Ambo Anthos 2022, 494 pagina's - € 34,99
Oorspronkelijke titel: Horizons : a global history of science (2022)
Website James Poskett (198?)
Korte beschrijving
Een boeiend boek over natuurwetenschappen en geschiedenis. Het boek toont aan dat de geschiedenis van de wetenschap er een is van mondiale culturele uitwisseling, en brengt een eerbetoon aan door de geschiedenis vergeten wetenschappers. Aan bod komen onder andere wetenschappers als Graman Kwasi, een zeventiende-eeuwse Afrikaanse botanist die een medicijn tegen malaria ontdekte, Hantaro Nagaoka, een negentiende-eeuwse Japanse wetenschapper die de structuur van het atoom ontdekte, en Chung-Yao Cha, de twintigste-eeuwse Chinese natuurkundige die antimaterie ontdekte (terwijl een Amerikaanse collega er de Nobelprijs voor ontving). Informatief maar onderhoudend geschreven. Geschikt voor een brede tot geoefende lezersgroep. Met zwart-witillustraties en -foto’s. James Poskett is hoogleraar wetenschapsgeschiedenis en technologie aan de Universiteit van Warwick. Hij schrijft onder meer voor The Guardian en Nature. In 2013 stond hij op de shortlist van de BBC New Generation Thinker Award en in 2012 werd hem de Best Newcomer Prize door de Association of British Science Writers toegekend.
Tekst op website uitgever
Horizonnen van James Poskett is een eerbetoon aan de door de geschiedenis vergeten wetenschappers. Hij toont aan dat de geschiedenis van de wetenschap er een is van mondiale culturele uitwisseling.
Menigeen denkt dat de moderne wetenschap zijn oorsprong in Europa vindt, met grote geesten als Copernicus, Newton, Darwin en Einstein. Maar de geschiedenis van de wetenschap was en is nooit een uitsluitend Europees avontuur geweest. Copernicus maakte gebruik van mathematische kennis uit Arabische en Perzische geschriften, Newtons bewegingswetten waren gebaseerd op astronomische waarnemingen uit Azië en Afrika. Voor zijn On the Origin of Species raadpleegde Darwin een zestiende-eeuwse Chinese encyclopedie en de Bengaalse natuurkundige Satyendra Nath Bose was Einsteins inspiratiebron voor zijn studie van de kwantummechanica.
Horizonnen vertelt de geschiedenis van de wetenschap zoals die nog niet eerder werd verteld. Het toont aan dat de geschiedenis van de weten schap er een is van mondiale culturele uitwisseling.
Horizonnen is een eerbetoon aan door de geschiedenis vergeten wetenschappers. We maken kennis met Graman Kwasi, de zeventiende-eeuwse Afrikaanse botanist die een medicijn tegen malaria ontdekte, Hantaro Nagaoka, de negentiende-eeuwse Japanse wetenschapper die de structuur van het atoom ontdekte, en Chung-Yao Cha, de twintigste-eeuwse Chinese natuurkundige die antimaterie ontdekte (terwijl een Amerikaanse collega er de Nobelprijs voor ontving).
Fragment uit (de) Epiloog. De toekomst van de wetenschap
In dit boek heb ik betoogd dat we, als we de geschiedenis van de moderne wetenschap willen begrijpen, het best kunnen denken in termen van sleutelmomenten in de wereldgeschiedenis. We zijn begonnen in de vijftiende eeuw, met de kolonisatie van het Amerikaanse continent, waarna we de groei van handelsnetwerken en religieuze netwerken in Azië en Afrika in de zestiende en zeventiende eeuw hebben verkend. Daarna zijn we overgestapt naar de achttiende eeuw, een periode waarin Europese imperia en de trans-Atlantische slavenhandel zich sterk uitbreidden. In de negentiende eeuw zijn we getuige geweest van een tijdperk van kapitalisme, nationalisme en industriële oorlogsvoering. En in de twintigste eeuw zijn we tot slot op een wereld van ideologische conflicten, antikoloniale nationalisten en communistische revolutionairen gestuit. Elk van deze vier periodes van mondiale historische verandering heeft zijn weerslag gehad op de ontwikkeling van de moderne wetenschap. Mondiale verbindingen brachten mensen en wetenschappelijke culturen samen, soms uit vrije wil, vaak met geweld.
Momenteel beleven we een ander sleutelmoment in de wereldgeschiedenis. Wetenschappers over de hele wereld bevinden zich in het centrum van een geopolitiek conflict dat wordt uitgevochten tussen China en de Verenigde Staten. Aan het eind van het eerste decennium van deze eeuw is de wereld begonnen aan wat het best te omschrijven is als een nieuwe Koude Oorlog. In de kern gaat het om een strijd tussen China en de Verenigde Staten om economische, politieke en militaire dominantie. na de financiële crisis van 2007-2008 werd de economische kloof tussen de Verenigde Staten China drastisch verkleind, en in 2010 haalde China Japan in en werd het de op een na grootste economie ter wereld. Om de economische groei en de toegang tot natuurlijke grondstoffen en energie veilig te stellen, begon China vanaf 2010 internationaal uit te breiden. Dit culmineerde in 2013 in de lancering van China's Belt and Road-initiatief, een internationaal financierings- en infrastructuurproject dat van alles financiert, van nieuwe havens in Sri Lanka tot spoorwegen in Kazachstan. En dus moeten we, hoewel de meeste analisten zich alleen op de Verenigde Staten en China richten, erkennen dat deze nieuwe Koude oorlog - net als de oorspronkelijke Koude Oorlog in de twintigste eeuw - een wereldwijde aangelegenheid is. Wat er in Latijns-Amerika, Afrika, zuidelijk Azië en het Midden-Oosten gebeurt, is van fundamentele belang voor zowel de toekomst van de wetenschap als de toekomst van de politiek.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
De redactie behoudt zich het recht voor reacties te verwijderen