Het Spectrum 2017, 358 pagina's - € 22,50
Oorspronkelijke titel: The end of Europe : Dictators, Demagogues, and the Coming Dark Age (2017)
Wikipedia: James Kirchick (1983)
Korte beschrijving op website uitgever
Europa in 2026: President Poetin houdt een militaire parade ter ere van de annexatie van Estland; militair ingrijpen door de NAVO wordt geblokkeerd door Duitsland, waar de SPD een regering vormt met de Groenen en de Communisten na de historische nederlaag van de CDU; de Franse president Marine Le Pen was al uit het samenwerkingsverband gestapt in 2021; nadat Groot-Brittannië zich terugtrok uit de EU, volgden andere eurosceptische regeringen in Europa haar voorbeeld.
Europa is niet meer.
James Kirchick geeft in Het einde van Europa zijn toekomstvisie voor Europa, aan de hand van de negen grote problemen die op dit moment op het continent spelen, zoals politiek populisme, Russische druk, openlijke confrontatie met de islamitische gemeenschap, anti-Europese krachten. Kirchick geeft aan welke uitdagingen serieuze bedreigingen vormen voor de Europese Droom en wat de rol van Rusland is in het geheel.
James Kirchick is correspondent voor The Daily Beast en Newsweek. Zijn stukken verschenen onder meer in The Wall Street Journal, Foreign Policy, Der Spiegel en The Guardian. Hij is verbonden aan het Foreign Policy Initiative in Washington, D.C.
Het einde van Europa is geografisch en thematisch geordend in acht hoofdstukken die elk een land in crisis bespreken. Geen van die crises beperkt zich echter tot het land waar deze voornamelijk speelt; zorgwekkende ontwikkelingen die in het ene land het duidelijkst zichtbaar zijn, steken de grens over en vinden weerklank in het hele continent. Mijn reis begint in Estland, mogelijk het NAVO-lid dat het kwetsbaarst is voor de ondermijning en invasie vanuit het oosten. Daar laat de controverse rond het ontmantelen van een gedenktaken voor de Tweede Wereldoorlog uit de tijd van de Sovjet-Unie zien hoe Rusland gebruikmaakt van etnische spanningen in de hele Europese periferie om het westerse bondgenootschap te ondermijnen. Omgekeerd is het in Hongarije juist het oprichten van een monument voor de Tweede Wereldoorlog dat een fel debat uitlokt over de gedenkpolitiek en een voorbeeld vormt van regionale verschuiving naar autoritair bestuur. De Duitse reactie op het NSA-schandaal brengt aan het licht hoe kwetsbaar de strategische gehechtheid van het land in het Westen is; het hoofdstuk over de Europese Unie verkent de wanstaltige omgang van het continent met de grootste migratiecrisis sinds de Tweede Wereldoorlog en het al decennialang bestaande onvermogen om de eigen moslimburgers te assimileren. In Frankrijk ontmaskert de uittocht van de grootste Joodse gemeenschap van Europa de veranderlijke aard van het antisemitisme, de dodelijkste traditie van het continent. Aan de overkant van het Kanaal begint de golfslag van de niet vertoonde terugtrekking van ene EU-lidstaat, de potentiële Schotse onafhankelijkheid en het versplinteren van de Labourpartij, die met een desintegrerende kracht neerslaat op het Europese project en die de hachelijke conditie van de sociaaldemocratische politieke traditie onderstreept. Griekenland is het land waar populisme en cliëntelisme ten strijde trokken tegen de begrotingsdiscipline die werd geëist door de euro. Mijn reizen eindigen met een redelijk optimistische noot in Oekraïne, het nieuwe West-Berlijn, waar de mensen voor Europa een oorlog uitvechten waarvan hun mede-Europeanen de existentiële aard weigeren te erkennen. Ten grondslag aan deze crises ligt een gedeelde oorzaak: gebrek aan solidariteit. Deze crises kunnen alleen opgelost worden door cohesie van politieke, economische, militaire en culturele aard. (pagina 21-22)
Terug naar Overzicht alle titels
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
De redactie behoudt zich het recht voor reacties te verwijderen