Borgerhoff & Lamberigs 2018, 143 pagina's - € 19,99
Meer informatie over Ruben Mersch (1976)
Korte beschrijving
Hoe op een constructieve manier om te gaan met meningsverschillen? De auteur heeft dit boek geschreven vanuit het idee dat een verschil van inzicht tot onoverbrugbare meningsverschillen en ruzies kan leiden. Hij heeft onderzoek gedaan over dit onderwerp door boeken te lezen van neurologen, diplomaten, psychologen en filosofen. Hierdoor bekijkt en behandelt hij het onderwerp vanuit meerdere gezichtspunten en heeft hij een handleiding geschreven hoe om te gaan met meningsverschillen. Hij beantwoordt vragen als: 'Hoe kun je er voor zorgen dat de ander open staat voor jouw argumenten?’, 'Kun je leren om niet elke afwijkende mening als een aanval te zien?’ en 'Bestaan er methodes om, in plaats van te schelden, samen na te denken over mogelijke oplossingen?' Het doel moet volgens hem zijn om te leren, om een best mogelijke oplossing te vinden en niet zozeer om gelijk te krijgen..
Tekst op website uitgever
Echt eenvoudig is het niet, van mening verschillen. En het lijkt wel alsof we het steeds moeilijker vinden. Gooi een stelling over om het even welk maatschappelijk thema in een groep en de kans is groot dat ze elkaar als een bende overstresste chimpansees met uitwerpselen beginnen te bekogelen. Net als een verbitterd koppel dat enkel nog samenblijft voor de kinderen bekvechten we over alles. Over zwarte Piet, vluchtelingen en kernenergie, over de hoofddoek, seksisme en de vraag of het allemaal de schuld is van de sossen. Die debatten zijn zelden constructief. We luisteren niet maar blijven onverdroten op de enorme nagel van ons eigen grote gelijk kloppen. De lijm die onze samenleving bij elkaar houdt lijkt zijn kleefkracht te verliezen. Maar wat doe je eraan? Stel dat je daar zelf staat voor die ene tierende nonkel, hoe kan je er dan voor zorgen dat die discussie eindigt zonder slaande deuren en wenende tantes? Hoe kan je met elkaar praten zonder dat het schreeuwen wordt, overtuigen zonder de ander te beledigen, toegeven zonder plat op je buik te gaan? Bestaat daar een handleiding voor? Nu wel. Doe er uw voordeel mee.
Fragment uit Enkele debatten die je beter kunt vermijden
Pas op met waarden
Rechtvaardigheid. Vrijheid. gelijkheid. Zelfbeschikkingsrecht. Geef toe, daar kan je niet tegen zijn? Toch zijn in een debat dat soort grote woorden vaak contraproductief. Als je een beetje creatief bent kan je er elke denkbare positie mee verdedigen. Ben je voor abortus? Dat kan je dan verdedigen door te verwijzen naar het recht op zelfbeschikking van de vrouw. Ben je tegen? Dan gebruik je het recht op leven van het ongeboren kind. Tegen vluchtelingen? Dan kan je het recht van en land om zelf te beslissen wie ze al dan niet toelaten inzetten. Voor? Dan gebruik je het recht van de vluchtelingen op een menswaardig bestaan. Ben je Iran? Dan heb (je) het over rechtvaardigheid: waarom mogen als die andere landen wel kernwapens hebben en jij niet? ben je Israël? Dan roep je het recht op zelfbeschikking in om die nucleaire installaties van Iran te bombarderen.
Al die mooie waarden en principes gebruiken we vaak als retorische schilden om onze positie te verdedigen. Als een troefkaart die we triomfantelijk op tafel smijten wanneer onze andere kaarten niet veel voorstellen. Toen in een onderzoek voorstanders van het homohuwelijk te horen kregen dat de kinderen uit zo'n huwelijk vaak minder gelukkig zijn dan kinderen uit een huwelijk tussen man en vrouw, vonden ze dat het geluk van die kinderen niet doorslaggevend was. Nee, het draaide om waarden: het recht om te trouwen met wie je wil, onafhankelijk van je geaardheid. Aan tegenstanders van dat homohuwelijk vertelden de onderzoekers dat kinderen uit een huwelijk tussen twee mannen of vrouwen even gelukkig waren als kinderen uit een traditioneel huwelijk. Ook die tegenstanders vonden het geluk van die kinderen niet de belangrijkste factor. Ook zij riepen een hoger principe in om hun positie te verdedigen: et heilige verbond tussen man en vrouw.
Pas dus op met dure woorden. Gebruik ze niet om te verdoezelen dat je nauwelijks goede argumenten hebt. En als je tegenstander ze inzet, vraag haar dan om te verduidelijken wat ze ermee bedoelt. Vrijheid klinkt als iets waar je niet tegen kunt zijn. Maar als een bedrijfsleider vol vuur pleit voor meer vrijheid bedoelt ze misschien wel de vrijheid om zoveel mogelijk winst te maken zonder rekening et houden met de veiligheid of het milieu. Voor een fervente rookster betekent vrijheid vaak haar recht om overal en zonder rekening te houden met de omstaanders een sigaret op te steken. Ook 'onze waarden en normen' klinkt als iets waarvoor het waard is om te vechten. Maar als politici het hebben over waarden en normen bedoelen ze meestal gewoon onze groep. (pagina 122-123)
Voorpublicatie: Weet dat je te weinig weet – zo bestrijd je je innerlijke hokjesmens (De Correspondent, 12 september 2018)
Lees ook: Oogklepdenken : waarom we allemaal idioten zijn (uit 2012) en Waarom iedereen altijd gelijk heeft (uit 2016)
Terug naar Overzicht alle titels
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
De redactie behoudt zich het recht voor reacties te verwijderen