HarperCollins 2021, 270 pagina's - € 22,99
Oorspronkelijke titel: The book of hope : survival guide for trying times (2021)
Wikipedia: Jane Goodall (1934) en korte bio van Douglas Abrams (19?)
Korte beschrijving
Jane Goodall (1934) kennen we als primatoloog. Meer dan zestig jaar bestudeerde ze van nabij het gedrag van chimpansees. Tegenwoordig is ze vredesambassadeur bij de VN en reist de wereld over om te spreken over hoop. Dit boek bevat inspirerende verhalen en herinneringen die ons vertellen dat er altijd hoop is. Ondanks het feit dat de wereld er in veel opzichten slecht aan toe is, is Jane ervan overtuigd dat het goed kan komen. En dat vindt ze om vier redenen die ze uitgebreid behandelt nadat ze uitlegt wat hoop is. Janes vier redenen zijn Het ongelooflijke menselijke intellect, De veerkracht van de natuur, De kracht van jongeren en De onverwoestbare menselijke geest. Ze legt aan de hand van voorbeelden uit waarom het nog niet te laat is en hoe we de problemen van deze wereld kunnen oplossen. Ze vertelt over boomplantprojecten en over kindsoldaten die nu een bron van hoop zijn voor hun omgeving. Ze spreekt met mensen die alle redenen hebben om zich hopeloos te voelen maar dat niet doen. De levenslessen van Jane zullen zelfs de grootste pessimist aan het denken zetten.
Tekst op website uitgever
Wie de krantenkoppen scant – klimaatcrisis, pandemie, politieke onrust – kan soms moeite hebben optimistisch te blijven. Zelfs de grootste optimisten hebben hoop nodig, nu meer dan ooit.
In dit zeer urgente boek leert Jane Goodall, 's werelds bekendste antropoloog, ons hoopvol te leven en vertrouwen te hebben in de toekomst. Ze geeft ons vier redenen om hoop te houden: onze menselijke intelligentie, de veerkracht van de natuur, de kracht van jonge mensen en de ontembare menselijke geest.
Aan de hand van verhalen over haar bijzondere leven en carrière – van het overleven van de Tweede Wereldoorlog tot het naar buiten treden als natuuractivist – geeft Jane Goodall antwoord op de belangrijke vraag: hoe blijven we hoopvol? Haar boodschap: er is altijd hoop. En dit boek geeft het.
Fragment uit Spirituele evolutie
'Als je over spiritualiteit begint, gaan mensen soms ongemakkelijk schuifelen of ze kappen het gesprek af, uit vrees dat ze met een zweverige boomknuffelende hippie te maken hebben. Maar meer en meer is men zich ervan bewust dat onze instelling in toenemende mate materialistisch is geworden en dat we in spirituele zin op zoek moeten gaan naar een band met de natuur. Ik vind dat ook. Ik denk dat er een sterke behoefte is aan iets anders dan gedachteloos consumentisme. De manier waarop we ons hebben losgemaakt van de natuur is niet zonder gevaar. We hebben het gevoel dat we alles in de hand hebben, maar dat is niet zo - de natuur heeft ons in de hand.'
Jane zag opeens dat het halftwee 's middags was, en dan ging ze altijd een ommetje maken met Bean, de hazewindhond. 'Hij kan gewoon de tuin in, hoor', zei Jane, 'maar het is een gewoontedier. Ik blijft niet lang weg. Maar ik wil ook koffie met een koekje. Ik las een halfuurtje pauze in.' Dat kwam me uitstekend uit, want ik had ook trek. Bovendien wilde ik mijn gedachten ordenen en ondertussen de laatste vragen voorbereiden.
Jane hield zich aan haar woord en verscheen exact dertig minuten later weer op het scherm. Ik zei dat ik graag dieper in wilde gaan op onze morele en spirituele ontwikkeling.
Jane pakte onmiddellijk de draad weer op.
'Wij als soort bevinden ons op het pad van de morele evolutie, we bespreken wat goed is en wat fout, hoe we ons jegens elkaar en de maatschappij moeten opstellen, en we doen ons best democratische regeringen te vormen. Sommige mensen bevinden zich inmiddels ook op het pad van de spirituele evolutie.'
'Wat is het verschil tussen morele en spirituele evolutie?' vroeg ik.
'Morele evolutie is, denk ik, begrijpen hoe we ons behoren te gedragen, hoe we anderen moeten behandelen, dat we begrijpen wat rechtvaardigheid is, dat we inzien dat we een gelijkwaardiger samenleving nodig hebben. Spirituele evolutie gaat meer over mediteren over het mysterie van de schepper en de Schepper, dat we ons afvragen wie we zijn en waarom we hier zijn, en inzien dat we dele uitmaken van de wonderbaarlijke wereld der natuur. Shakespeare omschreef dat prachtig. Hij zag "boeken in stromende beken, stenen in preken en het goede in alles". Ik begrijp wat hij bedoelt als ik ergens stilsta en de glorieuze zonsondergang op me in laat werken, bijvoorbeeld, of als de zon door het bladerdek in het bos wordt gefilterd terwijl overal vogels fluiten, of als ik ergens op een heel stil plekje languit op mijn rug lig en naar de sterren kijk die langzaam beginnen te tinkelen terwijl het daglicht langzaam verdwijnt.' (pagina 232-232)
Boeken over onze nieuwe omgang met niet-dieren en dingen
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
De redactie behoudt zich het recht voor reacties te verwijderen