Thomas Mann

De Toverberg : roman
Vertaling Pé Hawinkels (De Arbeiderspers, 1975, 971 pagina's)
Vertaling: Hans Driessen (De Arbeiderspers, 2012, 928 pagina's) - € 49,99

U kunt u dit boek als lid van de Openbare Bibliotheek via www.bibliotheek.nl als ebook lenen/lezen

Oorspronkelijke uitgave: Der Zauberberg, 1924

Wikipedia: Thomas Mann (1875-1955) en De Toverberg (1924)

Korte beschrijving
In het kunstmatig isolement van een op ijle hoogte gelegen sanatorium in Davos ontmoet de hoofdfiguur, een jonge, gezonde en ontvankelijke ingenieur uit Hamburg die er zijn zieke neef bezoekt, diverse markante levenssferen, verpersoonlijkt in andere 'gasten'. In zijn gesprekken met hen beleeft hij in zijn eentje de hele westerse cultuurgeschiedenis opnieuw, vooral de sinistere en ironische trekjes daarin. Al gauw is hij zo gewend aan de specifieke sfeer en leefwijze in een sanatorium, vooral de geestelijke luxe die het biedt, dat hij niet meer terug wil naar de burgermaatschappij en zich ziek meldt. Hij blijft dus, tot hij na lange jaren van experimenteren met gevoel en verstand door het uitbreken van de Eerste Wereldoorlog gedwongen wordt af te dalen naar de gewone wereld. We laten hem ten slotte achter ergens op een slagveld. Een naar vorm en inhoud overweldigend rijk boek, vol onvergetelijke types als de cynische jezuïet Naphta, de tragikomische humanist Settembrini en de Slavische femme fatale Mme Chauchat. Hier in een fraaie nieuwe vertaling van de bekroonde vertaler Hans Driessen. De roman werd verfilmd en bewerkt tot televisie-feuilleton. Kleine druk.

Pieter Steinz - Der Zauberberg
Deze kolossale ideeënroman is de Mount Everest van de wereldliteratuur; zelfs doorgewinterde literaire alpinisten, die zonder probleem hoge toppen als Moby-Dick en Anna Karenina hebben bedwongen, blijven vaak onderweg steken. Allereerst doordat Der Zauberberg bijna duizend pagina's dik is; in het voorwoord van de roman waarschuwt de alwetende verteller al dat hij het verhaal van deze hoofdpersoon niet 'in een handomdraai' klaar zal zijn. Daarnaast omdat Mann zich weinig gelegen laat liggen aan een spannend plot of een hoog tempo. Het gaat om de karakterontwikkeling van de Hamburgse ingenieur Hans Castrop, en om de politieke en ethische discussies die door zijn leermeesters wordt gevoerd. Af en toe lijkt het zelfs of de tijd wordt stilgezet - een toepasselijk effect in een roman die zich afspeelt in een sanatorium dat zijn patiënten dwingt tot rust en regelmaat. De drie weken die de 23-jarige Hans heeft uitgetrokken voor een bezoek aan zijn tuberculeuze neef in Davos worden er dan ook ongemerkt 36; zeven jaren waarin Hans van een enigszins naïeve jongeman verandert in een mens van de wereld. Hij voert gesprekken met de Italiaanse humanist Settembrini en de reactionaire jezuïet Naphta; hij wordt hopeloos verliefd op het Russische jongensmeisje Clawdia Chaucat; en hij leert drinken en praten van de Hollandse (!)  bon vivant mynheer Peeperkorn. Met de de meeste mensen in zijn omgeving loopt het niet al te best af, maar zelf is hij uiteindelijk perfect gebildet. In een epiloog zien we hem terug in de loopgraven van de Eerste Wereldoorlog - een laatste staaltje van de ironie waarin Mann grossiert.
Uit: Steinz : gids voor de wereldliteratuur in 416 schrijvers, 104 meesterwerken, 26 one-book wonders, 52 boekwebben, 26 thema's, 26 quizzen en 52 landkaarten (Prometheus 2015, 560 pagina's € 34,95)

Fragment uit het Eerste hoofdstuk
Aankomst
In het hartje van de zomer reisde er een eenvoudig jongmens van zijn vaderstad Hamburg naar Davos-Platz in het Graubündse land. Hij was van plan er drie weken te blijven.
  Maar van Hamburg helemaal daarheen, dat is een lange reis - te lang eigenlijk in verhouding tot een bezoek van zo korte duur. Zij voert door verscheidene van 's heren landen, bergop en bergaf, vanaf de Zuidduitse hoogvlakte omlaag naar de oever van het Zwabenmeer en per boot over de springerige golven, steeds verder over afgronden, die vroeger onpeilbaar geacht werden.
  Van daar af versnippert de reis, die zo lang royaal, in rechte lijnen verlopen is. Er is herhaaldelijk sprake van oponthoud en andere beslommeringen. Bij het plaatsje Rorscach, op Zwitsers grondgebied, worden lijf en leven weer aan de spoorweg toevertrouwd, zonder dat men echter voorlopig verder komt dan tot Landquart, een Alpenstationnetje waar men zich gedwongen ziet in een andere trein over te stappen. het is een smalspoor, waarmee men na enige tijd in ene tochtige en weinig aantrekkelijke omgeving rondgehangen te hebben zijn weg vervolgt, en op het moment dat de kleine, doch blijkbaar over meer dan normale trekkracht beschikkende machine zich in beweging zet begint het deel van de tocht dat met recht avontuurlijk mag heten, een steile, hardnekkige klim waar maar gene eind aan schijnt te komen. Station Lanquart ligt namelijk naar verhouding nog op geringe hoogte; van nu af aan echter is het menens en dringt men langs ongebaande wegen te midden van beklemmende rotspartijen door in het hooggebergte. (pagina 8 in de vertaling van Pé Hawinkels, 2e druk 1979)

Klik hier voor een artikel over Thomas Mann, De Toverberg, Tony Judt, Lucas De Man en een leesavontuur.
In 1989 verscheen bij Teleac het boek Schrijvers van de nieuwe tijd : van Ibsen tot Kafka. Een van de tien hoofdstukken ging over Thomas Mann. Klik hier voor dit artikel (28 pagina's)

Lees ook: De kuur : roman van Emily Kocken (uit 2017)

Een blog over dit boek  

Terug naar Overzicht alle titels