Van Gennep 2020, 155 pagina's - €14,99
Korte beschrijving
Deze bundel van tien essays over het stedelijke voedselsysteem van de toekomst is gemaakt door de Flevo Campus. 'Denkers over voedsel' is de ondertitel en de tien auteurs hebben hun duidelijke visie over voedsel en wat er aan ontwikkelingen plaatsvindt. De essays gaan over: de invloed van de Brexit en van het Amerikaanse voedselsysteem op onze voeding in Nederland, vleesverlangers en vleesvervangers, consumentengedrag, de invloed van burgers op ons voedselsysteem, de traditionele landbouw en de klimaatverandering, lokale producten en hoe belangrijk het is die te eten, kringlooplandbouw, een historische beschouwing en de invloed van digitalisering. De auteurs zijn deskundigen in de voedselindustrie, onderzoekers aan Aeres Hogeschool, politici en journalisten. Flevo Campus is een kennisinstituut in Almere en het samenwerkingsverband van Aeres Hogeschool, Gemeente Almere, Provincie Flevoland en Wageningen University. Een boek gericht op geïnteresseerden, politici en beleidsmakers op het gebied van voedsel. Met figuren in zwart-wit en eindnoten bij iedere bijdrage..
Tekst op website uitgever
Het was toch al geen eenvoudige opgave om de manier waarop wij mensen ons voeden gezonder te maken en te verduurzamen, maar het jaar 2020 deed er nog een flinke schep bovenop. Het was het jaar van de Covid-19-pandemie, de Brexit en Black Lives Matter, het jaar waarin duidelijker werd dan ooit dat voormalig wereldleider Amerika tot op het bot is verdeeld over zo’n beetje alles en waarin Nederlandse boeren eens te meer te hoop liepen tegen stikstofmaatregelen.
Als er iets is wat 2020 ons leert, is het dat we veerkracht moeten tonen. Hoe we ons voedselsysteem inrichten is niet in beton gegoten; het kan allerlei vormen aannemen. Is Brexit behalve een drama in vierendertig delen ook een kans? Wat kunnen we leren van Support Your Locals? Wat gebeurt er als we ‘de’ consument serieus nemen? En wat kan het stedelijk voedselsysteem van de toekomst leren van traditionele landbouwtechnieken?
Flevo Campus bundelt elk jaar de beste essays over het (stedelijk) voedselsysteem van de toekomst. Met dit jaar bijdragen van Herman Lelieveldt, Stephen Satterfield, Kelly Streekstra, Sebastiaan Aalst, Marian Stuiver, Charles C. Mann, Sigrid Wertheim-Heck, Anke Brons, Lenno Munnikes, Hester Dibits, Joris Lohman, Frank Verhoeven en Emily Whyman
Flevo Campus Jaarboek 2020-2021
Fragment uit IV - De meeste consumenten deugen (Sebastiaan Aalst0
Minder markt, meer politiek
Het wordt tijd dat de voedselomgeving waarbinnen wij ons als voedselconsumenten bewegen wordt gepolitiseerd. Onze voedselomgeving is geen natuurverschijnsel, maar een optelsom van eindeloos veel politieke keuzes. Dat hebben we te lang ontkend vanuit het idee dat er zoiets zou bestaan als een waardenvrije consumptiemaatschappij, waarin de overheid geen andere rol heeft dan die van marktmeester.
We moeten onze omgeving en de overkill in het aanbod en de marketing van zoet, zout en vet eten beschouwen als een politieke keuze, waar we een alternatief tegenover kunnen zetten. Dat lukt alleen als we de sociale norm - normen die we afleiden uit het gedrag van mensen om ons heen - doorbreken, omdat die keer op keer dwingender blijkt dan de behoefte van individuele consumenten om gezonde, duurzame keuzes te maken. Daarmee verlaten we het domein van de markt en betreden we dat van de politiek. We kunnen samen de standaarden bepalen waaraan ons voedsel moet voldoen, op dezelfde manier waarop we eisen kunnen stellen aan duurzaamheid en zaken als dierenwelzijn. Daarmee creëren we bovendien een gelijk spelveld, waarbinnen marktpartijen kunnen concurreren op andere waarden dan uitsluitend prijs.
De meeste van de genoemde voorbeelden, van een verbruiksbelasting op vlees tot een suikertaks, true pricing en het garanderen van een eerlijke prijs voor boeren, kunnen bijdragen aan dat nieuwe gelijke speelveld. De mogelijkheden beperken zich gelukkig niet tot landelijk beleid: we zien dat steeds meer steden daar een rol voor zichzelf in weggelegd zien. Denk aan het verbod op marketing van junkfood in het openbaar vervoer in Londen. Een verbod van junkfood in de directe omgeving van scholen wordt ook steeds vaker genoemd, zoals ook kan worden overwogen om aanbiedingen voor fastfood, energiedrankjes en andere suikerhoudende frisdranken te verbieden. Steden moeten zich daarop beraden, want de verwachting is dat in 2050 circa 70 procent van de wereldbevolking in steden woont. Stadsbesturen en lokale overheden hebben grote invloed op de voedselomgeving en daarmee op de keuzevrijheid en de gezondheid van die toekomstige consumenten. (pagina 50-52)
Lees o.a. De profeet en de tovenaar : twee grondleggers en hun concurrerende ideeën over een leefbare toekomst op onze planeet van Charles C. Mann (uit 2018)
Terug naar Overzicht alle titels
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
De redactie behoudt zich het recht voor reacties te verwijderen