2016, 288 pagina's - € 20,--
Oorspronkelijke titel: Stuffocation : living more with less (2015)
Website James Wallman
Korte beschrijving
'We zitten verstrikt in onze bezittingen in plaats van ons er rijk door te voelen'. Ons huidige materialisme leidt tot allerlei klachten (gezondheid, milieu) en heeft zijn verzadigingspunt bereikt. De auteur, trendwatcher en publicist, werkt in dit boek zijn alternatief hiervoor uit. Dit gebeurt vanuit zeer diverse invalshoeken (onder meer maatschappelijke, technologische, economische, psychologische, filosofische). Hierbij functioneren uitgebreide praktische voorbeelden, verhalen, citaten, wetenschappelijk onderzoek, zelftesten enzovoort. Zijn conclusie is dat we toe moeten naar een ander waardensysteem: de status van bezittingen zal plaats – moeten c.q. gaan – maken voor het vinden van geluk in intrinsieke 'belevingen', zoals 'ervaren' en 'doen' ('experiëntialisme'). Maar ook gaat hij in op de vraag: hoe 'ontspul' je? In de bijlage wordt voor dit alles een praktisch toepasbare methode aangereikt voor oefening en volharding. Samengevat: 'het geluk van weinig spullen' wordt onderhoudend, veelzijdig en goed onderbouwd gemotiveerd. Een actueel, gedegen en praktisch boek.
Korte beschrijving op website uitgever
Je zult vast en zeker herkennen dat je teveel spullen hebt in huis. We hebben er met elkaar meer dan ooit – en veel dingen die we nooit gebruiken, zoals kleding, keukenspullen en prullaria. Maken ze jou nog gelukkig? Volgens trendwatcher James Wallman kun je beter ervaringen verzamelen in je leven en jezelf van spullen ontdoen. De Japanse opruimgoeroe Kondo helpt je met selecteren, maar Wallman gaat een stap verder. Hoe zorg je ervoor dat je niet verleid wordt om meer te kopen?
In Ontspullen beschrijft de auteur inspirerende alternatieven, die gratis zijn of weinig hoeven te kosten. Dit boek biedt jou een combinatie van psychologische inzichten, aansprekende voorbeelden en praktische tips voor een lichter leven.
Fragment uit de Inleiding - We hebben genoeg van spullen
We leven nu in een tijd van materiële overvloed. Eerder waren materiële dingen duur en schaars. Het was bijvoorbeeld zo moeilijk om aan kleding te komen dat kledingstukken van generatie op generatie werden doorgegeven. Voor de Industriële Revolutie zou een blouse schrikbaren duur zijn geweest in termen van tijd, inspanning en geld. Historica Eve Fisher heeft uitgerekend dat een blouse nu ruim 2000 pond zou kosten. Maar nu zijn dingen - kleding, schonen, bekers, auto's, brillen, boeken, speelgoed en miljoenen andere spullen - overal verkrijgbaar en goedkoop. Ook hier moeten onze ingebouwde impulsen nog worden aangepast. Als gevolg daarvan verstouwen miljoenen mensen hun huizen en levens vol met spullen. Ze raken daardoor overmand; komen erin om, hebben er last van. Als maatschappij lijden we aan overdaad: het materiële equivalent van de obesitasepidemie. (pagina 21)
Fragment uit artikel
De westerse consument heeft geen zin meer in het kopen van nog meer meubels. Huizen staan vol genoeg, een ritje naar de Ikea is steeds minder nodig. Dit is geen wensdenken van duurzame goeroes. De stelling komt uit de koker van het woonwarenhuis zelf.
"Waarschijnlijk zijn we voorbij de spullenpiek", zei het hoofd duurzaamheid van Ikea Steve Howard vorige maand. Tijdens een duurzaamheidsdebat georganiseerd door de Britse krant The Guardian trok hij een parallel met de 'oliepiek'. Dat is een begrip om aan te duiden wanneer de olieproductie op het hoogtepunt is. Voorspellingen daarover lopen uiteen, volgens sommigen is 'peak oil', zoals het heet, al geweest. Alleen achteraf is dat vast te stellen. Howard breidt het begrip uit. Hij ziet niet alleen een spullenpiek. "Ik zou zeggen dat we ook een roodvleespiek, een suikerpiek, een woninginrichtingspiek bereikt hebben."
Opmerkelijk, want Ikea is van plan tussen nu en 2020 de omzet zo ongeveer te verdubbelen. Volgens Howard hoeft dat elkaar helemaal niet tegen te spreken. De verkoper van huisraad moet zichzelf opnieuw uitvinden. "We zullen in toenemende mate een circulair Ikea creëren, waar je producten kunt laten repareren en recyclen."
Teleurstellende consumentenbesteding
Er zijn meer signalen dat consumenten in het Westen verzadigd lijken te raken. De cijfers van het zeer gewilde Apple geven een hint. In de laatste drie maanden van 2015 is de verkoop van iPads in elkaar gekukeld van 21 miljoen schermpjes een jaar eerder naar 16 miljoen. Het is anekdotisch bewijs, maar de cijfers passen wel in de al jaren teleurstellende consumentenbestedingen in het Westen. Natuurlijk: er was een diepe economische crisis, teveel schulden die nog afbetaald moeten worden, weinig vertrouwen in de toekomst. Maar ook als je dat verdisconteert, blijven de uitgaven van consumenten achter.
Of ze de materialistische spullenrace zat zijn, zich wenden tot de deeleconomie, massaal hun spullen repareren of weggeven, zal later pas echt blijken. Er is in ieder geval iets anders aan de hand dan na eerdere recessies. Uit: De verspulling heeft een hoogtepunt bereikt (Trouw: dinsdag 23 februari 2016)
Lees ook: Annie Leonard. The story of stuff : hoe onze obsessie met spullen de planeet, onze samenleving en onze gezondheid uitput, en een visie op verandering (2012) of John Naish. Genoeg : meer geluk met minder (uit 2008)
Youtube - Stuffocation: Living More With Less by James Wallman (2:35)
Terug naar Overzicht alle titels
De westerse consument heeft geen zin meer in het kopen van nog meer meubels. Huizen staan vol genoeg, een ritje naar de Ikea is steeds minder nodig. Dit is geen wensdenken van duurzame goeroes. De stelling komt uit de koker van het woonwarenhuis zelf.
"Waarschijnlijk zijn we voorbij de spullenpiek", zei het hoofd duurzaamheid van Ikea Steve Howard vorige maand. Tijdens een duurzaamheidsdebat georganiseerd door de Britse krant The Guardian trok hij een parallel met de 'oliepiek'. Dat is een begrip om aan te duiden wanneer de olieproductie op het hoogtepunt is. Voorspellingen daarover lopen uiteen, volgens sommigen is 'peak oil', zoals het heet, al geweest. Alleen achteraf is dat vast te stellen. Howard breidt het begrip uit. Hij ziet niet alleen een spullenpiek. "Ik zou zeggen dat we ook een roodvleespiek, een suikerpiek, een woninginrichtingspiek bereikt hebben."
Opmerkelijk, want Ikea is van plan tussen nu en 2020 de omzet zo ongeveer te verdubbelen. Volgens Howard hoeft dat elkaar helemaal niet tegen te spreken. De verkoper van huisraad moet zichzelf opnieuw uitvinden. "We zullen in toenemende mate een circulair Ikea creëren, waar je producten kunt laten repareren en recyclen."
Teleurstellende consumentenbesteding
Er zijn meer signalen dat consumenten in het Westen verzadigd lijken te raken. De cijfers van het zeer gewilde Apple geven een hint. In de laatste drie maanden van 2015 is de verkoop van iPads in elkaar gekukeld van 21 miljoen schermpjes een jaar eerder naar 16 miljoen. Het is anekdotisch bewijs, maar de cijfers passen wel in de al jaren teleurstellende consumentenbestedingen in het Westen. Natuurlijk: er was een diepe economische crisis, teveel schulden die nog afbetaald moeten worden, weinig vertrouwen in de toekomst. Maar ook als je dat verdisconteert, blijven de uitgaven van consumenten achter.
Of ze de materialistische spullenrace zat zijn, zich wenden tot de deeleconomie, massaal hun spullen repareren of weggeven, zal later pas echt blijken. Er is in ieder geval iets anders aan de hand dan na eerdere recessies. Uit: De verspulling heeft een hoogtepunt bereikt (Trouw: dinsdag 23 februari 2016)
Lees ook: Annie Leonard. The story of stuff : hoe onze obsessie met spullen de planeet, onze samenleving en onze gezondheid uitput, en een visie op verandering (2012) of John Naish. Genoeg : meer geluk met minder (uit 2008)
Youtube - Stuffocation: Living More With Less by James Wallman (2:35)
Terug naar Overzicht alle titels
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
De redactie behoudt zich het recht voor reacties te verwijderen