De Bezige bij 2021, 456 pagina's - € 24,99
Oorspronkelijke titel: The Every (2021)
Wikipedia: Dave Eggers (1970)
Korte beschrijving
Dave Eggers (1970) behoort tot de meest originele schrijvers ter wereld. Zijn romans geven ieder op eigen wijze commentaar op wat scheef is in de VS of de wereld. In ‘Wat is de Wat’ (2006) toonde Eggers zijn betrokkenheid bij Afrikaanse migranten. In ‘De Cirkel’ (2013) beschreef Eggers de belevenissen van een jonge vrouw die gaat werken bij de Circle (een soort mix van Facebook en Google) en daar stap voor stap wordt beroofd van haar privacy. In ‘Het Alles’ gaat Eggers op de ingeslagen weg verder. Delaney Wells, een voormalig boswachter, weet een baantje te krijgen bij de Every, een bedrijf dat is ontstaan na een fusie van het grootste techbedrijf met het grootste e-commercebedrijf. Gedreven door haar kritische geest probeert Delaney de macht van dit bedrijf van binnenuit te vernietigen. Eggers houdt ons een spiegel voor: hoe lang laten we toe dat de wereld en het individu worden gedomineerd door bedrijven die onze persoonlijke integriteit en vrijheid met voeten treden. ‘Het Alles’ is te zien als de opvolger van Huxleys ‘Brave New World’ en Orwell’s ‘1984’. Een dystopie die iedereen zou moeten lezen.
Tekst op website uitgever
Het Alles speelt zich een paar jaar na De Cirkel af, in een wereld waar het machtigste internetbedrijf op aarde alle andere succesvolle computerbedrijven heeft overgenomen en het rijkste en gevaarlijkste – en gek genoeg meest geliefde – monopolie ooit is gecreëerd: Het Alles.
Delaney Wells lijkt niet bepaald de ideale nieuwe werknemer van Het Alles: als voormalig boswachter staat ze zeer sceptisch tegenover de nieuwe technologie, maar toch weet ze dankzij haar charmes een baan te krijgen. Ze is een vrouw met een missie, en heeft maar één doel voor ogen: het bedrijf van binnenuit vernietigen. Samen met haar partner in crime, de flegmatieke Wes, gaat ze op zoek naar de zwaktes van Het Alles, in de hoop de mensheid te bevrijden. Maar voor wie strijdt Delaney eigenlijk? En wil de mens wel écht vrij zijn?
Fragment uit XVIII (Hoe deze tekst te lezen)
'Daar ben je!' De woorden werden gezongen door een stem achter Delaney.
Het was Kiki, met een triomfantelijke blik in haar ogen. Hoewel ze altijd precies wist waar Delaney was, leek ze elke keer weer uitzinnig van vreugde als ze haar daar inderdaad aantrof. Ze stonden nu voor de lobby van Algo Mas.
Kiki droeg vandaag bolvormige houten sieraden die net niet bizar waren en een witte bodysuit in kniehoge laarzen à la Barbarella meets Condoleezza. Maar Kiki's gezicht leek in een week tijd jaren ouder geworden. Dat kon Delaney niet zeggen. Ze kon niet eens zeggen dat ze er moe uitzag. Dat zou gesignaleerd worden door TruVoice en AnonCom, en waarschijnlijk ook door ComAnon.
'Gaat-ie?' vroeg ze in plaats daarvan.
'Met mij? Ja hoor!' antwoordde Kiki. En toen, alsof ze zich realiseerde dat ze te afwerend had geklonken, begon ze opnieuw en grinnikte eerst even hartelijk. 'Perfect,' zei ze. 'Alleen een beetje te weinig geslapen. Klaar voor je volgende flexplek?'
'Zeker,' zei Delaney. Ze zag dat Kiki een afwezige blik in haar ogen had gekregen. Ze wachtte terwijl Kiki naar onbekende werelden leek te reizen en ten slotte weer terugkeerde.
'Ik heb pas een eval gehad,' zei Kiki, 'en daarin stond dat ik minstens 7,6 uur nodig heb. Maar ik kan me niet eens herinneren wanneer ik ooit zo lang heb geslapen. Misschien op de middelbare! Hoeveel moet jij?'
Delaney had geen idee. 'Misschien zeven?'
Kiki's ogen vertrokken weer naar verre bestemmingen. 'Automatisch beantwoorden,' zei ze tegen haar AI-assistent. 'Alle eenenveertig.' Ze concentreerde zich weer op Delaney. 'Hoe snel reageer jij meestal op een berichtje?'
Wes had een uitgebreid systeem voor Delaney ingesteld dat alles in haar inbox automatisch beantwoordde, maar dat kon ze Kiki niet vertellen. 'Hangt ervan af,' antwoordde ze.
'Ik probeer sneller te worden,' zei Kiki. 'Door een paar superlate reacties zat ik op een gemiddelde van tweeëntwintig minuten wat - terecht - werd gesignaleerd. Dat is niet beleefd en niet professioneel. Daarom heb ik OwnSelf gevraagd mijn afhandelingstijd te verbeteren. Maar vanochtend was Nino ziek en ik liep dus weer achter en moest ik mijn achterstand wel met automatische berichtjes wegwerken, wat ook niet goed is. Ik probeer de juiste balans te vinden, maar het is niet makkelijk ... Sorry,' zei ze. 'Waar waren we ook alweer?'
'Mijn volgende flexplek,' zei Delaney. Bij TellTale, zei je toch?'
'Aha, oké. Loop mar mee,' zei ze, en ze beende met hernieuwde energie de campus over naar een gebouw waar Delaney had aangenomen dat het een soort arboretum was. Het was een glazen bouwwerk met stalen panelen vol planten en bloemen.
'het is vast spannend,' zei Kiki, en ze keek op haar oval. 'het is vast súperopwindend,' corrigeerde ze en zag dat haar oval dit goedkeurde, 'om weer te rouleren. Om je weer op nieuw terrein te wagen.' Opnieuw keek ze op haar oval om te zien of er punten waren gescoord. Niets. Ze probeerde het nog eens. 'Om je onverdróten op nieuw en parcimonieéus terrein te wagen.' Er kwamen twee vrolijke belletjes uit haar oval en Kiki glimlachte. (pagina 164-165)
Lees vooral ook: De cirkel (2013)
Interview: Dave Eggers: ‘Dankzij Amazon en Apple leven we als goudvissen in een kom’ (De Volkskrant 14 oktober 2021)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
De redactie behoudt zich het recht voor reacties te verwijderen