Colin Butfield & Jonnie Hughes

Earthshot : hoe we onze planeet kunnen redden
Luitingh-Sijthoff 2021, 334 pagina's - € 21,99

Oorspronkelijke titel: Earthshot : How to Save Our Planet (2021)

Biografie Colin Butfield (19?) en Jonnie Hughes (19?)

Korte beschrijving
Vijf doelen, de earthshots, verbeteren de levenskwaliteit op aarde, ook voor latere generaties: natuur beschermen en herstellen, nieuw leven voor onze oceanen, onze lucht zuiveren, ons klimaat herstellen en bouwen aan een afvalvrije wereld. Het moet snel, voor 2030, anders is de schade onomkeerbaar. Z.K.H. prins William steunt de Earthshots Prize* die tien jaar lang aan vijf winnaars wordt uitgereikt (en hij schreef het voorwoord). Voorbeelden van problemen en al gerealiseerde oplossingen, moeilijk en makkelijk, wereldwijd en lokaal. Er is reden tot optimisme, er is al herstel te zien en de mens verandert al. In deel 2 talloze positieve activiteiten die onze planeet moeten repareren, zoals insectenteelt, herstel van ecosystemen zoals koraalriffen, opvangen van microplastics uit autobanden, gebruik van waterstof als brandstof en nog heel veel meer. Deel 3 laat zien hoe iedereen, individueel én collectief, redelijk eenvoudig het verschil kan maken. Met kleurenfoto’s en tabellen over je CO2-, en watergebruik: 1 glas melk kost bv. 1000 liter water! Van pessimisme en somberheid naar optimisme en actie. Een inspirerend boek. Bevat twee katernen kleurenfoto's.

Tekst op website uitgever
In Earthshot: Hoe we onze planeet kunnen redden tonen Colin Butfield en Jonnie Hughes (Planet Earth, David Attenborough: A Life on Our Planet) de bittere realiteit van de klimaatcrisis. Maar ze bieden ook hoop, inspiratie en innovatieve mogelijkheden, belichaamd in de Earthshot Prize. In 2020 lanceerde Prins William met zijn Royal Foundation de meest prestigieuze en revolutionaire klimaatprijs ooit. De Earthshot Prize motiveert een nieuwe generatie om de grootste uitdagingen van deze tijd aan te pakken. De boodschap van Earthshot is helder maar bovenal urgent: we hebben tien jaar om de aarde te redden. Als we nu niet veranderen, zal de aarde in 2030 onherstelbaar beschadigd zijn – met alle dramatische gevolgen vandien. Het initiatief richt zich op vijf gebieden: natuur, lucht, oceaan, klimaat en afval. Colin Butfield en Jonnie Hughes tonen in dit boek hoe we juist met deze vijf ‘earthshots’ een verschil kunnen maken. Naast Prins William laten David Attenborough, Naoko Yamazaki, Shakira Mebarak, Christiana Figueres en Hindou Oumarou Ibrahim zien welke klimaatinitiatieven de wereld nu al verbeteren – van lokaal en individueel niveau tot globaal. Earthshot is een inspirerende en hoopvolle gids voor het bouwen aan een toekomst vol biodiversiteit, groene energie, duurzame levensstijlen en een gezonde planeet.

Fragment uit 1. Tien jaar om de wereld te redden
Hoe zijn we hier aanbeland? De dominantie van de mensheid over de planeet Aarde is niet ineens gekomen. Mensen zijn al heel lang een groeiende aanwezigheid. Ons ras, homo sapiens, bestaat al meer dan 200.000 jaar. Gedurende de laatste twee ijstijden zagen we voorgangers en medebewoners zoals de neanderthalers verdwijnen. Op sommige momenten daalden onze aantallen tot slechts een paar  duizend, maar we hielden stand. Onduidelijk is of dat kwam doordat wij slimmer waren of doordat we meer geluk hadden./Maar we kwamen door de laatste ijstijd heen - ongeveer 12.000 jaar geleden - als het laatste menselijke ras dat nog bestond.
  Terwijl het ijs dat ooit een groot deel van het landoppervlak van het noordelijke halfrond bedekte - zuidwaarts helemaal tot aan de rivier de Theems in Engeland - zich terugtrok, werden onze kleine bevolkingsgroepen groter en koloniseerden ze het grootste dele van de planeet. De bossen en graslanden, moerassen, bergen en kustvlakten werden allemaal ingenomen door mensen. Aanvankelijk waren we jager sop dieren en verzamelaard van de vruchten van de natuur. Maar naarmate het klimaat zich stabiliseerde, waardoor de regenval voorspelbaarder werd, werden wij ambitieuzer. We begonnen onze favoriete fruitbomen te planten, gewassen te cultiveren en dieren te domesticeren voor vlees, melk en leer, en om het zware werk voor ons te doen. We begonnen delen van bossen te kappen of plat te branden om onze gewassen te telen.
  Dit alles transformeerde het aanzien van de wereld. We denken soms dat de natuur tot voor kort maagdelijk en intact was, amper door de mensen beroerd. Maar hoe meer archeologen in ons verleden graven, hoe minder het daarop lijkt. Recent ontdekten ze een gebied aan de kust van het Malawimeer in Oost-Afrika dat meer dan 90.000 jaar geleden permanent werd ontbost doordat mensen het in brand staken, waarschijnlijk opzettelijk. 'Dit is het vroegste bewijs dat mensen hun ecosysteem fundamenteel transformeren met vuur,' zegt Jessica Thompson van de Yale University. 

In de loop der tijd raakten dergelijke activiteiten wijdverbreid. Geograaf Erle Ellis van de University of Maryland, Baltimore County denkt dat kort na het einde van de ijstijd 'bijna driekwart van het land op aarde werd bewoond, gebruikt en gevormd door mensen. Ongerepte gebieden waren toen bijna net zo zeldzaam als nu.'
  Al was onze aanraking in die tijd natuurlijk nog lichter - de wereldbevolking bestond waarschijnlijk uit slechts 4 miljoen mensen, met veel minder persoonlijke eisen dan wij tegenwoordig stellen. We verwoestten bijna geen bossen permanent. We maakten open plekken om een paar gewassen te verbouwen, en daarna plantten we een paar bomen, trokken verder en lieten het bos zichzelf herstellen. In plaats van ecosystemen te verwoesten, vergrootte deze vorm van verschuivende cultivering vaak juist het aantal plantensoorten, doordat we zaden en onze favoriete bomen verspreidden. Onze voorouders verbeterden ook vaak de grond door hun huishoudelijk afval te begraven. Ze waren ijverige recyclers. Archeologen hebben in de grond van vele tropische bossen rijke mengsels gevonden van etenswaren, uitwerpselen en zelfs houtskool die duizenden later nog steeds de bodem voeden. Zelfs verrijkte aarde komt in de Braziliaanse Amazone zoveel voor dat onderzoekers het terra preta noemen, Portugees voor 'zwarte aarde'. (pagina 27-29)

Boeken over onze nieuwe omgang met niet-dieren en dingen

Terug naar Overzicht alle titels