Lemniscaat 2020, 109 pagina's - € 12,50
Informatie over Stevo Akkerman (1963)
Korte beschrijving
Elf interviews voor EO-tv en dagblad Trouw worden weergegeven in honderd pagina's, voorzien van zwart-witfoto’s van de geïnterviewden (afgedrukt tegen een blauwe achtergrond) met een inleiding en een slot. Het onderwerp van de interviews is: hoe moeten we onze morele intuïties vormgeven na het stuklopen van het marktdenken en de 'dood van God'? De auteur, columnist in Trouw, gaat in gesprek met schrijvers, filosofen, theologen en andere wetenschapsbeoefenaars uit Nederland en daarbuiten. In de ontmoetingen komen vele verschijningsvormen van 'het goede' bij mensen ter sprake en vooral dat het 'nooit een vast gegeven' (Marilynne Robinson) is. De interviewer heeft veel oog voor intermenselijke relaties en ook voor abstracte noties. In het slot spreekt de auteur zich uit tegen de narcistische moraal en voor het belang van het erkennen van de hobbelige werkelijkheid als grond voor ethiek (pagina 108). 'Het goede is hoopvol leven met imperfecties' (Rowan Williams) en handelen kan worden geïnspireerd door het bovenzinnelijke. De auteur is gerespecteerd journalist, winnaar van de Heldringprijs. Overzichtelijke boekverzorging..
Tekst op website uitgever
Hoe weten we of we ‘het goede’ doen? Deze vraag staat centraal in Wat is dan goed? van journalist Stevo Akkerman. Hoe herkennen we het verschil tussen goed en kwaad, nu kerken en andere instituten zoveel terrein hebben verloren?
In zijn eerdere boek Het klopt wel, maar het deugt niet (2016) betoogt Akkerman dat de moraal terug moet in de maatschappij en het bedrijfsleven. Maar hoe vind je die moraal dan ? Wat is ‘het goede’? Zit dit in de mens zelf? Of moeten we hiervoor toch een beroep doen op hogere machten?
Op zoek naar antwoorden gaat Stevo Akkerman te rade bij schrijvers, filosofen, theologen en psychologen. Bestaat er wel zoiets als ‘goed’ en ‘kwaad’? Is het goede doen een kwestie van welbegrepen eigenbelang, of is het goede een principe waar we als mens nauwelijks bij kunnen, maar wel naar blijven reiken? Welke rol speelt schaamte? En hoe zit het met het geweten?
Zijn zoektocht levert Stevo Akkerman geen absolute waarheden op maar, wel een prikkelend en diepgravend mozaïek aan ideeën, dat ons vaak te simplistische beeld van goed en fout op losse schroeven zet.
Fragment uit (de) Inleiding
Er moest een bankencrisis aan te pas komen, en meer dan dat. Er moest, als gevolg van de heiligverklaring van het marktdenken, veel misgaan in de zorg, het onderwijs en de sociale wetgeving. Er moest een klimaatcrisis bovenop komen. Maar toen begon toch heel breed het besef te dagen, binnen en buiten de politiek, dat het neoliberale experiment was vastgelopen. Wat begon met de gedachte van Margaret Thatcher dat 'er niet zoiets bestaat als een samenleving', was geëindigd in 'een Wilde Westen zonder sheriff', om een Amerikaan te citeren uit mijn boek Het klopt wel, maar het deugt niet.
Het amorele universum, dat van gene maatschappelijke bezieling wilde weten, is op zijn grenzen gestuit, en dat is goed nieuws. Maar wat komt ervoor in de plaats? Hoe geven we vorm aan wat onze morele intuïties ons vertellen nu het traditionele gezag van kerken en andere organisaties grotendeels is verdampt? Aan het slot van Het klopt wel, maar het deugt niet, gepubliceerd in 2017, concludeerde ik dat wij mensen nodig hebben die kiezen voor het goede, wat iets anders is dan degene wat niet verboden is. Daarop volgde natuurlijk de vraag: wat is het goede dan wel? Dat leidde tot een reeks interviews in dagblad Trouw, die gedeeltelijk samenviel met een tv-serie, uitgezonden door de EO. (pagina 9)
Lees ook: Het klopt wel, maar het deugt niet : de maatschappelijke moraal in het nauw (uit 2016)
Terug naar Overzicht alle titels
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
De redactie behoudt zich het recht voor reacties te verwijderen