Christian Rudder

Wie we zijn wanneer we denken dat niemand kijkt
Atlas Contact 2015, 303 pagina's - € 29,99

Lenen als E-book via bibliotheek.nl

Oorspronkelijke titel: Dataclysm: who we are whem we think no one's looking (2015)

Wikipedia: Christian Rudder (1975)

Korte beschrijving

De mede-oprichter van een grote datingsite in de Verenigde Staten neemt een kijkje in de enorme hoeveelheden data die hij nu tot zijn beschikking heeft. Rudder is een uitstekende schrijver, vlot en geestig. Hij duikt op een creatieve manier in de data en toont dat wat mensen zeggen en wat mensen doen heel iets anders is. Hij neemt een aantal taboes onder de loep, met name racisme. Rudder is niet blind voor de beperkingen van data, maar hij laat zien dat er met zoveel en zoveel verschillende soorten data ongekend veel nieuwe inzichten mogelijk zijn. Zijn enthousiasme over de mogelijkheden en zijn optimisme werken aanstekelijk. Ondanks de soms sombere boodschap (racisme is overal en privacy bestaat niet meer) is het een vrolijk boek. De situaties en handelingen die beschreven worden, hebben betrekking op de Verenigde Staten en sommige zijn niet herkenbaar voor ons. Maar dat betekent zeker niet dat ons gedrag een haartje beter is. De tekst staat tjokvol Amerikaans en internetjargon, een lastige klus voor de vertaalster, die prima werk heeft geleverd. Geïllustreerd met tabellen en grafieken. Bevat notenapparaat.

Fragment uit de Inleiding
Als oprichter van een site met advertenties kan ik bevestigen dat gegevens inderdaad handig zijn voor de verkoop. Elke webpagina kan de volledige gebruikerservaring opslurpen: alles waar iemand op klikt, wat hij intikt, en zelfs hoe lang hij ergens blijft hangen. Van daaruit is het vervolgens niet zo heel moeilijk om je een redelijk goed beeld te vormen van iemands behoeften en hoe je die kunt stillen. Maar hoe geweldig de mogelijkheden ook mogen zijn, ik wil het hier niet hebben over een geheime missie in ons land om bodyspray te verkopen aan mensen die iets over deodorant melden aan hun vrienden. Wat ik via dezelfde toegang tot de data wél wil doen is de gebruikerservaring - de klikjes, wat iemand intikt en de milliseconden waarin dat allemaal gebeurt - voor een heel ander doel inzetten. De twee grote en actuele vragen over Big Data gaan over toezicht en geld, maar ik heb de afgelopen drie jaar aan een derde verhaal gewerkt, namelijk aan het menselijke.
  Misschien weet Facebook dat je een van de vele mensen bent die van M&M's houden en krijg je daardoor relevante aanbiedingen voorgeschoteld. Zo weet Facebook ook wanneer het uit is met je vriendje, wanneer je naar Texas verhuist, op steeds meer foto's samen met je ex staat en het vervolgens weer aan is met hem. Google weet wanneer je een naar een nieuwe auto op zoek bent en kan je het juiste model en merk tonen die precies bij jouw pscyho-grafisch profiel passen. Ben je een maatschappelijk geëngageerde, sensatiebeluste persoonlijkheidstype B-man van tussen de 25 en 34 jaar? Dan krijg je een Subaru te zien. Google weet tegelijkertijd ook of je homo bent, boos, eenzaam, racistisch of bang dat je moeder kanker heeft. Twitter, Reddit, Tumblr, Instagram - al die bedrijven zijn eerst en vooral bedrijven, maar op een goede tweede plaats zijn het daarnaast demofragen met een ongekend bereik, ongekende volledigheid en een ongekend belang. Zo kunnen die digitale gegevens ons bijna als een bijkomstigheid tonen hoe we ruziemaken, liefhebben en ouder worden, wie we zijn en hoe we veranderen. Het enige wat we daarvoor hoeven te doen is kijken. Bouw een beetje afstand in en de data ontsluiten vanzelf hoe mensen zich gedragen wanneer ze denken dat er niemand meekijkt. Ik zal je in dit boek vertellen wat ik heb gezien. O ja, en eh ... lazer op met die deo!  (pagina 10-11)|

Youtube - Christian Rudder author "Dataclysm" on "Book Talk" radio  (7:37)



Terug naar Overzicht alle titels