Hollands diep 2018, 463 pagina's - € 24,99
Lenen als E-book via bibliotheek.nl
Oorspronkelijke titel: Before you know it : the unconscious reasons we do what we do (2017)
Wikipedia: John Bargh (1955)
Korte beschrijving
De Amerikaanse hersenwetenschapper dr. John Bargh (1955) is een expert op het gebied van het onbewuste brein en weet de lezer mee te nemen langs invloedrijke psychologische krachten die aan het werk zijn tijdens alle aspecten van ons dagelijks leven. Het gaat om een wereld die bestaat achter de oppervlakte van het bewustzijn. In zijn laboratoria wordt door revolutionair researchwerk duidelijk gemaakt hoe het onbewuste een grote rol speelt bij ons denken, voelen en gedrag. Deze inzichten zijn van grote betekenis voor ons dagelijks leven. De grote waarde van deze uitgave is dat het duidelijk een reactie is op de vaak nogal negatieve opvattingen van Freud over het onbewuste. Bargh wijst op een nieuw onbewustzijn, dat een helpend en krachtig deel van de geest is waartoe we toegang kunnen krijgen en dat we beter kunnen begrijpen. Tussen alle psychologieboeken is deze publicatie buitengewoon belangrijk. Het gaat immers om een nieuwe wetenschap van het onbewuste waarmee vele mythen uit de weg worden geruimd. Met notenapparaat, literatuurlijst en register; geen illustraties.
Net als bij andere hiervoor beschreven doorwerkeffecten van recente gedachten en ervaringen treedt het referentie-effect onbedoeld en onbewust op. Kahneman wijst erop dat dit zelfs gebeurt in zeer belangrijke situaties waarbij het om getallen draait, zoals bij prijsonderhandelingen voor diensten en producten, het bepalen van de hoogte van een schadevergoeding in rechtszaken en schattingen van toekomstige verdiensten of verkopen. Zelfs absurde getallen kunnen in je hoofd blijven zitten en een doorwerkeffect hebben, zoals bij een onderzoek waarbij de deelnemers eerst lazen dat Mahatma Gandhi een miljoen jaar oud was geworden. Zoals Kahneman zegt, je hebt 'geen controle over het effect en je hebt er geen erg in dat het optreedt. De deelnemers die willekeurige of absurde referenties voorgeschoteld hebben gekregen [...] ontkennen stellig dat deze duidelijk nutteloze informatie van invloed kan zijn geweest op hun schatting, en ze hebben het mis.'
Gezien dit krachtige effect van numerieke referenties op ons gedrag vraag ik me af of, als verder alles gelijk is, mensen op Interstate 95 over het algemeen harder rijden dan op Interstate 40 (daar zou iemand onderzoek naar moeten doen). Ik begin hierover, zodat ik een excuus heb om te vertellen over de drie oude dames die op een autoweg door de politie worden aangehouden omdat ze te langzaam rijden. Achter hen heeft zich een kilometerslange file gevormd. 'Maar agent', werpt de chauffeur tegen, 'het bord gaf een maximumsnelheid van 60 kilometer aan.'
De agent grinnikt. 'Nee, mevrouw, dit is de Highway 60, de maximumsnelheid is 120 kilometer per uur.' Dan werpt hij een blik op de achterbank en ziet daar twee passagiers zitten, bleek en met opengesperde ogen, zwaar ademend en hevig zwetend. 'Wat is er mis met uw vriendinnen achterin, mevrouw?' vraagt hij aan de chauffeuse. 'O, niks aan de hand, hoor,' zegt ze. 'We komen zojuist van Highway 183.' (pagina 168-169)
Terug naar
Terug naar Overzicht alle titels
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
De redactie behoudt zich het recht voor reacties te verwijderen