Uitgeverij Pluim 2021, 112 pagina's - € 12,99
Reeks: Vitale ideeën voor de wereld van morgen
Website Floor Milikowski (1980)
Korte beschrijving
Journalistieke schets van de tegenstellingen tussen de Amsterdamse stedelijke overheid en bewoners van buitenwijken als Slotervaart en de Bijlmer, die hun hechte leefgemeenschappen bedreigd zien door grootschalige plannen voor stadsvernieuwing.. - In de Amsterdamse buurt Venserpolder verzetten de bewoners zich tegen de plannen van de gemeente om achterstanden en problemen in de wijk aan te pakken. De bewoners hebben zelf het heft in handen genomen en ze willen als volwaardige partners meepraten, meedenken en meedoen en niet lijdzaam toekijken hoe van bovenaf beslissingen worden genomen over hun toekomst. Drie kilometer verderop hebben kunstenaars, ondernemers en maatschappelijke organisaties uit de Bijlmer en andere buurten in Amsterdam-Zuidoost hun eigen werkplek gecree?erd in een voormalig kantoorgebouw tussen de Johan Cruijff Arena en de Ikea. Maar de bruisende, cultureel diverse verzamelplaats moet binnenkort plaatsmaken voor een luxe appartementencomplex dat deel uitmaakt van een geheel vernieuwde stadswijk met winkels, cafe?s en restaurants.Op steeds meer plekken in de stad ontstaan botsingen tussen de beleidsplannen van de gemeente en de dromen en ambities van de gemeenschappen, die een ander Amsterdam voor ogen hebben dan de ambtenaren met wie ze aan tafel zitten. Hoe verhouden de wereld van de straat en de wereld van de Stopera zich tot elkaar en hoe zijn ze bij elkaar te brengen? Een boek over de onzichtbare rijkdom in de buitenwijken van Amsterdam
Tekst op website uitgever
Op steeds meer plekken in de stad nemen buurtbewoners het heft in handen. Zij kennen de buurt en haar bewoners beter én langer dan wie dan ook en ontwikkelen plannen om de hechtheid van de buurt te bevorderen of in stand te houden. De toekomst van superdiverse steden, betoogt Floor Milikowski, ligt juist hier, waar het barst van de jonge, ambitieuze kunstenaars, ondernemers en maatschappelijk werkers. Gesterkt door de gemeenschappen waaruit zij komen, bundelen ze de krachten – voor een gelijkwaardigere toekomst, waarin niemand wordt vergeten. Van de vrouwennetwerken in de Bijlmer tot de maatschappelijk ondernemers uit Nieuw-West: het is een wijdverbreid fenomeen dat een nieuwe sociale dynamiek blootlegt. Wij zijn de stad is een inspirerend boek over de kracht van de gemeenschap en de voor beleidsmakers vaak onterecht onzichtbare rijkdom in de buitenwijken van Amsterdam.
Fragment uit De gemeenschap
Een vitale gemeenschap brengt individuen tot bloei en zou daarom het uitgangspunt moeten zijn bij iedere ontwikkeling, concluderen McKnight en Kretzmann. Ze stelden een lijst op met zes bouwstenen die bepalend zijn voor de kracht en de vitaliteit van een buurtgemeenschap, de kracht van verenigingen, de middelen van openbare, particulieren en non-profitinstellingen, de fysieke hulpbronnen in buurten, de economische middelen van buurten en de verhalen en het erfgoed van buurten. De mate waarin deze bouwstenen aanwezig zijn in een buurt hangt nauw samen met de manier waarop bewoners aankijken tegen hun eigen gezondheid en welzijn, de relatie met en opvoeding van hun kinderen, de buurteconomie, sociale rechtvaardigheid, comfortabel ouder worden en lokale democratie.
De ABCD-methode is een vorm van 'samenlevingsopbouw' waarin niet de problemen van een lokale gemeenschap centraal worden gesteld, maar de krachten, talenten en netwerken die in de buurt aanwezig zijn. Het is geen stappenplan met een duidelijk eindpunt dat leidt tot een overzichtelijk lijstje met behaalde doelen, maar een permanente werkwijze om de gemeenschap voortdurend te versterken en te onderhouden. Daarin zijn de bewoners zelf leidend en is de overheid er om te faciliteren.
McKnight en Kretzmann lieten zich inspireren door gemeenschapsactivist en politiek theoreticus Saul Alinsky, ook wel 'de vader van de samenlevingsopbouw' genoemd. Vanaf het einde van de jaren dertig van de vorige eeuw streed Alinsky, een zoon van Joods-Russische immigranten, voor betere leefomstandigheden voor arbeiders in zijn eigen Chicago en in andere delen van de Verenigde Staten. Zijn eerste grote succes als gemeenschapsactivist behaalde hij in een sloppenwijk bij de Chicago Stock Yards, waar duizenden arbeiders uit de vee-industrie in erbarmelijke omstandigheden woonden. Alinsky bracht de cultureel zeer diverse mix van arbeiders, kleine winkeliers, vakbondsleiders en lokale kerken bijeen in een buurtraad, de Back of the Yards Neighborhood (BYNC). Met als motto 'We the people will work out our own destiny' en ondersteund door Alinsky wist de buurtraad bij de gemeenteraad meer investeringen en meer vrijheid en zeggenschap af te dwingen bij het vormgeven van de buurt en de gemeenschap. Door BYNC als lokale democratische organisatie, die zich richtte op de specifieke vragen en behoeften van de gemeenschap, veranderde de beruchte sloppenwijk in een modelbuurt voor arbeiders. Alinsky werd geprezen door politici en bestuurders die erkenden dat hij een belangrijke stem had gegeven aan mensen die voorheen niet werden gehoord. Hij had de basis gelegd voor een veilige, vitale en bloeiende gemeenschap waarin mensen veel meer zeggenschap hadden over hun leven en toekomst. (pagina 27-29)
Artikel: Nederland kent ook een geografische kloof (De Groene Amsterdammer, oktober 2021)
Lees ook: Een klein land met verre uithoeken : ongelijke kansen in veranderend Nederland (uit 2020)
Terug naar Overzicht alle titels
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
De redactie behoudt zich het recht voor reacties te verwijderen